چکیده :
ترجمه ماشینی:
تصوف در هند قرن هجدهم بر یک گنجینه خاص از نسخ خطی باقیمانده فارسی در هند متمرکز است، نعلایی عندلیب، نوشته محمد ناصر عندلیب (متوفی 1759)، متفکر عرفانی نقشبندی مجددی.
همگرایی و رابطه متقابل متن با زمینه آن را بررسی می کند تا دریابد که چگونه عندلیب با توجه فراوان به شرایط جامعه مسلمانان در قرن هجدهم، نقش مرکزی پیامبر را به عنوان قهرمان اصلی داستان عشق تمثیلی خود بازبینی می کند.
جلد حاضر تصوف عندلیب را روشن می کند که خواستار بازگشت به شکل بکر اسلام و آرمان سازی اولین جامعه مسلمان است.
«تعریقهای خلاص محمدیه» او را نشأتگرفته از «طریقای محمدیه» میداند که نقش مهمی در ترویج اسلام داشت.
این کتاب تلاش میکند همه مفاهیمی را که عندلیب در چارچوب خلاص محمدیه به کار میبرد، مانند دولت ناصر و خلیص محمدی، روشن و نظاممند کند.
این کتاب به موضوعات بحث برانگیز در دین می پردازد، مانند مبارزات میان مسلمانان شیعه و سنی، و مناقشات بین شهدای ووجودی.
دو شخصیت کلیدی، ابوبکر الصدیق و علی بن را روشن می کند.
ابیطالب و دو نوع رابطه مایه و عینیه با معنویت پیامبر.
این کتاب مورد توجه محققان و دانشجویان علاقه مند به معارف اسلامی، عرفان اسلامی، تاریخ فکری مسلمانان در جنوب آسیا، تاریخ امپراتوری مغول، ادبیات فارسی، مطالعات نسخه های خطی، فلسفه اسلامی، مطالعات تطبیقی ادیان، اجتماعی خواهد بود.
مطالعات، انسان شناسی و بحث های مربوط به قرن هجدهم، مانند گذار از دوران پیش از استعمار به استعمار و خاستگاه مدرنیته در اسلام.
sufism in eighteenth-century india focuses on one particular treasure from surviving persian manuscripts in india, nāla-yi ʿandalīb, written by muḥammad nāṣir ʿandalīb (d.
1759), a naqshbandī mujaddidī mystical thinker.
it explores the convergence and interrelation of the text with its context to find how ʿandalīb revisits the central role of the prophet as the main protagonist in his allegorical love story with great attention to the circumstances of the muslim community during the eighteenth century.
the present volume elucidates ʿandalīb’s sufism calling for a return to the pristine form of islam and the idealization of the first muslim community.
it considers his ṭarīqa-yi khāliṣ muḥammadiyya as a derivation of the ṭarīqa-yi muḥammadiyya, which had an important role in promoting islam.
the book attempts to clarify and systematize all of the concepts which ʿandalīb employs within the framework of the khāliṣ muḥammadiyya, such as the state of the nāṣir and the khāliṣ muḥammadī.
it addresses controversial topics in religion, such as the struggles between shiʿa and sunni muslims, and the controversies between shuhūdīs and wujūdīs.
it illuminates two key personalities, abū bakr al-ṣiddīq and ʿalī b.
abī ṭālib, and two types of relationships, the maʿiyya and ʿayniyya, with the spirituality of the prophet.
the book will be of interest to scholars and students interested in islamic studies, islamic mysticism, the intellectual history of muslims in south asia, the history of the mughal empire, persian literature, studies of manuscripts, islamic philosophy, comparative studies of religions, social studies, anthropology, and debates concerning the eighteenth century, such as the transition from pre-colonialism to colonialism and the origins of modernity in islam.