چکیده :
ترجمه ماشینی:
دیوید جی کالینز در reforming saints توضیح می‌دهد که چگونه و چرا اومانیست‌های رنسانس در دهه‌های منتهی به اصلاحات در آلمان هیگیوگرافی لاتین را تألیف کردند.
برخلاف حکمت سنتی، تحقیقات کالینز از تجدید حیات در ترکیب زندگی قدیسان در نیم قرن منتهی به سال 1520 آشکار می‌کند.
او می‌بیند که اومانیست‌های آلمانی از فعال‌ترین نویسندگان و ویراستاران این متون بودند.
کالینز با تمرکز بر چهل تصویر لاتین از قدیسان آلمانی که بین سال‌های 1470 و 1520 نوشته شده‌اند، الگوهایی را هم در نحوه انتخاب سوژه‌های این انسان‌گرایان و هم در نحوه ارائه تقدس خود می‌یابد.
او استدلال می‌کند که هیج‌نویسان انسان‌گرا به نوشتن زندگی قدیسان دست زدند تا در گذشته قرون وسطی آلمان تحقیق کنند، تا عظمت آن را بازسازی و تعالی بخشند، و از برنامه‌های اصلاح مذهبی و فرهنگی حمایت کنند.
کالینز می‌گوید این ادبیات میراثی از خود بر جای گذاشته است که در پایان قرن شانزدهم، جدل‌شناسان و فیلولوژیست‌ها در اروپای کاتولیک از آن برای اهداف خود استفاده خواهند کرد.
بنابراین، این نوشته‌های تشییع‌نگاری، هم بازتاب‌دهنده و هم شکل‌دهنده درگیری‌های مذهبی و فرهنگی هستند که این دوره از تاریخ اروپا را تعریف کردند.
کالینز برای تقویت ادعای خود نه تنها از زندگی قدیسان لاتین، بلکه از زندگی بومی، نقشه ها و اسناد رقص، نامه های شخصی و حرفه ای، آرشیوهای پاپی، شهری و شهرداری، نقاشی، مجسمه سازی و چاپ گسترده، و قرون وسطی و تاریخ های اولیه و تواریخ مدرن.
نتیجه، تصویری تازه و جدید از اومانیسم آلمان رنسانس است.
کالینز با نتیجه‌گیری‌های غافلگیرکننده و روشنگرانه‌اش، نور جدیدی بر تصاحب انسان‌گرایی در آلمان، به‌ویژه در جنبه مذهبی آن می‌افکند.
او به نوشته‌های اومانیست‌ها با شرایط خاص خود نزدیک می‌شود و انرژی خلاقانه‌ای را که اومانیست‌ها برای بازنگری در افسانه‌های مقدسین آورده‌اند، دوباره به دست می‌آورد.
دیدگاه علمی او شامل نقش‌های امپراتوران، شاهزادگان، راهبان‌ها، اعضای شورای شهر، هنرمندان، کتابداران، سربازان، دهقانان و زائران است که نشان می‌دهد چگونه انسان‌گرایان نسبت به بسیاری از انواع دیگر نوشته‌ها به مخاطبان بزرگ‌تر و کم‌تر دست یافتند.
کیش مقدسین و اومانیسم رنسانس دو موضوعی هستند که توجه دانشمندان را به خود جلب کرده اند.
reforming saints آنها را قبلاً به ندرت در نظر می گیرد - در تقاطع آنها.
in reforming saints, david j.
collins explains how and why renaissance humanists composed latin hagiography in germany in the decades leading up to the reformation.
contrary to the traditional wisdom, collins's research uncovers a resurgence in the composition of saints' lives in the half century leading up to 1520.
german humanists, he finds, were among the most active authors and editors of these texts.
focusing on forty latin depictions of german saints written between 1470 and 1520, collins finds patterns both in how these humanists chose their subjects and how they presented their holiness.
he argues that the humanist hagiographers took up the writing of saints' lives to investigate germany's medieval past, to reconstruct and exalt its greatness, and to advocate programs of religious and cultural reform.
this literature, says collins, left a legacy that polemicists and philologists in catholic europe would be using for their own purposes by the end of the sixteenth century.
these hagiographic writings are thus both reflective and formative of the religious and cultural conflicts that defined this period of european history.
to bolster his case, collins draws not only on the latin saints' lives, but also on vernacular lives, maps and chorographic documents, personal and professional letters, papal, urban, and municipal archives, painting, sculpture and broadside print, and medieval and early modern histories and chronicles.
the result is a fresh, new portrait of the humanism of renaissance germany.
with his surprising and insightful conclusions, collins sheds new light on humanism's appropriation in germany, particularly in its religious aspect.
he approaches the humanists' writings on their own terms and recaptures the creative energy the humanists brought to the task of revising the legends of the saints.
his scholarly perspective includes the roles of emperors, princes, abbots, city councilmen, artists, librarians, soldiers, peasants, and pilgrims, showing how humanists reached larger and less learned audiences than many other kinds of writing ever could.
the cult of the saints and renaissance humanism are two topics that have attracted considerable scholarly attention.
reforming saints considers them as seldom before -- at their intersection.