جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

بحث بر سر تبيين دقيق و صحيح از اسلام حقيقي سال‌هاست كه مورد توجه انديشمندان قرار گرفته و بسياري نيز در اين موضوع به تحقيقات و ارايه نظريات مختلف پرداخت ه‌اند. اما يكي از مهم‌ترين وجوه اين بحث موضوع رابطه يا تقابل اسلام و غرب است كه بحث اسلام حقيقي و خوانش نوين از پيام الهي مورد‌توجه قرار گرفته است. لذا براي شناخت و تبيين گستره رابطه اسلام و غرب بايد مباني فكري آن را در مسائل مختلفي مانند: معرفت‌شناسي، فلسفه، علم و معرفت قدسي، سنت و اديان به صورت يك پروژه فكري واحد مد نظر داشت. چرا كه همه مسائل معرفتي را جزء جزءنمي‌توان نگريست بلكه آنها در يك ساختار و يك ساحت مد نظر قرار مي‌گيرد.

پس از انتشار مقاله «الهیات سینوی، طنز الهیاتی و معضل شرّ»، سؤالات و ملاحظات متعددی دریافت کردم؛ ازاین‌رو بر آن شدم تا جهت ایضاح بیشتر، نوشتاری تکمیلی در این باب به رشته تحریر درآورم.

سازمان بهداشت جهانی اظهار تأسف می‌کند، چرا طب سنتی و اثراتش و کارایی وسیعی که می‌تواند داشته باشد نادیده گرفته شده است.

موضوع این جستار، مقایسه میان زیست-جهانِ سالک سنتیِ قرن ششم، شیخ شهاب سهروردی و سالک مدرنِ سده بیستم، سهراب سپهری است. بحث را از سلوکِ شخصی این دو عزیز آغاز می‌کنم. اولاً بگویم سپهری اهل کاشان بود. به قول خودش اهل کاشانم، روزگارم بد نیست… و جناب سهروردی هم اهل سهرورد زنجان بود. سهرودی بنا بر قولِ رایج قریب به ۳۸ تا ۴۰ سال عمر کرد و سپهری ۵۲ سال. هر دو عمر بلندی نداشتند. هر چند سهراب ۱۴ سال بیشتر عمر کرد، اما در قرن بیستم ۵۲ سال عمر بلندی به حساب نمی‌آید. رنج متوسط عمر در قرن بیستم ۸۰ سال است. بیماری سرطان او را از پای درآورد. سهروردی هم عمر بلندی نداشت. هرچند که وی از بیماری درنگذشت بلکه فتوای علمای حَلَب، جان وی را ستاند. هر دوی ایشان اهل تجرد بودند یعنی در عمر خود ازدواج نکردند و هیچ‌گاه در سلک تأهل درنیامدند و به لحاظ اگزیستنسیال اهل خلوت‌گزینی بودند. به هر حال هم آن تجرّد سلسله جنبان این امر بود و هم فارغ از آن، تنهایی و خلوت‌گزینی را هر دو دوست می‌داشتند.

پورحسن: تا کنون کوشش‌هایی که ما درباره ابن سینا انجام دادیم، ابن سینایی در تداوم ارسطو بوده است. ما اساسا التفات دقیق و بنیادین به نگره ابن سینا درباره سنخ خرد ایرانی و تفکر مشرقی نداشتیم. ما تنها این عبارت‌ها را به کار بردیم و گفتیم که ابن سینا خرد ایرانی را در آثارش به کار برده است، اما عناصر بنیادین آن را استخراج نکرده‌ایم. اگر ما در درون حکمت مشرقی ابن سینا قرار بگیریم چه تفاوتی حاصل می‌شود. پس عمده تاریخ‌نویسی‌ها که از ابن سینا آوردیم استناد به ابن سینایی است که اکنون خوانده می‌شود.