جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

جمهوری خواهی و نظریه سیاسی اولین کتابی است که بررسی جامع و انتقادی نظریه سیاسی جمهوری را ارائه می دهد. ارزیابی انتقادی اعتبار تاریخی، انسجام مفهومی، و پیشنهادات هنجاری آن. مشارکت‌های اصلی از دانشمندان برجسته بین‌المللی را به شیوه‌ای تعاملی گرد هم می‌آورد. فصل 1؛ مشارکت جمهوریخواهان در نظریه سیاسی معاصر؛ سیسیل لابورد و جان مینور؛ قسمت اول؛ آزادی جمهوری خواهان و منتقدان آن؛ فصل 2; آزادی و سلطه؛ متیو اچ کرامر; فصل 3; قدرت و عدم آزادی چگونه به هم مرتبط هستند؟ ایان کارتر؛ فصل 4; آزادی به مثابه فقدان قدرت خودسر؛ کوئنتین اسکینر; فصل 5; آزادی جمهوری خواهان: سه اصل، چهار قضیه. فیلیپ پتیت؛ فصل 6; جمهوری خواهی، هویت ملی و اروپا؛ دیوید میلر؛ فصل 7; جمهوری خواهی، دموکراسی و مشروطیت؛ ریچارد بلامی؛ فصل 8.

این کتاب اولین تحلیل جامع از مسائل فلسفی مطرح شده توسط بحث حجاب در فرانسه است، این کتاب همچنین گفت و گوی بین نظریه سیاسی معاصر انگلیسی-آمریکایی و فرانسوی انجام می دهد و از راه حل جمهوری مترقی برای به اصطلاح تعارضات چند فرهنگی در جوامع معاصر دفاع می کند. این کتاب فلسفه رسمی جمهوری‌خواهانه laïcité را که در سال 2004 ممنوعیت تابلوهای مذهبی در مدارس را توجیه می‌کرد، ارزیابی انتقادی می‌کند. نشان داده شده است که Laïcité شامل یک نظریه جامع شهروندی جمهوری است که بر سه آرمان متمرکز است: برابری (بی طرفی سکولار حوزه عمومی)، آزادی (استقلال فردی و رهایی) و برادری (وفاداری مدنی به جامعه شهروندان). این کتاب با به چالش کشیدن تفاسیر رسمی از laïcité، یک جمهوری‌گرایی انتقادی را مطرح می‌کند که از ممنوعیت حجاب حمایت نمی‌کند، اما از تفسیر اصلاح‌شده سه تعهد جمهوری مرکزی حمایت می‌کند: سکولاریسم، عدم سلطه و همبستگی مدنی. بنابراین، نسخه‌ای از سکولاریسم را بیان می‌کند که دقیقاً به مشکل سوگیری وضع موجود می‌پردازد - این واقعیت که جوامع غربی از نظر تاریخی نسبت به همه ادیان بی‌طرف نیستند. همچنین از دیدگاه رهایی زنان دفاع می‌کند که پدرسالاری اجباری را که در تنظیم لباس مذهبی نهفته است، رد می‌کند، اما افراد را در برابر سلطه مذهبی و سکولار، مردسالار و قوم‌گرایانه بی‌کمک نمی‌گذارد. در نهایت، این کتاب یک نظریه ادغام مهاجران را ترسیم می کند که بار ادغام مدنی را به جای خود شهروندان بر دوش نهادهای اساسی اجتماعی-سیاسی می گذارد. جمهوری خواهی انتقادی رویکرد کاملاً جدیدی را برای مدیریت کثرت گرایی مذهبی و فرهنگی پیشنهاد می کند که بر پیگیری آرمان مترقی عدم سلطه در جوامع موجود و غیر ایده آل متمرکز است. نظریه سیاسی آکسفورد بهترین کار جدید در نظریه سیاسی معاصر را ارائه می دهد. در نظر گرفته شده است که دامنه وسیعی داشته باشد، از جمله کمک های اولیه به فلسفه سیاسی، و همچنین کار در نظریه سیاسی کاربردی. این مجموعه شامل آثاری با کیفیت عالی و بدون محدودیت از نظر رویکرد یا موضوع خواهد بود. سردبیران سریال: ویل کیملیکا، دیوید میلر و آلن رایان.

جوامع لیبرال به طور متعارف، مذهب را بر اساس قانون منحصربه‌فرد می‌دانند، که هم به حمایت ویژه (مانند ضمانت‌های عبادت رایگان) و هم به مهار ویژه (برای جدا نگه داشتن دین و دولت) نیاز دارند. اما اخیراً این ایده که دین مستلزم استثناء قانونی است مورد انتقاد کسانی قرار گرفته است که استدلال می‌کنند که دین هیچ تفاوتی با هر مفهوم دیگری از خیر ندارد و دولت باید با همه این مفاهیم بر اساس اصول بی‌طرفی و آزادی برابر رفتار کند. سیسیل لابورد با بسیاری از این نقد برابری‌خواهانه لیبرال موافق است، اما او استدلال می‌کند که یک قیاس ساده بین خیر و دین، روابط پیچیده میان دین، قانون و دولت را نادرست نشان می‌دهد. دین بیش از یک بیانیه اعتقاد در مورد آنچه درست است، یا یک کد رفتار اخلاقی و اخلاقی عمل می کند. همچنین به شیوه‌های جامع زندگی، نظریه‌های سیاسی عدالت، شیوه‌های انجمن داوطلبانه و هویت‌های جمعی آسیب‌پذیر اشاره دارد. تفکیک دین به ابعاد مختلف آن، همانطور که لابورد انجام می دهد، دو مزیت آشکار دارد. اولاً، با حصول اطمینان از این که دین با هر رفتاری که از قانون می‌گیرد، به دلیل ویژگی‌هایی است که با باورها، تصورات و هویت‌های غیرمذهبی مشترک است، احترام بیشتری برای پلورالیسم اخلاقی و اجتماعی نشان می‌دهد. ثانیاً، از برداشت غربی و متمایل به مسیحیت از دین که نظریه سیاسی لیبرال به ویژه در پرداختن به موضوع جدایی دین و دولت بر آن تکیه می کند، صرف نظر می کند. در نتیجه، Liberalism’s Religion پاسخی بدیع به این سؤال ارائه می‌کند: آیا می‌توان نظریه‌های غربی در مورد سکولاریسم و ​​مذهب را در جوامع غیرغربی به‌طور جهانی به کار برد؟

ترجمه ماشینی: این جلد 22 مقاله در مورد تاریخ منطق نوشته شده توسط متخصصان برجسته در این زمینه گردآوری می کند. این کتاب در اصل به دلیل جشن‌های 2018-2019 به افتخار ماسیمو موگنای، مورخ منطقی مشهور جهان، که مشارکت‌هایش در منطق قرون وسطی و مدرن، و به ویژه درک نوشته‌های منطقی لایب‌نیتس، این رشته را شکل داده است، ایجاد شد. در چهار دهه گذشته با توجه به تعداد زیادی از مشارکت‌های اخیر در تاریخ منطق که برخی پیوندها یا بدهی‌ها با آثار موگنای دارند، ویراستاران تلاش کرده‌اند جلدی تهیه کنند که وسعت توسعه منطق را در طول قرن‌ها نشان دهد. ما امیدواریم که چنین جلدی بتواند هم به متخصص و هم به دانش‌آموز کمک کند تا به پیچیدگی تاریخ منطق، مجموعه وسیعی از مشکلاتی که توسط این رشته دستخوش شد، و روابط متعددی که منطق با موضوعات دیگر در طول دوره‌ی درس ایجاد کرده است، پی ببرند. قرن ها مشارکت‌های این جلد در واقع از دوران باستان تا عصر مدرن، از معناشناسی تا زبان‌شناسی و نظریه اثبات، از بحث مسائل فنی تا پرسش‌های عمیق متافیزیکی را در بر می‌گیرد و در آن تاریخ منطق در گفتگو با تاریخ است. ریاضیات، اقتصاد، و علوم اخلاقی به طور کلی.

ترجمه ماشینی: در آثار داستانی ادبی، بخشی از داستان است که واژگان متن توسط یک صدای درونی کار بازگو می شود: راوی ادبی. به همین ترتیب می توان پرسید که آیا داستان در فیلم ها در مناظر و صداها توسط یک ذهنیت درونی کار که آنها را هماهنگ می کند روایت می شود: یک راوی سینمایی. جورج ام. ویلسون استدلال می‌کند که فیلم‌ها شامل بازگویی تخیلی (روایت صوتی و تصویری) از نظر آهنگ صدا و تصویر فیلم هستند. معمولاً از بینندگان خواسته می‌شود که تصور کنند آیتم‌ها و رویدادها را در دنیای داستانی فیلم می‌بینند و شنیدن صداهای داستانی مرتبط را تصور کنند. با این حال، بسیار کمتر روشن است که روایت سینمایی را باید محصول نوعی راوی تصور کرد - عامل درونی کار - روایت. ویلسون در ادامه به بررسی این سوال می‌پردازد که آیا بینندگان تصور می‌کنند جهان داستانی را رو در رو ببینند یا اینکه تصور می‌کنند آن را از طریق نوعی میانجیگری درونی کار ببینند. بحث اصلی این کتاب این است که تنها مورد دوم از این جایگزین‌ها به فرد اجازه می‌دهد تا گزارشی منسجم از آنچه انجام می‌دهیم ارائه دهد و درباره آنچه روی صفحه می‌بینیم تصور نکنیم. با ارائه گزارشی جزئی از مبانی روایت فیلم، فصل‌های پایانی به بررسی راه‌هایی می‌پردازند که در آن استراتژی‌های پیچیده روایت سینمایی در سه فیلم نمونه اجرا می‌شوند: کلوپ مبارزه دیوید فینچر، امپراطور اسکارلت اثر فون استرنبرگ، و برادران کوئن The The مردی که آنجا نبود

این کتاب توجه تازه‌ای را توسط معرفت‌شناسان معاصر به حوزه‌ای جلب می‌کند که اکثر آنها از آن غافل هستند: فلسفه باستان. از خوانندگان دعوت می شود تا نوشته های افلاطون، ارسطو، پیرهو و دیگران را مجدداً مرور کنند و بپرسند چه بینش جدیدی می توان از آن اجداد فلسفی به دست آورد. آیا ایده‌ها، پرسش‌ها یا خطوط فکری وجود دارند که در برخی از فلسفه‌های باستانی وجود داشته و متعاقباً نادیده گرفته شده‌اند؟ آیا ایده‌ها، پرسش‌ها یا خطوط فکری معاصری وجود دارد که بتوان با نگاه کردن به برخی از فلسفه‌های باستانی آن را عمیق‌تر کرد؟ پاسخ‌ها «بله» و «بله» هستند، طبق 13 فصل این کتاب، که توسط فیلسوفانی نوشته شده است که به دنبال غنای معرفت‌شناسی معاصر از طریق درگیر شدن با معرفت‌شناسی باستانی هستند.

معرفت‌شناسی مدرن در تلاش‌های خود برای توضیح اینکه چگونه کسب معرفت می‌تواند هم مبتنی بر اجتماعی (و در نتیجه ظاهراً نسبی) باشد و هم همچنان قادر به تعیین حقایق عینی در مورد جهان باشد، با چندین تناقض مواجه شده است. در این کتاب مهم، ریچموند کمپل تلاش می‌کند تا برخی از این پارادوکس‌ها را از بین ببرد، تا نشان دهد که چگونه آنها در نهایت فقط «توهمات پارادوکس» هستند، با توسعه ایده‌هایی که محور دو جریان امیدوارکننده در معرفت‌شناسی هستند: معرفت‌شناسی فمینیستی و معرفت‌شناسی طبیعی‌شده. هدف کمپبل ساختن نظریه ای منسجم از دانستن است که فمینیستی و «طبیعی شده» باشد. توهمات پارادوکس برای دانشجویان و دانش پژوهان معرفت شناسی و مطالعات زنان ارزشمند خواهد بود.

این مجموعه 19 فصلی که همگی برای اولین بار در اینجا به چاپ می رسد و توسط یک تیم بین المللی متشکل از دانشمندان تثبیت شده و نوظهور نوشته شده است، جایگاه فضایل و رذایل فکری را در یک جهان اجتماعی بررسی می کند. فضایل مربوطه عبارتند از: گشاده رویی، کنجکاوی، شجاعت فکری، کوشش در تحقیق و مانند آن. رذایل مربوطه عبارتند از جزم گرایی، نیاز به یقین فوری و زودباوری و مانند آن. فصل ها به چهار بخش کلیدی تقسیم می شوند: مسائل بنیادی. فضایل فردی؛ فضایل جمعی؛ و روش ها و اندازه گیری ها و فصل‌ها برجسته‌ترین پرسش‌ها را در این زمینه‌های تحقیق بررسی می‌کنند، از جمله: فضایل و رذایل فکری فردی چگونه تحت تأثیر زمینه‌های اجتماعی آن‌ها قرار می‌گیرند؟ آیا ارتباط با افراد آزاد فکر ما را بازتر می کند؟ برعکس، آیا ارتباط با افراد جزمی دیگر ما را جزم‌تر می‌کند؟ آیا گروه ها می توانند دارای فضایل و رذیلت های متمایز از اعضای خود باشند؟ به عنوان مثال، آیا گروهی از افراد جزم اندیش می توانند با وجود رذیلت های اعضای آن، با دید باز عمل کنند؟ هر فصل از دو نویسنده دیگر در جلد تفسیر دریافت می کند و هر نویسنده اصلی سپس به این تفسیرها پاسخ می دهد. نویسندگان با هم بخشی از یک گفتگوی جمعی را در مورد اینکه چگونه می‌توانیم درباره آنچه می‌دانیم بدانیم، تشکیل می‌دهند. با این کار، آنها نه تنها نظریه پردازی می کنند، بلکه معرفت شناسی فضیلت اجتماعی را نیز به اجرا در می آورند.

ترجمه ماشینی: زنی نگاهی به ساعت شکسته می اندازد و باور می کند ساعت هفت و ربع است. با این حال، با وجود ساعت شکسته، واقعاً هفت و ربع است. باور او درست است، اما دانش نیست. این یک تصویر کلاسیک از یک مشکل اصلی در معرفت شناسی است: تعیین آنچه دانش علاوه بر باور واقعی نیاز دارد. در این کتاب تحریک‌آمیز، ریچارد فولی راه‌حل جدیدی برای این مشکل پیدا می‌کند که مشاهده می‌کند هرگاه کسی باور درستی داشته باشد اما دانشی ندارد، جنبه مهمی از موقعیت وجود دارد که او فاقد باورهای واقعی است - چیزی مهم که او ندارد. کاملا "دریافت کنید." این ممکن است یک نکته ساده به نظر برسد، اما همانطور که فولی نشان می دهد، این پتانسیل را دارد که نظریه دانش را تغییر دهد. اینکه یک باور واقعی به عنوان دانش به حساب می‌آید به اهمیت اطلاعاتی که فرد دارد یا ندارد بستگی دارد. این بدان معنی است که سؤالات دانش را نمی توان از سؤالات مربوط به دغدغه ها و ارزش های انسانی جدا کرد. همچنین به این معنی است که برخلاف آنچه اغلب تصور می شود، هیچ راه ممتازی برای شناخت وجود ندارد. دانش یک گول است. شجره نامه مناسب مورد نیاز نیست. مهم این است که فرد اطلاعات مهم نزدیک خود را کم نداشته باشد.