اولی وشایع قید محمول وحل شبهه وجود ذهنی | کتابخانه مجازی الفبا

اولی وشایع قید محمول وحل شبهه وجود ذهنی | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
...جستجوی هوشمند
اولی وشایع قید محمول وحل شبهه وجود ذهنی
کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
فارسی
کتاب الکترونیکی
میانگین امتیازات:
امتیاز شما :
تعداد امتیازات :
0
اولی وشایع قید محمول وحل شبهه وجود ذهنی
ویرایش اثر
عنوان دیگر : The Primary [Essential] Predication and Common [Technical] Predication of the Predicate and the Resolution of the Problem of Mental Existence
چکیده :
حمل اولی و حمل شایع از امور مهم و پر اهمیت در حکمت متعالیه و فلسفه صدرایی است؛ به حدی که جناب ملاصدرا برخی ابهامات و شبهات را از این طریق پاسخ داده‌اند. البته هر چند می‌توان این امر را در عبارات گذشتگان نیز پیدا کرد، ولی ایشان توانسته است این نکته و انواع حمل را تقریر و واضح نماید. اما مطلب قابل توجه اینکه ایشان فقط اولی و شایع را به عنوان قید موضوع و قید حمل لحاظ کرده‌اند؛ درحالی‌که اولی و شایع را می‌توان به‌عنوان قید برای محمول نیز قرار داد. بنابراین محمول به حمل اولی یعنی مفهوم محمول و محمول به حمل شایع یعنی حقیقت عینی و خارجی محمول. مرحوم ملاصدرا و ـ به تبع ایشان ـ مرحوم علامه، شبهه معروف وجود ذهنی را نیز با حمل اولی و شایع به قید حمل پاسخ داده و معتقدند که اگر می‌گوییم وجود ذهنی کیف نفسانی است، مراد حمل شایع و اگر می‌گوییم وجود ذهنی از مقوله خارج است، مراد به حمل اولی است. لکن با نگاه دقیق آشکار می‌شود که آنچه شبهه را حل می‌کند، اولی است و شایع فقط قید محمول است. یعنی وجود ذهنی، با مفهوم مقوله خارج اتحاد داشته و همچنین با حقیقت عینی و خارجی کیف نفسانی نیز متحد است. بدین‌معناکه از مقوله کیف نفسانی بوده و با مفهوم جوهر متحد است. البته این اتحاد با مفهوم جوهر، از حیث مرآت بودن تصویر ذهنی با خارج است. یعنی مفهوم جوهر و مفهوم انسان از یک چیز که ماهیت انسان باشد حکایت می‌کند. والّا مفاهیم باهم متفاوت هستند. برای تبیین مطلب، در پایان مقاله آمده است که احتمالاً مراد مرحوم ملاصدرا و علامه نیز همین بوده است. لکن تصور کرده‌اند این تفاوت به خاطر اولی و شایع به قید حمل است. درحالی‌که اولی و شایع به قید محمول پاسخ شبهه است. primary and common predication are two of the most important topics in the transcendent wisdom [of mulla sadra]. this is true to the extent that mulla sadra solved many philosophical paradoxes using these concepts. of course, it is also possible to find traces of these ideas in the teachings of the previous philosophers. nevertheless, he was able to explain the different types of predication in clearer terms. however, it is important to take note of the fact that he only took primary and common predication as conditions of the subject or the predication [of propositions]. this is while it is also possible to consider these as being conditions of the predicate [of propositions]. keeping this in mind, the predicate ‘by means of primary predication’ refers to the concept of the predicate while the predicate ‘by means of common predication’ refers to the external reality of the predicate. the late mulla sadra – and following him, the late allamah tabatabai – attempted to answer the famous objection to [the theory of] mental existence by saying that primary or common predication are conditions of the nature of the predication. they were of the belief that if we say that mental existence is a quality of the soul then this is by common predication. however, if we say that mental existence falls outside the categories this is by primary predication. however, a proper examination shows us that the thing that actually resolves the problem is primary predication and that common predication is actually only the condition of the predicate. this means that mental existence is united with the concept of the category [that exists] in the external world. it is also united with the external reality of the quality of the soul. this implies that it belongs to the category of the quality of the soul and that it is one with the concept of substance. of course, this unification with the meaning of ‘substance’ is from the point of view that the mental picture is a mirror for the external world. this means that the meaning of ‘substance’ and the meaning of ‘man’ relate one thing, i.e. the quiddity and essence of man. otherwise, meanings are different. in order to explain this matter, in the end of the article it has been mentioned that it is possible that the late mulla sadra and allamah tabatabai were referring to the same. however, they assumed that this difference stemmed from fact that the condition of the predicate [of the proposition] was primary or common. this is while, the idea that the condition of the predicate is primary or common is the answer to the problem.
منابع دیجیتالی مرتبط :
مراجع نسخه PDF
نویسنده :
محمدهادی رحمانی
زبان :
فارسی
منبع اصلی :
http://fhi.hekmateislami.com/article_86122_0c2e4bcbce24ec06b2d0f9ae2a2288c5.pdf
جنس منبع:
متن
پایگاه :
پایگاه مجلات 5 (حکمت اسلامی- سال 1397- دوره 5- شماره 3- از صفحه 141 تا 159)
یادداشت :
کلیدواژه‌ها
حمل شایع حمل اولی وجود ذهنی قید محمول
کلیدواژه‌ها [English]
Common technical predication primary essential predication mental existence the condition of the predicate
نوع منبع :
مقاله
مخاطب :
بزرگسال , تخصصی
مشخصات کامل اثر
منابع مرتبط :
ثبت نظر
ارسال