تهافت الفلاسفة (خواجه زاده) | کتابخانه مجازی الفبا

مصلح الدین خواجه زاده

عربی

متن

ر:پایگاه موقت

پس از تهافت غزالی، دو کتاب دیگر با عناوین تهافت الفلاسفة یا الذخیرة فی المحاکمة بین الغزالی والحکماء اثر علاءالدین طوسی و تهافت الفلاسفة اثر خواجه زاده نوشته شده است. این دو کتاب در زمان سلطان محمد عثمانی، فاتح قسطنطنیه، و در اواخر قرن نهم هجری تألیف شده اند. طوسی و خواجه زاده پیشتر، از حمایتهای سلطان مراد، پدر سلطان محمدفاتح، نیز برخوردار بودند و مسئولیت تدریس در مدارس قسطنطنیه به ایشان واگذار شده بود و به چنان جایگاه بلندی دست یافته بودند که خود سلطان محمد فاتح هم برای درس خواندن در جلسات ایشان حاضر می‌شد. سلطان محمدبن مراد به آنان دستور داد پس از بررسی تهافت غزالی، رساله های جداگانه ای به سبک آن بنویسند. ظاهراً خواجه زاده پس از چهار ماه و طوسی پس از شش ماه موفق به اتمام کار خود شدند. سلطان محمد فاتح دستور داد به هر یک ده هزار درهم داده شود، ولی در حق خواجه زاده عنایت بیشتری شد و علاوه بر آن، خلعتی گرانبها نیز به وی تقدیم گردید. کتاب طوسی شرح تهافت غزالی است. گفتنی است که آقابزرگ طهرانی در الذریعه کتابی با عنوان تهافت الفلاسفه به خواجه نصیرالدین طوسی نسبت داده است. از این کتاب با عنوان شرح تهافت الفلاسفه یاد شده، اما به نظر می‌رسد این انتساب اشتباه ناشی از خلط میان نام علاءالدین طوسی و نصیرالدین طوسی باشد. تهاتف الفلاسفه طوسی و خواجه زاده: تهافت الفلاسفة علاءالدین طوسی بر خلاف گفته بروکلمان (بروکلمان، ج ۲، ص ۲۷۹) نزاع میان غزالی و ابن رشد نیست، زیرا در آن ذکری از ابن رشد به میان نیامده است. طوسی و خواجه زاده در کتابهای خود همان موضوعاتی را که غزالی مطرح کرده بود، بررسی کردند، تنها برخی از مباحث را مفصّلتر توضیح دادند، علاوه بر این نظر محققان بعد از غزالی را نیز به آن‌ها اضافه نمودند. تهاتف الفلاسفه خواجه زاده: خواجه زاده بر بیست مسئله غزالی دو فصل افزوده و کتاب خود را به ۲۲ فصل تقسیم کرده است. فصل اول در ابطال این سخن فلاسفه که مبدأ اول موجَب بالذات است و نه فاعل مختار، و فصلی دیگر در ابطال این قول آنان که واحد حقیقی فاعل و قابل برای شی ء واحد نیست. خواجه زاده به جای مسئله سوم تهافت غزالی ــ یعنی بحث در باب تلبیس فلاسفه وقتی که می‌گویند خدا صانع عالم و عالم صنع اوست ــ فصلی در ابطال قاعده «الواحدالحقیقی لایصدر عنه الا الواحد» آورده و به جای فصل دهم، فصلی را در ابطال قول فلاسفه در کیفیت صدور عالم از مبدأ واحد آورده است. در این فصول مطلب تازه ای وجود ندارد و تمامی آنچه را غزالی مطرح کرده، خواجه زاده به سیاق دیگری نوشته است، البته بدون آن‌که فلاسفه را تکفیر کند یا اقوال آنان را به حق و باطل دسته بندی نماید. مهمترین نکته در تهافت خواجه زاده و طوسی آن است که آنان نه اسمی از ابن رشد به میان آورده‌اند و نه اشاره ای به تهافت التهافت وی کرده اند.

کتابشناسی(نمایه کتاب)

Mods Doblin core Marc xml MarcIran xml