چکیده :
«قدم صدق» بشارتی از جانب خداوند است که ساختاری کاملاً متفاوت از سایر اخبار خوش الهی دارد و تنها در آیه 2 سوره یونس آمده است.
مفسران دیدگاههای متعدد، متشابه و در برخی موارد متفاوت از یکدیگر درباره آن بیان کرده اند؛ آرائی همچون پاداش نیک، سابقه نیکو، مقام و منزلت، ولایت، شفاعت و ...
.
آنها هرگز به قول واحدی درباره این عبارت نرسیده اند، ضمن آنکه بیشتر آنها، میان معنای لغوی با تفسیری آن خلط نموده اند.
حال سؤال اصلی این است که کدامیک از دیدگاهها، به مقصود خداوند نزدیک تر است؟ بر این اساس، نوشتار حاضر، با شیوه اسنادی، تاریخی و به کمک روش توصیفی تحلیلی، آراء مفسران را دسته بندی کرده است.
پس از آن، ضمن تحلیل، نقد و ارزیابی دیدگاهها، آراء صحیح را با کمک مستندات در دو بخش جداگانه سیاقی و بخش روایی بررسی و تبیین کرده است و در پایان با بیان دلایل عقلی و نقلی، دیدگاه برگزیده را بیان کرده است.
مهمترین ره آورد تحقیق حاضر آن است که از میان آراء مطرح شده، دو قول «ولایت» و «شفاعت» با سیاق آیات و روایات به طور کامل منطبق هستند.
آن دو ملازم و همراه یکدیگر هستند و بدون یکدیگر معنا ندارند
the qur’anic “qadama ṣidq” (sure footing), which is occurred once in (q.
10:2), is a good tiding from god that has a completely different structure, albeit in terms of literal form, from the other ones.
indeed, muslim exegetes have expressed many different viewpoints, and even in some cases contradictory opinions, concerning the phrase in question.
for example, one can assess their viewpoint as divine good reward, records, or statures, as well as wilāya (guardianship) and shafāʿa) intercession.
(anyhow, they have never reached a single word about the phrase.
moreover, it seems that most of them have confused its literal meaning with the interpretive one.
however, one can ask which one is closer to the divine purpose from the verse? the viewpoints of the qur’anic exegetes concerning this crucial question have been categorized by the present article, with the documentary-historical method, as well as the descriptive-analytical approach.
then, while analyzing and evaluating the viewpoints, it has explained the reliable ones, with the help of textual and interpretive documents, in two separate sections, namely contextual and narrative.
finally, by stating both rational and narrative reasons, it has expressed the chosen viewpoint.
in short, the most significant achievement of the present article is that the two words wilāya and shifāʿa are most consistent with the context of the verses, as well as islamic narrations.
besides, both religious concepts are mutually attached and have no meaning without each other.
نویسنده :
مرضیه قدوسی ، سید مهدی مرتضوی ، عاطفه زرسازان
منبع اصلی :
http://ptt.qom.ac.ir/article_1981.html
پایگاه :
پایگاه مجلات 5
(پژوهشهای تفسیر تطبیقی- سال 1400- دوره 7- شماره 2)
یادداشت :
کلیدواژه‌ها
قدم صدق ولایت شفاعت مفسران سیاق روایات امامیه
کلیدواژه‌ها [English]
Sure Footing guardianship Intercession Qur’anic exegetes context Narrations of Imamate