جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مؤلف با ديدن کتاب وشنيدن گفتار بابيها از برادش حاج محمد رحيم خان درخواست جوابيه اي نمود، ولي وي او را امر کرد تا کتابي در رد آنان بنويسد، و وي کتاب حاضر را درسه مطلب ويک خاتمه هريک مشتمل بر فصول وابواب جمع آوري کرد ودردهه آخر ذي الحجه 1289 ازتأليف آن فارغ شده است، عناوين چنين است: المطلب الاول: في الرد عليه المطلب الثاني: في ساير اسباب کفره المطلب الثالث: في ذکر بعض مذاهبهم و کتبهم. پاسخ از ادعاهاي علي محمد باب و حسينعلي بهاست بروش شيخيها كه بنام مرتضي قلي خان حاكم كرمان نگارش يافته و در دهه آخر ذي الحجه 1289 بپايان رسيده است اين كتاب در سه مطلب و يك خاتمه مي باشد داراي ابواب و فصول بدين عناوين: المطلب الاول: في الرد عليه بوجه خاص. المطلب الثاني: في سائر اسباب كفره. المطلب الثالث: في بعض مذاهبهم و كتبهم. الخاتمة: في نصائح للمومنين (سيد احمد اشكوري)

كتابي است مفصل در رد فرقه هاي مسيحيت و حقانيت دين اسلام و رد شبهاتي كه از سوي نصاري بر دين اسلام وارد نموده اند، با استفاده از آيات و روايات و دلائل عقلي و نقلي مبرهن در 10 مقاله، و در آغاز چندين پرسش و پاسخ اعتقادي آمده است و در آن از كتابهاي چاپي مسيحيان استفاده فراوان گرديده است (سيد محمود مرعشي) [مرعشي 31/155؛ الذريعة 10/232؛ فصلنامه ميراث شهاب: نشريه كتابخانه بزرگ آية الله العظمي مرعشي نجفي سال چهارم تابستان 1377 ش - صفحه 67]

اين رساله داراي 4 (مطالب) است. مولف در مقدمه سبب تاليف را چنين بيان داشته است: در اين اوان ... . نوشته اس بنظر رسيد مانند سوال و جوابي ... . لكن سائل و مسول هر دو بروش اردل و اوباش شعراي بي ننگ و نام كلمات خود را جاري كرده ا ند و بناي ناسزا و فحش و هجو و لعن و تكفير نسبت اخلال را گذارده و چون خواستته اند كه سببي از براي عمل خود قرار دهند پس اول افترائي چند را بسته اند و ناسزاهاي خود را معلق بر آنها كرده اند و م علوم است كه جواب اين جورزا كلمات كلماتي بايد باشد كه كلوخ انداز را پاداش سنگ است و لكن قواعد و رسوم ايماني باز ميدارد شخص مومن را از هرزگي اگر چه شخص مقابل مستحق آن باشد چنانكه مي فرمايد « و لا تسبو االذين يدعون من دون الله » و ميفرمايد ن ادفع بالتي هي احسن » و بهتر اين بود كه بمقتضاي آيه كريمه « اذامروا باللغو مروا كراما » اعراض از امثال اين اشخاص و اقوال ايشان كنم و لكن چون نوشته را نسبت داده بودند ببعضي از علماي اصفهاني كه در حوالي آنجا معروف است و مبادا بمحض نسبتش بآن شخص محل اعتناي يك جاهلي شود اعراض از الفاظ ركيكه آن كرده و اصل مطلبي را كه بجهة آن بناي هرزگي گذارده جواب مينويسم ديگر آن شخص هرزه خو داند با هرزگي خود و رسوايي در نزد عقلاي خاص و عام در دنيا و بسزاي خود رسيدن بعذا بهاي خوار كننده در آخرت ... . » (عبد الحسين حائري) آغاز كتاب: بمسله، حمد ميكنم خداونديرا كه نفرستاد بسوي خلق رسولي و نبيي و حجتي مگر آنكه چون دعوت كردند بسوي او، انداخت در آندعوت شيطان رجيم وسوسه خود را با ... . بعد چنيني گويد اين ضعيف خاكسار كه در اين اوان محنت اقتران نوشته بنظر رسيد مانند سوال و جوابي در حق كسيكه زبان بلغاء و بيان فصحاء ... . انجام كتاب: صاحب عبارت دخلي بمطلب كه اين شخص داشت نداشته و مطالب او از كلام او تمام بود و لكن قد ينكرا لعين ضوء الشمس ... . انه حكيم عليم و قد فرغت في عصر يوم الاثنين ... سنه 1289- [مجلس شورا 9/188]