جایگاه حدیث در مذهب حنفی | کتابخانه مجازی الفبا

جایگاه حدیث در مذهب حنفی | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
...جستجوی هوشمند
جایگاه حدیث در مذهب حنفی
کتابخانه مجازی الفبا
1388
کتابخانه مجازی الفبا
فارسی
کتاب الکترونیکی
میانگین امتیازات:
امتیاز شما :
تعداد امتیازات :
0
جایگاه حدیث در مذهب حنفی
ویرایش اثر
مقطع تحصیلی رساله تحصیلی:
کارشناسی ارشد
رشته تحصیلی:
علوم قرآن و حدیث
محل تحصیل رساله تحصیلی:
دانشگاه تهران
تاریخ دفاع:
1385
وضعیت نشر :
پایگاه اطلاع رسانی حوزه ، 1388
چکیده :
هرچند ابوحنیفه مذهب حنفی را پایه ریزی کرد اما گروهی دیگر از علما از جمله ابو یوسف, محمد شیبانی و زفر در تکامل این مذهب فقهی نقش مستقیم داشتند. مذهب حنفی را (مذب اهل رای) نیز می گویند اما بسیاری از فقها از جمله شافعی, مالک و غیره را نیز بدین نام خوانده اند. هم اهل رای و هم اهل حدیث در اخذ از کتاب و سنت صحیحه متفق القولند و تنها در چگونگی اخذ و استفاده از این دو منبع تفاوتهایی دارند. ابو حنیفه و به تبع او حنفیه بیش از سایرین به قیاس توجه نموده اند اما باید توجه داشت که قیاس مورد قبول اهل رای و از جمله حنفیه قیاسی است که موافق با قرآن و سنت باشد و در تعارض با نصوص قرار نگیرد هر چند برخی دانشمندان حنفی چون عیسی بن ابان متعصبانه اصل را بر صحت فقه حنفی گذارده و ضمن توجیه احادیث متعارض با آن اصولی وضع کرده اند که حتی با احادیث صحیح نیز سازگار نیست. این عملکرد ناآگاهانه از طرف برخی علمای حنفی موجب شد تا بعدها این اصول به شخص ابوحنیفه و مذهب وی نسبت داده شود و زمینه ی انتقادات فراوانی را علیه آنان فراهم نماید. حدیث مهمترین مصدر استنباط پس از قرآن است اما از آنجا که از یک طرف در عصر ابوحنیفه بسیاری از خلفا و فرمانروایان از حدیث استفاده ی ابزاری می کردند و جعل و تحریف احادیث نبوی گسترش یافته بود و از طرفی پیامبر ( ص) نیز تحذیر نموده بود که به دروغ حدیثی را به وی نسبت ندهند ابوحنیفه در قبول احادیث احتیاط فراوان می کرد و تاکید می نمود احادیث نقل و الفاظ شو اما از آنجا که اغلب احادیث نقل و معنا می شد وز روایت فقیه را بر غیر فقیه ترجیح می داد. ابوحنیفه خبر واحد و مرسل و حتی ضعیف را بر قیاس ترجیح می داد و شاگردانش ابو یوسف و محمد شیبانی و غیر نیز در این زمینه با او هم عقیده بودند. شایان ذکر است ابوحنیفه گاه ضمن پرداختن به روایت حدیث گاه به جرح و تعدیل روایت حدیث نیز می پرداخت. نام وی را می توان نه تنها در سلسه ای روایت حدیثی اهل سنت بلکه در سلسه روایت شیعی نیز مشاهده کرد. although it was abu hanifeh who founded the religious sect of ‎hanafi,yet a number of theologians such as abu yusof , mohammad sheibani, and ‎zofar played a significant role in the volvement of this sect. hanifian are also called ‎‎“the people perspective” ,most of jurisprudent have however called shafei ,malek and ‎some other by this name as well.people of perspective and people of hadith both ‎agree to have taken from the book and the truthful sunnah ,they just differ in the way ‎and manner of taking and using these two sources .abu hanifeh is following his ‎example hanifeh ,more than other have been attracted to comparison .it should ‎however be noted that the comparison backed and supported by the people of ‎perspective and also hanifeh is a kind of comparison which is based on quran and ‎sunnah, and not contradicting the quranic text.yet some of the hanafi scholors such ‎as isa-ibn–aban have biasedly placed the hanafi jurisprudence as the basis of ‎truthfulness and also through justification of the hadiths in contradiction with it have ‎made and coined principle which do not even comply with the truthful hadithes. this ‎foolish move on the part of anumber of hanafi scholors caused these principles to be ‎later ascribed to abu hanifeh and his sect and open of the way for a huge amount of ‎criticism to be diected at them. hadith is the most significant source for inference ‎after the holy quran, but since on the one hand, in the time of abu hanifeh many of ‎the califs and rulers used the hadiths as instruments for gain and fabrication and ‎distortion of the hadiths was common and on the other hand, the prophet had also ‎warned them not to attribute any hadith falsely to him, and abu hanifeh took much ‎care and caution in accepting the hadiths and emphasized on the verbal transmision of ‎the hadiths, but since most of the hadiths were transmitted through their meaning,he ‎preferred the narration of jurisprudent to a non-jurisprudent. abu hanifeh preferre
منابع دیجیتالی مرتبط :
چکیده
متکلمان و سایر شخصیت ها :
سید محمدباقر حجتی , مجید معارف
نویسنده :
عبدالصمدمرتضوی
زبان :
فارسی
منبع اصلی :
http://www.hawzah.net/fa/Seminar/View/82208/%D8%AC%D8%A7%DB%8C%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%AD%D8%AF%DB%8C%D8%AB-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D8%B0%D9%87%D8%A8-%D8%AD%D9%86%D9%81%DB%8C-
جنس منبع:
متن
پایگاه :
پایان نامه های قرآن و حدیث
یادداشت :
نوع منبع :
رساله تحصیلی
مشخصات کامل اثر
منابع مرتبط :
ثبت نظر
ارسال