جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تاليف شيخ محمد حسن بن حاج ملا محمد واعظ سمناني هنگاميكه از كرمانشاه عبور مي كرد با دانشمند آن ديار به نام ميرزا محمد تقي صفوي نشستي داشته و سخن از شبهات وارده بر معاد به ميان آمده و سمناني آنها را پاسخ داده با اينكه نويسنده دچار آشفتگي فكر بوده بر اثر فتنه وهابيان در كربلا. مولف پس از پايان اين مجلس كتاب حاضر را در سال 1216 ه. ق تاليف كرده است در يك مقدمه و چند باب و خاتمه. مقدمه در تقرير شبهات. باب اول در جواب شبهه اولي در چند فصل باب 2 و 3 و 4 و 5 در پاسخ شبهه دوم و سوم و چهارم و پنجم. خاتمه در تطبيق آنچه مذكور شد به ادله عقليه. نسخه ديگري از اين كتاب در نجف اشرف در كتابخانه حضرت امير (ع) موجود است 712. «فاضل، محمود» [مدرسه نواب 379]

رساله اي است نسبتا كوتاه كه به تطبيق برخي موضوعات و مفاهيم اخروي و معاد بصورت روحاني آن پرداخته و معتقد است كه همانگونه كه در شرع بر معاد جسماني تاكيد شده، بر معاد روحاني نيز اشارات وافيه وجود دارد و موضوعاتي همچون قبر و فشار قبر، نكير و منكر، درهاي بهشت و دوزخ در قبر، معناي برزخ، بعثت، حشر، قيامت و معاد، نامه اعمال، ميزان، اصناف خلق در روز قيامت، ميزان، صراط، جنت، ابواب بهشت و جهنم و مكان جهنم سخن مي گويد و تمامي آنها را بصورت روحاني توجيه مي كند. اين رساله با عنوان «معاد» و از نويسنده اي ناشناس در گنجينه بهارستان به چاپ رسيده ولي نسخه اي در كتابخانه مدرسه فيضيه دارد كه فهرستنگار آن را از احمد بن ابي الحسن تنكابني دانسته كه ما اطلاعي از او نيافتيم. متن اين رساله نشان مي دهد كه مؤلف آن فردي فاضل بوده است. آغاز كتاب: الحمدلله رب العالمين اما بعد چنانكه شرع مبين بر معاد جسماني و همه احوال آن بتفصيل دلالت ظاهر نموده باصل معاد روحاني و بعضي از خصوصيات او نيز باطنا اشارات وافيه بلكه تصريحات شافيه فرموده و اگر كسي خواهد تطبيق ظاهر و باطن به آساني تواند و اگر در اين رساله به بعضي از آنكه نمونه باشد از تمامش اشاره شود شايد اينقدر منكر نباشد ان شاء الله تعالي. قبر و فشار قبر اشاره باشد به آثار و عادات لذات و شهوات بدني حيواني ... انجام كتاب: اين اشاره بود به تطبيق بعضي از احوال معاد جسماني و روحاني و اگر كسي خواهد كه همه خصوصيات هر دو را از اين راه تطبيق توان نمود ظاهر و باطن به هم پيوسته. دست پرده دار جناب الهي مرحمت واسعه نامتناهي حضرت مقدس رحمة للعالمين و ابواب رحمت و بواب جنت اهل بيت طاهرين - صلوات الله و سلامه عليهم اجمعين- را شفيع ما بيچارگان گرداند و اين ارواح خسيسه را به فضل و شفقت خود و محبت و شفاعت ايشان از همه مراتب و دركات شدت اين زندان و ظلمت اين نيران رهاند و به اعلي درجات قرب و رحمت و اسني منازل جوار و جنت قدس خود رساند. بحق محمد و آخر دعوانا ان الحمد لله رب العالمين. انا عبدالضعيف الذليل. [مجلس شورا 17/316؛ مدرسه فيضيه 2/21؛ فهرستواره منزوي 6/235 ناشناس و به احتمال نگارنده آن را، مؤلف «فرح السالكين» دانسته است؛ فهرستواره منزوي 9/534]

رساله اي است بسيار مختصر در معاد كه به درخواست برخي از دوستان نگاشته است و در اصفهان از تأليف آن فارغ شده است.

شايد همان «الفوائد المرتضوية و الدرة النجفية» باشد كه در مقدمه كتاب اربعين خود ياد كرده است. [نسخه پژوهي 3/138]