جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ریشه‌یابی تفاوت آراء مفسران قرآن کریم (خصوصا در ارائه تفسیرهای سنتی یا مدرن) از مباحث جدی در حوزه مطالعات اسلامی است. برخی از مفسران درحوزه آیات مربوط به زنان دیدگاه‌های سنتی ارائه داده‌اند و برخی دیگر دیدگاه‌های مدرن ارائه کرده‌اند مقاله پیش رو به بررسی جنسیت(به معنای فرهنگ) پرداخته و تاثیر آن را در ارائه تفسیر سنتی و مدرن بررسی می‌نماید و در نهایت بررسی می‌‌کند چه عواملی در ارائه دیدگاه‌های مدرن تاثیرگذار است. روش جمع‌آوری مطالب به صورت کتابخانه‌ای بوده و روش پردازش به آن‌ها به صورت توصیفی-تحلیلی می‌‌باشد. پس از بررسی‌ها مشخص شد پیش فرض‌ها و فرهنگ‌های متفاوت در ارائه تفاسیر متفاوت نقش دارند که نمونه ارائه تفسیر سنتی درباره زنان در تفسیر بانو امین دیده می‌‌شود و نمونه تفسیر مدرن در دیدگاه‌های آمنه ودود وجود دارد عواملی هم که سبب ارائه تفاسیر مدرن می‌‌شود عبارتنداز: 1- شکوفایی عقول‌بشر؛ 2- سیروسفر؛ 3- مواجهه با افراد خاص و 4- شرایط فرهنگی و اجتماعی.

عصمت امامان (ع) یکی از اعتقادات راستین شیعیان است. از این جهت از سوی مخلفان شیعه در باب عصمت شبهاتی را مطرح کرده اند از آن جمله می توان به شبهات قفاری در باب عصمت مانند شبهه مخترع بودن این نظریه در پیشینه ی اعتقاد به عصمت، ردّ دلایل شیعه بر عصمت از قرآن و عقل و بی ثمر بودن اعتقاد به عصمت برای شیعه نام برد.تحقیق حاضردر وهله اول به بیان شبهات قفاری در باب عصمت می پردازد و سپس شبهات را با بررسی آیات عصمت پاسخ می گوید. در باب نتایج حاصله این تحقیق می توان گفت که مبحث عصمت با بحث امامت و جانشینی درآمیخته است. لذا مبنای تفرقه میان امت اسلامی را عدم اعتقاد به عصمت رسول خدا (ص) و جانشینان آن حضرت می باشد که موجب بروز تفرقه و فتنه از زمان رحلت پیامبر(ص) تا کنون شده است. لذا راه برون رفت از شرایط کنونی دنیای اسلام را اعتقاد به لزوم اطاعت از اولی الأمر معصوم می داند. مقاله حاضر به روش تحلیل محتوا و جمع آوری اطلاعات بصورت کتابخانه ای به نقد و پاسخ به شبهات قفاری در باب عصمت، با تکیه بر آیات قرآن در باب عصمت با تکیه بر تفاسیر شیعه و سنی تدوین شده است.

تفرد از اصول بنیادین تعلیم و تربیت و بدین معناست که انسان با وجود داشتن شباهت هایی با هم نوعان خود دارای ویژگی های روانی و توانایی های منحصر به فردی است که او را از دیگران متمایز می کند. توجه به این اصل در شناسایی استعدادها و توانایی‌های افراد و جهت دهی مناسب آن ها در مسیر تربیت صحیح حائز اهمیت است. این نوشتار با هدف بررسی نقش اصل "تفرد" در تربیت از دیدگاه آیات و روایات و با شیوه‌ی توصیفی و تحلیلی به بررسی جایگاه اصل "تفرد" در تربیت می پردازد. بررسی های صورت گرفته بیانگر این است که تفاوت های بین افراد به دو دسته تفاوت های فردی و گروهی تقسیم شده و برای تفاوت های فردی دو مفهوم تفاوت های بین فردی و درون فردی وجود دارد. افراد از حیث ایمان،علم،استعداد ها و توانایی ها، عواطف و احساسات دارای تفاوت های بین فردی هستند و از حیث تفاوتهای موجود در تواناییها و استعدادهای مختلف در یک فرد دارای تفاوت های درون فردی می باشند. همچنان که از نظر جایگاه اجتماعی ، جنسیت، موقعیت جغرافیایی و ... تفاوت های اجتماعی دارند که توجه به این‌ تفاوت ها در شکل گیری تربیت صحیح موثر است، لذا در امور تربیتی جهت نیل به اهداف تربیتی توجه به تفاوت های فردی و اجتماعی بسیار حائز اهمیت است.

جریانهای وهّابی و تکفیری با ردّ ولایت تکوینی برای اولیای الهی به شرک‌انگاری استغاثه به ایشان می‌پردازند. مصطفی حسینی طباطبائی از عناصر جریان سلفی‌گرای قرآنیان در تفسیر «بیان معانی در کلام ربانی» خود ، تصرف پیامبران و ائمه(ع) در طبیعت و خلقت را ردّ نموده و در توجیه معجزات و کرامات اولیای الهی که در قرآن ذکر شده، با تمسک به آیات جبرگونه، فاعل این امور را فقط خدا دانسته و هرگونه تصرّف در امور ماورای مادّی و ولایت در تکوین اولیای الهی را در طول اراده‌ی الهی منکر شده و با همسان‌سازی اعتقاد برخی به تصرف اولیای الهی در جهان با آیات مربوط به اعتقاد مشرکان نسبت به بت‌ها، ولایت تکوینی برای غیرخدا را ردّ نموده است. در این پژوهش به‌روش توصیفی ـ تحلیلی اثبات خواهد شد آیات و روایات متعددی بر تصرف اولیای الهی به اذن الهی تأکید نموده و فاعل بالتبع و غیر مستقل این افعال را به ایشان منتسب نموده و اولیای الهی درخواست و استعانت مردم در این زمینه را ردّ ننموده‌اند، لیکن اجابت این امور را به اذن الهی یادآوری نموده‌اند. همچنین تفاوت نگاه شیعیان به اولیای الهی با نگاه مشرکان به بت‌ها، توجه غیر استقلالی شیعیان به ایشان است.

تفسیرنویسی بر قرآن کریم، به‌سبب جایگاه این کتاب نزد مسلمانان، امری بسیار مهم بوده که از دیرباز تاکنون آثار متعددی در این حوزه به رشته تحریر درآمده است. یکی از نکات مهم درخصوص تفاسیر، اثرگزاری آنها بر فهم مردم عادی از کتاب و در نتیجه تشکیل یک گفتمان عمومی از قرآن کریم است. اسراف یکی از اصطلاحات قرآنی است که 23 مرتبه در این کتاب کاربرد یافته است. گفتمان ایجاد شده در فرهنگ عمومی از معنای اسراف، این شبهه را دامن می‌زند که اسراف صرفاً معنایی مادی و اقتصادی دارد. براساس همین انگاره، بسیاری از مفسران در توجیه برخی از کاربردهای اسراف همچون «اسرفوا علی انفسهم» به تکلف افتاده‌اند. در این پژوهش بناداریم تا با استفاده از روش‌های ریشه‌شناسی و معناشناسی ساخت‌گرا، در یک مطالعه کتابخانه‌ای، به این شبهه پاسخ دهیم. نتیجه این پژوهش آنکه در قرآن کریم دوگونه اسراف وجود دارد: نخست همان اسراف اقتصادی و مادی که مربوط به حوزه مصرف می‌شود و در کاربردهایی نظیر«کلوا و اشربوا و لاتسرفوا» مشاهده می-گردد. معنای دیگر اسراف، که از رهاورد کاربست دو روش مذکور حاصل می‌شود، برابر حالت روانی برخاسته از هیجان، حرص و ولع است که الزاماً مربوط به حوزه مصرف نمی‌‌شود و در کاربردهایی نظیر «لاتسرف فی القتل» ظاهر می‌شود.

نحویان و مفسران درباره‌ی نقش نحوی «أَسْباطا» در آیه‌ی «وَ قَطَّعْناهُمُ اثْنَتَیْ عَشْرَةَ أَسْباطاً...» اختلاف نظر دارند و چند نقش برای آن قائل شده‌اند. بر اساس دستور زبان عربی، معدود اعداد یازده تا نوزده باید مفرد و منصوب بیاید. معدود عدد « اثْنَتَیْ عَشْرَةَ» «دوازده» در آیه‌ی فوق باید به صورت «سبطاً» بیاید، در حالی که جمع و منصوب آمده‌ که خلاف قاعده‌است. به همین جهت چهار نقش دستوری برای آن در منابع نحوی و تفسیری ذکر شده‌است. از میان خاورشناسان قرآن پژوه، کریستف لوکزنبرگ نویسنده‌ی کتاب «قرائت سریانی- آرامی از قرآن»، معتقد است که نقش دستوری «أَسْباطا» تمییز است؛ اما نه بر اساس دستور زبان عربی، بلکه مطابق دستور زبان سریانی. ایشان اختلاف نظر نحویان و مفسران را در نقش «أَسْباطا» به دلیل عدم آشنایی آنان از زبان آرامی سریانی و تأثیر آن بر زبان عربی و قرآن می‌داند. پژوهش حاضر با روش کتابخانه‌ای و رویکرد تطبیقی به نقد و بررسی دیدگاه لوکزنبرگ در این باره پرداخته‌است. گرچه بین نحو سریانی و عربی در مواردی مشابهت وجود دارد ولی نتایج حاکی از آن است که در مورد ادعای لوکزنبرگ صادق نیست

جایگاه زن در خانواده و اجتماع، یکی از مهم‌ترین بحث‌ها در جهان امروز است. مسئله‌ زن در هر مکتب فکری؛ محصول جهان‌بینی، معرفت‌شناسی و انسان‌شناسی آن مکتب است. در تمدن غرب و جوامع غیرالهی، الگوهای ارائه‌شده برای زن، محصول تفکر مادی‌گرایانه، اومانیستی و فمینیستی است که انسان را محور همه چیز می‌داند و اصالت را به اراده و خواست او می‌دهند و به زن نگاه ابزاری دارند. هدف از نگارش این مقاله که با روش توصیفی- تحلیلی و انتقادی انجام شده است، بررسی و تبیین آرای امام موسی صدر درباره جایگاه واقعی زنان در اسلام و تمدن غرب است. یافته‌ها و نتایج نشان داد که امام موسی صدر معتقد است که در تمدن و مکاتب غربی، زن به مثابه نگاره و تابلوی هنری انگاشته می‌شود و تمام توجه به وجه زنانگی زن است و بُعد انسانی زن انکار یا نادیده گرفته‌ شده و از زن تحت عنوان آزادی سوءاستفاده شده است؛ اما دین اسلام با تکریم زن، جایگاه انسانی‌اش را به او بازگردانده و از ظلم و ستم فردی و اجتماعی علیه وی جلوگیری کرده است.

امام محمد غزّالی یکی از برجسته‌ترین متفکّران و تأثیرگذارترین عالمان دینی است که داعیۀ اصلاح و احیای دین داشته، جزو سرامدان جریان بازگشت به سلف صالح محسوب می‌شود. تعلیم دین، شیوۀ حکمرانی و سایر آداب، چون آداب ازدواج در آثار او موردتوجه قرار گرفته که در ضمن آن، آرا خود در مورد زنان را نیز ذکر می‌کند. تفکرات غزّالی در مورد زنان، با متن اسلام مغایرت دارد. بررسی دقیق‌تر آرا او در مورد زنان، دیدگاه فرهنگی جامعۀ اسلامی را نسبت به زنان آشکار می‌کند. در این تحقیق با روش توصیفی و با رویکرد انتقادی، دیدگاه امام محمد غزّالی در مسائل مربوط به زنان مورد بررسی قرار گرفته، سپس زمینه‌های تاریخی و اجتماعی تأثیرگذار بر تفکر او تحلیل شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که برخی دیدگاه‌های غزّالی در مورد زنان، از فرهنگ جاهلی و تحولات جامعۀ اسلامی پس از رحلت پیامبر (ص)، متأثر است. وجود سفارش‌هایی چون مشورت با زنان و برخلاف آن عمل کردن، آفریده شدن زنان از دندۀ کج، محبوس کردن زنان در خانه و محروم کردن آن‌ها از آموزش، قرار دادن زنان در ردیف بردگان و تأکید بر کارکرد فرزندآوری مباحث مورد تأکید در اندیشه‌های غزّالی است که با تغییرات فرهنگی جامعه اسلامی پس از رحلت پیامبر (ص)، ارتباط مستقیم دارد.

رویکرد ماکس وبر به‌عنوان یک جامعه‌شناس در دسته رویکردهای خُرد جامعه‌شناسی طبقه بندی شده و تببین او از پدیده‌های مختلف هم تبیینی عینی است. توجه به فرد و تبیین بر اساس در نظر گرفتن موقعیت فرد در جامعه، حتی در مسئله سیر تطوّر دین در جامعه نیز خود را نشان داده است. این مقاله که با هدف فهم انتقادات به دست آمده از دیدگاه شهید مطهری بر نظرات ماکس وبر در خصوص مسئله سیر تطوّر دین و به روش اکتشافی، توصیفی و انتقادی نگاشته شده است، به این ملاحظات دست یافته که دین پدیده‌ای با خاستگاه الحادی، بشری یا اجتماعی نیست تا در اثر تغییر و تحولات شرایط و زمان، نیاز به تطوّر و همسانی با شرایط داشته باشد. جامع بودن و تطابق دین با واقع، دو عنصر اساسی برای عدم احتیاج دین به تغییرات ماهوی است. همچنین ماهیت دین در گذر تاریخ تغییر نکرده تا دین نیاز به تکمیل داشته باشد. عناصر همه ادیان الهی، یکسان است و تغییری در این عناصر شکل نگرفته تا گمان تغییر، تحوّل و تطوّر در دین ایجاد شود. دیدگاه قرآن در خصوص سیر تطوّر دین، دیدگاهی یکپارچه است. یعنی این دین از بدو خلقت اولین انسان تا آخرین مخلوق توسط خداوند متعال با هدف ایجاد تضمین سعادت زندگی دنیوی و اخروی با انسان و جامعه انسانی همراه شده و چون هدف یکسان است، دین نیز جامع این هدف از ابتدا تاکنون بوده است.

مفاهیم فرقه، کیش، کلیسا و اجتماع مذهبی، اولین مرتبه برای تحلیل انواع اجتماعات و سازمان‌های دینی در سنت‌های دینی مسیحی در غرب به‌کار برده شد. اگر نتوانیم جمع‌ها و به‌طورکلی پدیده‌های اسلامی را - تا جایی که مقدور است - در قالب مجموعه‌ای از اصطلاحات علمی رایج جای دهیم، مطالعات اسلامی در انزوای علمی می‌مانند. در اینجا نخست، مبنا یا ملاک‌های دسته‌بندی رایج دربارۀ جمع‌های دینی بررسی می‌شود و سپس، با مرور جمع‌هایِ متنوع دینی در جوامع گوناگون اسلامی و با توجه به ویژگی‌های مهم آنها و مقایسۀ آن با مفاهیم متناظرِ رایج، میزان تطبیق اصطلاحاتِ رایج با مصادیق اسلامی ارزیابی میشود. معلوم خواهد شد که با در نظرگرفتن ملاحظاتی برای کاربرد واژه‌های رایج و با إعمال تغییراتی در آنها می‌توان مجموعه‌ای از اصطلاحات با دلالت‌‌های حتی‌المقدور مشترک علمی فراهم کرد که آشنایی جامعۀ علمی با اجتماعات و پدیده‌های مرتبط اسلامی را آسان کند؛ براین‌اساس در جوامع اسلامی، انواعی از مذاهب (اجتماعات مذهبی)، جنبش دینی، انواعی از فرقه‌ها و کیش وجود دارد که ویژگی‌های هر یک توضیح داده می‌شود و درنهایت از دو حیث مقایسه می‌شوند.