جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

شناخت‌ معنای مجازی واژگان متشابه قرآن،‌ برای پی‌بردن به معنای مورد نظر خداوند از واژه یاد شده و به‌ تبع آن، فهم مراد آیه مورد بحث‌، ضرورت‌دارد. پژوهش حاضر با روش توصیفی – تحلیلی به مطالعه ‌دیدگاه های مفسران‌در معنای مجازی«ید» در آیه«یَدُ اللَّهِ‏‌ فوق‌ایدیهم» پرداخته است. با توجه به اینکه درعلم کلام ‌ثابت شده که ‌خدا از داشتن اعضا جسمانی مبرا است، پس‌ معنی‌حقیقی «ید» در آیه یاد شده نمی‌تواند مقصود خدا باشد. سوال اصلی این ‌پژوهش این است که تعبیر«ید» در آیه یاد شده دارای ‌چه معنای‌ مجازی ‌است و مقصود خدا در این‌آیه از «ید» چه بوده است؟ مفسران همواره ‌دیدگاه‌های متعددی در خصوص ‌معنای مجازی «ید» در این آیه ارائه نموده‌اند که می‌توان این دیدگاه‌ها را تا 18 مورد برشمرد. زمخشری مفسر بزرگ برای اولین بار معنای دست رسول خدا(ص) را برای واژه «ید» در این آیه قائل شده و جمعی از مفسران پس از وی نیز این دیدگاه را پذیرفته‌اند. پژوهش‌ حاضر به نقد دیدگاه زمخشری پرداخته و ادعای او را در این‌خصوص کامل ندانسته و دیدگاه برگزیده در معنای مجازی‌، کلمه «ید» را «دست بیعت خدا» می‌داند.

به دستور فتح علي شاه قاجار كه نامه كسي را كه شهادت بر ولايت را جايز نمي دانسته به سوي آن اخباري فرستاد و او پاسخ آن را در چهارده فصل نوشت، ساخته شده در بامداد روز شنبه تا نيمه همان روز پنجم جمادي الاول 1223در ري. مؤلف در مقدمه گويد: فتحعلي شاه قاجار فرماني باو نوشته بود براي او فرستاده و كه شخصي معروفي در منع از شهادت بر ولايت در اذان نوشته بود براي او فرستاد و ازو خواسته است كه جواب نويسد و وي اين رساله را در 14فصل در جواب نوشته است: در حاشيه بخط ديگر در معرفي آن شخص معروف نوشته شده: «شخص معروف شيخ جفعر بن خضر نجفي است» . مؤلف در پايان رساله نوشته است: «حقير اين چند كلمه برسبيل عجاله از صبح شنبه تا ظهر همان شنبه پنجم ماه جمادي الاول سنه 1223 در زاويه مقدسه عبدالعظيميه علي مشرفها آلاف تحيه نوشت تا عوام و اشباه ايشان در ضلالت نيفتند و خواص كه خود مستغني ميباشند متذكر شوند. . » اخباري در هر فصلي فقره اي از نوشته شيخ جعفر (كاشف الغطاء) را با عنوان «قوله» نقل كرده و سپس بتفصيل به پاسخ آن پرداخته است. (عبدالحسين حائري) آغاز كتاب: (بسمله) ‌اما بعد پس رسيد فرمان خاقان زمان و خديو دوران ... ابوالمظفر فتحعلي شاه خلد الله ملكه ... بسوي بنده خير خواه مؤمنان محمد بن عبدالنبي ... و محتوي بود ... بر ملفوفه اي كه شخص معروفي در خصوص منع از شهادت بر ولايت شاه اوليا تحرير فرموده و در ترويج اين امر استعانت از دولت قاهره كرده و خاقان زمان ... جواب كلمات او را از اين خاكسار خواهش فرموده بود چون وجوب شرعي مقرون به وجوب عرفي گرديد عقلي بهمرسانيد. . انجام كتاب: متذكر شوند و ما اردت الا الاصلاح ما استطعت ... ربنا لا تؤاخذنا ان نسينا او اخطانا ... فهب اني اقول الصبح ليلا - ايعمي الناظرون عن الضياء. [كتابخانه ملك 6/116؛ مجلس شورا 10/72؛ ذريعه 258: 14؛ فهرستواره منزوي 9/316]

ردي است بر كتاب «الهداية» كه عده اي از مستشرقين امريكايي در سه جلد بر عليه مسلمانان نوشته اند. مؤلف كه از طرف حوزه عمليه تهران سخن مي گويد. در 24 ذيحجه 1323ق كتاب حاضر را تأليف نموده و كتابش را در پنج فصل قرار داده و در هر فصل بطور مختصر قسمتهايي از «الهداية» را آورده و رد نموده است. اين رديه بسيار مختصر و خطابي برگزار شده است. [مجلس شورا 26/239؛ الذريعة 10/231-236]

ردّيه اي است كه مؤلف بر كتاب فقه ابن تيميه نگاشته است. او مطالب واهي ابن تيميه را به شش موضوع دسته بندي و ردّ هر قسم را رساله اي ناميده و مجموع ردود ستّه نام گرفته است. عنوان اين بخشها چنين است: الرسالة الاولي: في ملتقطات ذلك الكتاب من مطاعن الشيعه؛ الرسالة الثانية: في ملتقطات ذلك الكتاب من سوء الادب؛ الرسالة الثالثة: في ملتقطات ذلك الكتاب من ذكر فضائل امير المؤمنين علي بن ابي طالب (ع 7)؛ الرسالة الرابعة: في ملتقطات ذلك الكتاب من بعض ما ذكره بعنوان الفضيلة الخلفاء و ما يجاب عنها؛ الرسالة الخامسة: في ملتقطات ذلك الكتاب من ذكر بعض مثالب الخلفاء و غيرهم؛ الرسالة السادسة: في ملتقطات ذلك الكتاب من منع زيارت القبور و منع البكاء علي الاموات. (صدرائي خوئي، علي) [ميراث مشترك ايران و هند 2/234؛ ]