جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

رساله اي است از جلال الدين دواني در باب جبر و اختيار. دواني اين رساله را به نام مير ميران ماضي اصفهاني. مصدر ساخته و نام وي را در يك رباعي چنين ياد كرد است: «جائي كه كتاب اهل احسان خوانند القاب تو سردفتر ايشان خوانند آنجا كه رود حديث ميران جهان برجاست تو را كه مير ميران خوانند در نسخه چاپي مجالس المؤمنين نام اين كتاب را به تصحيف «خبر و اخبار» ضبط كرده اند. «اردلان» مجالس المؤمنين. ج2، ص227 در خزينة الاصفياء ص133- «سيد مير ميران بن سيد مبارك حقاني گيلاني» آمده است. و شايد غياث الدين مير ميران حاكم يزد (از اعقاب شاه نعمة الله ولي و از نوادگان دختري شاه اسماعيل صفوي) ممدوح وحشي بافقي باشد. رك: گنج سخن، ج3، ص27. ]؛ فهرست آستان قدس 1/381؛ كتابخانه ملك 6/14]

اين رساله نيز به سال 1414 ه از سوي كنگره شيخ مفيد تحقيق و در قم چاپ شده است. (سيد محمود اشكوري) شرحي است بر حديث مشهور «من مات و هو لايعرف اام زمانه» كه در آن مؤلف قائل شده است كه وجود امام در هر عصري لازم و در اين زمان حضرت ولي عصر عجل الله تعالي فرجه مي باشد. (اشكوري، جعفر) مشتمل بر چهار رساله در موضع غيبت: 1-سائلي مي پرسد: آيا حديث «من مات و و هو لا يعرف امام زمانه مات ميتة جاهلية» از جهت سند صحيح است يا خير؟ در صورت صحت، شناخت امام عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف با غيبت چگونه سازگار است؟ ايشان پس از تاييد صحت خبر مي گويد: شناخت امام (ع) با غيبت هيچ منافات ندارد که شخص هم غايب و هم شناخته شده باشد، مثل پيغمبران که براي همه قابل ديدن نبودند، اما شناخت آنان ميسر بود، پس مسئله غيبت نيز چنين است. آغاز: بسمله. الحمدلله و صلوته علي عباده الذين اصطفي سأل سائل فقال اخبروني عما روي عن النبي صلي الله عليه و آله انجام: و هذا ما لا بذهب اليه مسلم و لاملي فيعلم بذلک بطلان ما ظنه الخصوم 2-الغيبة: شيخ در مجلس يکي از روسا حضور داشته است، صاحب مجلس مي گويد: شيعيان روايتي از حضرت صادق (ع) نقل مي کنند که تعداد اصحاب امام (ع) به شمار اهل بدر برسد امام ظهور مي کند، چرا ولي عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف ظاهر نمي شوند و حال اين که شيعه از اين تعداد بيشتر است. رساله در پاسخ همين سوال مي باشد. آغاز: و بالله التوفيق مسأله اخري في الغيبة ... قال الشيخ المفيد رضي الله عنه حضرت مجلس رئيس من الروساء فجري کلام في الامام فانتهي الي القول في الغيبة انجام: وتنفيذ الاحکام لما بيناه من حالهم و وصفناه و هذا واضح و الله توفيق للصواب 3-الغيبة: در اين رساله شيخ به اين سوال مخالفان پاسخ مي دهد که پرسيدند: سبب غيبت امام چيست؟ اگر به واسطه دوران سخت امام است، بايد گفت که موقعيت پدران بزرگوارش سخت تر از وضع دوران اوست، پس چرا ايشان غيبت نداشتند؟ آغاز: بسمله و صلواته علي سيدنا محمد و آله الطاهرين سأل بعض المخالفين فقال ما السبب الموجب لاسستتار امام الزمان انجام: و استتاره و غيبته فلا نجد من ذلک. . والله المستعان 4-الغيبة: سائلي از شيخ پرسيده: دليل بر وجودامام غايب چيست در حالي که مردم در وجود ايشان اختلاف شديد دارند؟ شيخ به طور مستدل و قاطع به اين سوال پاسخ داده است. آغاز: بسمله. وصلي الله (علي) سيدنا محمد و آله و سلم مسألة سأل سايل للشيخ المفيد رضي الله عنه فقال ما الدليل علي وجود الامام انجام: فاذا سلم ذلک کانت الحجة لازمة في الغيبة [مرعشي و 32/530و 32/521 الذريعة: 16/80-81؛ موسسه آية الله بروجردي 2/272؛ عكسي مركز احياء 7/205؛ التراث العربي 3/295؛ معجم المطبوعات النجفية 159؛ رايانه آستان قدس]

چاپ شده در رسائل الشريف المرتضي (ج3، صص: 144-145) آغاز كتاب: فصل في الغيبة. قال (رضي الله عنه) ان قالوا ان قلتم: ان الامام موجود، و انه يظهر و يفعل و يصنع انجام كتاب: فالواجب أن يكون الاشتغال بتصحيحها اكثر.

گويا از عبدالصمد شريف بن موسي الرضا امامي در 1095 شرح با عنوان بيان است. (محمد تقي دانش پژوه) [دانشگاه تهران 12/2525]

بخشي در انجام با نسخه ارجاعي همخواني ندارد. اين رساله به سال 1414 ه از سوي كنگره شيخ مفيد تحقيق و چاپ شده است. (سيد محمود اشكوري) شخصي مي پرسد: چه دليلي بر وجود امام عليه السلام هست با اينكه مسلمانان در وجودش اختلاف زياد دارند؟ مفيد در اين رساله پاسخ اين مسأله را آورده است. (اشكوري، جعفر) [مرعشي و 32/531و 32/520 الذريعة: 16/80-81؛ موسسه آية الله بروجردي 2/272؛ عكي مركز احياء 7/206؛ التراث العربي 3/47؛ ذريعه 20/388 و 390 و 395؛ مكتبة اميرالمؤمنين 2/570]

بخشي در انجام با نسخه ارجاعي همخواني ندارد. اين رساله به سال 1414 ه از سوي كنگره شيخ مفيد تحقيق و چاپ شده است. (سيد محمود اشكوري) شخصي مي پرسد: چه دليلي بر وجود امام عليه السلام هست با اينكه مسلمانان در وجودش اختلاف زياد دارند؟ مفيد در اين رساله پاسخ اين مسأله را آورده است. (اشكوري، جعفر) [مرعشي و 32/531و 32/520 الذريعة: 16/80-81؛ موسسه آية الله بروجردي 2/272؛ عكي مركز احياء 7/206؛ التراث العربي 3/47؛ ذريعه 20/388 و 390 و 395؛ مكتبة اميرالمؤمنين 2/570]