جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫اهل‌بيت(ع) در قرآن کريم و روايات، از جايگاه والايي برخوردار بوده، و نقش آنان در هدايت انسان‌ها، بي‌نظير است، آن‌گونه که تاريخ گواهي مي‌دهد، بعد از رحلت رسول خدا( اگرچه خلافت ظاهري، توسط ديگران غصب شد، اما هدايت انسان‌ها و نجات آنان از گمراهي، توسط ائمه معصومين(ع) که جانشينان بر حق پيامبر هستند صورت مي‌گرفت. در اين زمينه مي‌توان به تعداد قابل توجهي از يهوديان اشاره کرد که در برخورد با امام علي(ع) هدايت شده‌اند؛ برخي از اين افراد، از دانشمندان و پيشوايان قوم خود بودند که پرسش‌هاي مهم و علمي آنان را کسي به‌جز انبيا و اوصيا پاسخ‌گو نبود. همچنين در ميان نصاري نيز، که بسياري از آن‌ها جزء راهبان و دانشمندان بودند، يا در اثر مشاهده اسم و صفات امام علي(ع) در کتب مقدس خود، و يا در اثر مشاهده اعجاز و رفتار حکيمانه از سوي آن حضرت، مسلمان مي‌شدند. افراد زيادي از پيروان معاويه، خوارج و مردم يمن نيز جزء هدايت‌شدگان آن حضرت معرفي شده‌اند. در احوالات امام حسن مجتبي(ع) نيز به هدايت افراد زيادي از جمله 71 يهودي و جمعي از پيروان معاويه اشاره شده است. در عصر امام حسين(ع) هم اين صحنه‌ها تکرار شد و مهم‌ترين مورد آن مربوط به هدايت عده‌اي از افراد سپاه ابن‌سعد است که اکثر آنان نيز در روز عاشورا به شهادت رسيدند. و اما امام سجاد( با شيوه‌هاي خاص خود به اين امر مهم اقدام مي‌کرد؛ آن حضرت بردگان زيادي را خريده و بعد از تعليم و تربيت شايسته، آنان را آزاد مي‌ساخت و چون اين بردگان اکثراً از غيرعرب بودند بعد از مراجعت به وطن خود، در تبليغ معارف اسلامي بسيار مؤثر بودند. همچنين افراد زيادي از مسيحيان، دشمنان اهل بيت و فرقه کيسانيه، توسط امام باقر( هدايت شده‌اند. اخلاق حکيمانه، اعجاز و کرامات، عظمت و مقام علمي ائمه، از دلايل هدايت تعداد زيادي از مشرکان، بت پرستان، اهل کتاب، و پيروان فرقه‌هاي غيراسلامي به‌سوي حقيقت بوده است.

‫اين تحقيق در وهله اوّل نگاهى اجمالى به تعاريف تصوف، تاريخچه ظهور، علل پيدايش وفرق متعدّد اين مذهب در جهان اسلام دارد. سپس به دخل وتصرفاتى كه اين گروه در آئين مقدس اسلام نموده پرداخته، واز حوزه حديثى آنها را مورد نقد وتحليل قرار داده است. موضوع وهدف اصلى اين تحقيق آشنايى با ديدگاههاى صوفيان نسبت به احاديث معصومين (ع) است تا روشن شود كه آنان، تا چه اندازه پايبند به احاديث منقول از پيامبر اكرم (ص) وائمه اطهار (ع) بوده وچه مقدار از اين احاديث را كنار گذاشته ونسبت به آنها بى‏توجه بوده‏اند، ونيز چه مقدار از احاديث را خودشان جعل نموده وبه يكى از بزرگان دين نسبت داده‏اند. همچنين در اين تحقيق روشن شده است كه متصوفه در راه نيل به اهداف خود، چقدر از احاديث صحيح را با تأويلهاى غلط وافراطى، از معانى اصلى وحقيقى آنها تغيير داده ومعانى ديگرى بر خلاف دستورات دين مقدس اسلام بر آنها تحميل نموده‏اند. ضمناً در بخشى از اين تحقيق به پاره‏اى از عقايد وبدعتهاى متصوفه پرداخته شده است. متأسفانه بطور خيلى خلاصه بايد گفت كه: عده‏اى از صوفيان در هر چهار حوزه جعل، تأويلهاى افراطى، طرد احاديث صحيح السند وبدعتگذارى، از هيچگونه اقدامى دريغ نورزيده‏اند وبه همين جهت مورد انتقاد ومذمت شديد ائمه معصومين (ع) ونيز علما وفقهاى طراز اوّل اسلام قرار گرفته‏اند كه ما به بعضى از آنها در بخش آخر اين تحقيق اشاره كرده‏ايم. ضمناً جهت اثبات عدم هماهنگى گفتار صوفيان با كردارشان، به بيان مواردى از تناقض گويى آنان، از كتابهاى خودشان پرداخته شده است تا موضوع براى خوانندگان عزيز بيش از پيش روشن‏تر شود.