جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

جهان خلقت مظهر رحمت پروردگار است و رحمت الهی مسیری است که از طریق آن هر موجودی به کمال خویش و به قرب الهی می رسد. انسان خلیفه الهی و مظهر همه اسماء الهیه دانسته شده است. نبات و حیوان و انسان به حیات نباتی و حیوانی و انسانی زنده می باشند اما حیاتی که خداوند،به آن تأکید دارد تا انسان ها از آن بهره مند شوند، حیات طیبه است که مظهری از حیات حقیقی خداوند است. حیات طیبه، فراهم‌سازی خواسته‌های واقعی در راستای قرب الهی است و هدف انسان‌ها فقط رسیدن به رفاه فانی در زندگی نیست؛ بلکه سامان‌دادن زندگی دنیوی بر اساس اختیار انسانی در جهت رسیدن به قرب الهی است؛ هدف اصلی در این پژوهش بررسی راه های برقراری عدالت و معنویت در تحقق حیات طیبه با استناد به متون عرفان شیعی بر مبنای گام دوم انقلاب است. روش انجام این تحقیق توصیفی تحلیلی، با استفاده از منابع کتابخانه‌ای است . نتایج پژوهش نشان می دهد که مى توان فهمید قرآن حیات دنیا و استفاده از نعم و امکانات آن را نفى نمى کند، بلکه دنیایى مورد مذمت قرآن است که بدون در نظر گرفتن آخرت در جهت برآورده کردن هوا و هوس هاى زندگى زودگذر دنیا سپرى شود. ازاین رو، پویندگان حیات طیبه، به زندگى دنیا و جلوه هاى آن از مال و زن و فرزند بى توجه نیستند. در نظر اینان، رسیدن به این دسته از مطلوب ها نیز دوست داشتنى است؛ اما به دست آوردن آنها، نهایت هدف زندگى محسوب نمى شود، بلکه آنها از این مطلوب هاى دنیایى به عنوان نردبان ترقى براى نیل به حیات برتر و رسیدن به حقایقى والا استفاده مى کنند که داشته هاى دنیایى، قدرت برابرى با آنها را ندارد.