قهرمان و ضدقهرمان؛ شخصیت پردازی ابلیس در تذکره الاولیاء عطار نیشابوری | کتابخانه مجازی الفبا

قهرمان و ضدقهرمان؛ شخصیت پردازی ابلیس در تذکره الاولیاء عطار نیشابوری | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
...جستجوی هوشمند
قهرمان و ضدقهرمان؛ شخصیت پردازی ابلیس در تذکره الاولیاء عطار نیشابوری
کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
فارسی
کتاب الکترونیکی
میانگین امتیازات:
امتیاز شما :
تعداد امتیازات :
0
قهرمان و ضدقهرمان؛ شخصیت پردازی ابلیس در تذکره الاولیاء عطار نیشابوری
ویرایش اثر
عنوان دیگر : Hero and Anti-hero؛ Characterization of Iblis in Attar Nayshaburi’s Tadhkirat al-awliya
چکیده :
آرتور جعفری واژه ابلیس را محرف (ِdiabolos) یونانی می داند که مسیحیان آرامی یا عربی زبان، آن را وارد زبان عربی کرده اند.تلقی عرفای سکری از مفهوم ابلیس با طرح واره های ذهنی فقها و به تبع آن توده مردم سازگار نیست. ابلیس از زمان لاهوتی جدا شده و در زمان ناسوتی (جهان مادی) سیر می کند و زمان ازلی را با زمان مادی پیوند می دهد و حکایت دچار زمان پریشی می شود. این حکایت ها به تدریج از پوسته روایت تاریخی خارج شده و به روایت داستانی نزدیک می شوند. شخصیت ابلیس در حکایت های تذکره الاولیاء، همچون رویدادهای مخل، حکایت را از حالت تعادل خارج کرده و به نوعی بی تعادلی سوق می دهد. عطار، نگاه عرفانی و فقهی را که دارای دو صدا و دو معنای مختلف است برای بیان یک شخصیت واحد (ابلیس) به کار می برد که این دو صدا دارای ارتباط مکالمه ای هستند. این دو صدا در بیشتر حکایت های تذکره الاولیاء مشهود است. روایت پردازی در حکایت های این اثر، جدای از این که وجه هنری به کلام عادی می دهد، شیوه ای برای اقناع مخاطب است. در این روایت های داستانی، شخص در عمل روایت، به شخصیت تبدیل می شود. این پژوهش بر آن است تا پردازش شخصیت ابلیس را (در حکایت های تذکره الاولیاء) در دو وجه متضاد قهرمان و ضد قهرمان در عمل داستانی تبیین کند. arthur geffery considers the word iblis to be a transliteration of the greek(diabolos), which introduced into arabic language by aramaic or arabic-speaking christians. sokri’s mystics understanding of devil concept is not compatible with mental schemas of jurists and the mass of people accordingly. iblis is separated from theological time and walks in material world and connects eternal time with material one while the story becomes time-lapsed. these anecdotes gradually come out of the historical narrative shell and go closer to narrative. iblis character in tadhkirat al-awliya stories, like disturbing events, brings the story out of balance. attar uses the mystical and jurisprudential view that has two voices and two different meanings to express a single character(iblis)where these have a conversational relationship. they are evident in tadhkirat al-awliya most stories. narration stories of tadhkirat al-awliya, apart from giving an artistic face to ordinary speech, is a way to persuade the audience. in these narratives and in the act of narration, a person becomes a character. this article aims to explain the processing of iblis character(in tadhkirat al-awliya stories)in two opposite aspects of hero and anti-hero using story.
نویسنده :
سید جعفر علوی ، قدسیه رضوانیان
زبان :
فارسی
منبع اصلی :
https://jml.alzahra.ac.ir/article_7831.html
جنس منبع:
متن
پایگاه :
پایگاه مجلات 5 (تربيت اسلامی- سال 1403- دوره 19- شماره 47)
یادداشت :
کلیدواژه‌ها
ابلیس پیرنگ شخصیت‌پردازی روایت‌پردازی تذکره‌الاولیاء
کلیدواژه‌ها [English]
Iblis Plot Characterization Narration Tadhkirat al-Awliya
نوع منبع :
نمایه مقاله
مشخصات کامل اثر
منابع مرتبط :
ثبت نظر
ارسال