جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫اظهار عيوب، لغزش‌ها و جرايم ديگران زمينه‌هاي شيوع و فراگيري و تزلزل نظام ارزشي و فروپاشي ضوابطي را که تکيه‌گاه روابط اجتماعي است، به همراه دارد. در اين تحقيق به اين پرسش پاسخ داده مي‌شود که آيا از منظر فقه اماميه و حقوق موضوعه، بزه‌پوشي به عنوان يک اصل پذيرفته شده است يا نه؟ نگارندهدرآغاز به تعريف لغوي و اصطلاحي بزه و جرم و بررسي نسبت بزه‌پوشي با امر به معروف و نهي از منکر پرداخته و امر به معروف و نهي از منکر را نوعي قانون نظارت ملي معرفي کرده که مباينتي بين آن و موضوع بزه‌پوشي وجود ندارد و هر دو در راستاي صلاح و اعتلاي جامعه، موجبات عزت اسلامي را مهيا مي‌کنند. او در خصوص پاسخ به سؤال تحقيق، نخست تأکيد مي‌کند که اصل اولي از نظر شريعت اسلامي، ستر و نهان‌سازي بزه است و طبق قوانين الهي و معارف قرآني، اشاعه گناه ممنوع و حرام است. بنابراين، نظر فقه اماميه، اصل در حقوق الله و جرايم حدي، به ويژه در مسائل جنسي و اعمال منافي عفت، بر پوشش و عدم اشاعه آن است و در حقوق الناس نيز کسي حق اشاعه و پي‌گيري ندارد؛ مگر آنکه شخص بزه‌ديده حق خود را مطالبه کند که حاکم اسلامي موظف است به شکايت او رسيدگي نمايد.او همچنين برخي از ابعاد بزه‌پوشي در فرهنگ اسلامي مانند نهي از عيب‌جويي، استهزا، غيبت کردن، و سوءظن داشتن و تشويق به عفو و گذشت را توصيف کرده و مواردي را که بر اساس آموزه‌هاي ديني از بزه‌پوشي استثنا شده است، بيان کرده است. اظهار عيوب کسي به قصد امر به معروف و نهي از منکر، به هنگام مشورت براي اموري مانند مشارکت کردن يا ازدواج، ارشاد و نصيحت مؤمني که با فاسقي معاشرت مي‌کند، و شهادت دادن در موضعي که بايد شهادت داد، از جمله موارد استثناي کتمان سر است. وي در ادامه به مباني بزه‌پوشي پرداخته و حرمت اشاعه فحشا، تکيه بر اصلاح افراد، اصل تسامح، و حفظ کرامت انسان را مهم‌ترين مباني آن ذکر کرده است. او موضوع بزه‌پوشي در قوانين موضوعه را متفاوت از اين موضوع در فقه دانسته و مواردي را که قوانين تأکيد بر اشاعه اسرار دارد و پوشش بزه را جرم مي‌دانند، يادآور شده است؛ مانند مخفي کردن اسراري که منجر به محاربه و افساد و رفع آسايش وامنيت مي‌شود.

‫چکیده الکترونیکی در پیوستها موجود می باشد

---

---

---

‫جن موجودي نامرئي است که درباره وجود و آثار آن، سه ديدگاه افراطي، تفريطي و معتدل وجود دارد. پژوهش حاضر در صدد اثبات وجود جن از نظر قرآن، روايات و عقل، همچنين بررسي اعتقادات در مورد جنيان، و کارکردهاي آن مي‌باشد. قرآن کريم اين موجود را به‌عنوان يکي از مخلوقات خداوند معرفي کرده است، و در کنار انسان هدف از خلقت آن را عبادت خدا بيان نموده، و به جنيان، ذريه و زاد و ولد نسبت داده، و اطاعت از انبياي الهي را بر آن‌ها واجب کرده، و براي متخلفان آن‌ها وعده عذاب داده است. قرآن، شيطان را نيز به‌عنوان يکي از جنيان معرفي نموده، که همواره براي گمراهي انسان‌ها تلاش مي‌کند. در روايات، دلايل فراواني بر وجود و آثار جن وجود دارد؛ از جمله مي‌توان به رواياتي اشاره کرد که دالّ بر ارتباط عده‌اي از آن‌ها با معصومين( بوده، يا رواياتي که درباره نوع زينت و غذاي آن‌ها سخن گفته، و همچنين رواياتي که درباره جن‌هاي خوب و بد، خبرهايي داده ‌است. درباره ماهيت جن بين فلاسفه اسلامي اختلاف وجود دارد؛ اما درباره وجود آن اختلافي نيست. از نظر عقلي، وجود جن امکان‌پذير است. از آيات و روايات نيز استفاده مي‌شود که جنيان مدتي از خبر‌هاي آسماني، با استراق سمع، اطلاع مي‌يافتند، اما خداوند براي جلوگيري از سوء استفاده آن‌ها، منع‌شان کرد. همچنين برخي از کاهنان به کمک ارتباط با جنيان، به‌جهت لطيف بودن جسم آن‌ها، از اکناف عالم باخبر مي‌شوند، و تحت تأثير آن‌ها قرار مي‌گيرند. جنيان نيز تحت تأثير اذکار و رفتارهاي مؤمنين قرار مي‌گيرند. اصل تسلط جن و شياطين بر انسان و بالعکس، از ديدگاه قرآن و روايات قطعي است؛ اما نبايد آن را با خرافه‌ها اشتباه گرفت. نتيجه اين‌که اولاً جن به‌دلايل قرآني و روايي وجودش يقيني است؛ ثانياً وجودش امکان عقلي دارد؛ ثالثاً هم بر انسان تأثير مي‌گذارد و هم از آن‌ها تأثير مي‌گيرد.

در همه فرهنگها و تمدنها، موضوع اقتصاد به چشم مى‏خورد که بیانگر اهمیت این امر است. تأمین معاش، از یک طرف با ساحت معنوى بشر ارتباط دارد و از طرف دیگر با حقوق سایر افراد. به همین جهت، هم مکاتب الهى و هم مکاتب انسانى، به این مسأله پرداخته‏اند. در کتابى که خلاصه آن را پیش‏رو داریم، مقایسه‏اى بین اقتصاد اسلامى و لیبرالیستى، صورت گرفته است.