جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: اخلاقی بودن مجازات اعدام برای مدت طولانی مورد بحث بوده است. اما این به هیچ وجه منجر به حل این سوال نشده است. فیلسوفان هنوز با هم اختلاف دارند. من در این اثر به اخلاقیات مجازات اعدام فی نفسه نمی پردازم. سوال من متفاوت اما مرتبط است. صرف نظر از اینکه مجازات اعدام از نظر اخلاقی صحیح است یا خیر، آیا مشارکت پزشکان در این عمل اخلاقی است یا غیراخلاقی؟ برای پرداختن به این سوال، در فصل اول شروع می‌کنم و به تشریح نوع مشارکتی که انجمن‌های پزشکی برای پزشکان در مجازات اعدام از نظر اخلاقی مشکل‌ساز می‌دانند، می‌پردازم. آنها بین آنچه «پزشکی کردن» و «مشارکت» در مجازات اعدام می نامند تمایز قائل می شوند و استدلال می کنند که بین این دو تمایز اخلاقی وجود دارد. در حالی که به گفته انجمن های پزشکی، «درگیر شدن» پزشکان در مجازات اعدام از نظر اخلاقی قابل قبول است، پزشکی کردن این عمل غیراخلاقی است. من این موضع را روشن می کنم و نشان می دهم که چه مسائل اخلاقی پیش می آید. سپس پیشنهاد می کنم که نباید بین این دو تمایز وجود داشته باشد. انجمن‌های پزشکی استدلال می‌کنند که پزشکی‌سازی مجازات اعدام، به‌ویژه استفاده پزشکان از تزریق کشنده برای اعدام زندانیان محکوم، غیراخلاقی است و بنابراین باید ممنوع شود، زیرا پزشکان را در انجام کارهای خلاف اهداف پزشکی دخالت می‌دهد.

ترجمه ماشینی: میشل فوکو در اواخر عمر خود توجه خود را به پدران اولیه کلیسا معطوف کرد. او این کار را نه برای چیزی مانند بازگشت به سوی خدا انجام داد، بلکه به این دلیل که در آن منابع جایگزین هایی برای تصویرسازی مجدد از خود یافت. و اگرچه فوکو هرگز به طور جدی مسیحیت را فراتر از نظریه‌پردازی سبک زیبایی‌شناختی آن سرگرم نکرد، می‌توان استدلال کرد که اعمال مسیحی مانند اعتراف یا عشای ربانی شباهت‌های خانوادگی با حساسیت‌های فوکو دارند. این کتاب توضیح می دهد که چگونه می توان الهیات را در پرتو فوکو انجام داد، یا به طور دقیق تر، فوکو را طوری خواند که گویی خدا مهم است. بنابراین، تلاش می‌کند تا اعمالی مانند اعتراف، دعا و غیره را به‌عنوان تکنیک‌هایی برای خود بیان کند، «کلیسا را ​​به‌عنوان سیاست» در صورت‌های فلکی کنونی قدرت قرار دهد، دانش‌های الهیاتی را به‌عنوان شیوه‌های مداخله انتقادی، یا آنچه فوکو باستان‌شناسی نامید، آشکار کند. و وجود مسیحی را در زمان از طریق شیوه های یادمانی تبارشناسی مفهوم سازی کند.

ترجمه ماشینی: در دهه 1960، تقابل شدید بین مذهبی و سکولار شروع به فروپاشی کرد و تمایز بین فلسفه سیاسی و الهیات سیاسی را محو کرد. این فروپاشی به افول لیبرالیسم مدرن کمک کرد که از فضای بی طرف و بدون ارزش برای سرمایه داری حمایت می کرد. همچنین قلمروهای سیاسی، مذهبی و فلسفی عمیقاً ناآرام شد و مجبور به مقابله با مخاطرات مفهومی بازگشت به دین شد. کلایتون کروکت با مداخله بازی در رقابتی که قطعنامه های ساده را به چالش می کشد، همگرایی پسامدرن سکولار و مذهبی را به عنوان مبنایی برای تفکر سیاسی رهایی بخش در نظر می گیرد. کراکت با مضامین درگیرکننده حاکمیت، دموکراسی، توانمندی، قانون و رویداد از دیدگاه مذهبی و سیاسی، دیدگاه الهیاتی را بیان می‌کند که به جهان معاصر ما و واقعیت‌های تئوسیاسی آن پاسخ می‌دهد. به طور خاص، او مدعی است که ما باید در مورد خدا و دولت به جای قدرت حاکمیتی، از منظر قدرت بالقوه فکر کنیم. بحث او با به کارگیری مفاهیم جدیدی مانند ایده اختلاف منظر اسلاوی ژیژک و مفهوم انعطاف پذیری کاترین مالابو، با بحث هایی در مورد ماهیت و جایگاه دین، ایدئولوژی و مسیحیت درگیر می شود. با درهم آمیختگی با آثار دریدا، دلوز، اسپینوزا، آنتونیو نگری، جورجیو آگامبن، آلن بدیو، جان دی.کاپوتو، و کاترین کلر، کروکت با بازنگری دموکراسی به عنوان شکلی از اندیشه سیاسی و عمل مذهبی به پایان می‌رسد و بر پیوند آن با سرمایه داری لیبرال مدرن در حالی که یک دموکراسی معتبرتر را نیز متصور است که توسط این پیوندها محدود نشده است.

ترجمه ماشینی: این کتاب به بررسی اهمیت دین در آثار میخائیل باختین فیلسوف قرن بیستم می پردازد، با بررسی سهم باختین در بحث های روش شناسی در مطالعه دین، این کتاب استدلال می کند که استفاده وی از اصطلاحات دینی از منابع منبع او در فلسفه دین گرفته شده است. و نه از تعهد اعتراف او به مسیحیت ارتدوکس روسیه. هیلاری باگشاو با نقد اثر مهم گاوین فلود، فراتر از پدیدارشناسی، توضیح می‌دهد که چگونه کار باختین در مورد «بیرونی بودن» بینش‌های ارزشمندی را برای محققان دین ارائه می‌کند، به‌ویژه که مربوط به بحث خودی/خارجی معاصر است.

ترجمه ماشینی: این اثر برجسته به بررسی مسائل هستی‌شناسی و ارتباط آن‌ها با به اصطلاح «چرخش الهیاتی» پدیدارشناسی اخیر فرانسه می‌پردازد. Joeri Schrijvers تمرکززدایی از موضوع را که توسط ژان لوک ماریون، ژان ایو لاکوست و امانوئل لویناس، سه فیلسوفی که با الهام از خوانش هایدگر، تلاش می کنند سوژه فعال و مستقل را واژگون کنند، بررسی و نقد می کند. شریورز در بررسی هر متفکری نشان می‌دهد که یک وارونگی ساده از تمایز سوژه-ابژه حاصل شده است، اما هیچ تمرکززدایی واقعی از سوژه وجود ندارد. از نظر لاکوست، موضوع به نیت خدا تبدیل می شود. از نظر ماریون، سوژه به ابژه و هدف داده شدن بدل می شود. و برای لویناس، سوژه بدون راز است، مانند یک شی، در برابر دیگری بزرگتر. شریورز با نقد بدیهیات و مفروضات فلسفه معاصر استدلال می کند که هیچ غلبه ای وجود ندارد. او در نهایت رویکردی پدیدارشناختی و وجودی تر، ارائه امر نامرئی را برای پرداختن به دغدغه های هستی شناسی پیشنهاد می کند.

ترجمه ماشینی: پل دبلیو کان در این اثر بسیار بدیع، معنای الهیات سیاسی را بازنگری می کند. او در متنی بدیع از لحاظ شکل و ماهیت، یک الهیات سیاسی آمریکایی را به عنوان تحقیقی سکولار در معانی نهایی توصیف می کند که ایمان ما به حاکمیت مردمی را حفظ می کند. کان دیدگاه خود را از طریق تعامل با کتاب کلاسیک کارل اشمیت در سال 1922، الهیات سیاسی: چهار فصل در مورد مفهوم حاکمیت، به کار می برد. او مجبور به تعامل با چهار فصل اشمیت می شود و نسخه جدیدی از هر فصل را ارائه می دهد که پاسخگوی تخیل سیاسی آمریکایی است. نتیجه یک الهیات سیاسی معاصر است. همانطور که در آثار اشمیت، حاکمیت محوری باقی می ماند، با این حال کان نشان می دهد که چگونه حاکمیت مردمی روحیه فداکاری را در دولت مدرن ایجاد می کند. با عطف به قانون، کان نشان می دهد که چگونه مرز بین استثنا و تصمیم قضایی به اندازه ای که اشمیت ما را باور کرده است، واضح نیست. او به خوانندگان یادآوری می‌کند که زندگی سیاسی آمریکا با تمایل انقلابی برای فداکاری آغاز می‌شود و هم فداکاری و هم قانون، تخیل سیاسی آمریکا را مستقر می‌کنند. کان یک الهیات سیاسی ارائه می دهد که در مرکز خود تمرین آزادی تحقق یافته در تصمیم گیری های سیاسی، قضاوت های حقوقی و در نهایت در خود تحقیق فلسفی است.

ترجمه ماشینی: طبقه بندی سیمون ویل - فیلسوف، متفکر مذهبی، عارف، فعال اجتماعی/سیاسی - بسیار دشوار است، زیرا زندگی و نوشته های او مرزهای آکادمیک سنتی را به چالش می کشد. همانطور که بسیاری از محققین تشخیص داده‌اند، او نظریات سیستماتیک کمی ارائه کرد، به‌ویژه وقتی صحبت از ایده‌های دینی می‌شد. در این کتاب،ای ربکا استون و لوسیان استون راه‌هایی را که ویل در خارج از سنت الهیات غربی ایستاده است، با استفاده از پارادوکس برای مقاومت در برابر فریاد برای درجات بیشتری از قطعیت روشن می‌کنند. فراتر از یک خطاپذیری ساده، ایده های سیمون ویل در مورد اعمال فوق طبیعی، عشق، مسیحیت، و معنوی، و در واقع، تایید ظاهری او از نوعی الحاد، جدایی، حماقت، و انفعال، شروع به افشای فرضیات قدیمی در مورد چیستی می کند. برای مواجهه با الهی