جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

معرفت شناسی سنگ بنیاد برای همه ی علمهاست، وآن علمها در اطراف این علم می چرخند. وجهان بینی وایدئولوژی هر مکتب فکری عقدی مبتنی بر معرفت شناسی است. وگروه وهابی سلفی راه وروش خاصی در اسلام دارند، مانند تکفیر مسلمان ها وتخریب قبور وامثال آن. وراه وروش خاص آنها بر دیدگاه ها ونظریه های ابن تیمیه استوار است. وبرای فهمیدن دیدگاه هایش بر خود لازم می دانیم به فهمیدن نظریه هایش در معرفت شناسی، وامکان ندارد بر نظریه هایش نقد کنیم مگر در میان دیدگاه های معرفت شناسی آن بتوانیم نقد کنیم. پس این پایان نامه رأی ابن تیمیه را در معرفت شناسی بررسی می کند. ورویکردی که محقق در تحقیق خود بر آن اعتماد می کند آن رویکردی توصیفی وتحلیلی است.ما در دوران بحث وبررسی به این نتیجه رسیدیم که منشأ علم ودانش از منظر ابن تیمیه وحی است که بر رسول -صلی الله علیه وآله وسلم- نازل شد وابن تیمیه آن را از راویان حدیث می گیرد. ومعتقد است که چیزی که رسول -صلی الله علیه وآله وسلم-آورده اند، وصحابه وتابعین از آن فهمیده اند حجت است، وما به این علمها احتیاج نداریم. واین مطلب مخصوص ابن تیمیه است که می گوید محسوس ومتخیّل موجود است، وچیزی که قابل احساس نیست وجود ندارد. وعقل وخیال ووهم را به حس ارجاع می دهد. پس معرفت حسی نزد او محور اصلی است، وخیلی اهمیتی دارد. وملاک در اختلاف نص است نه عقل.ابن تیمیه نظریه ی نومینالیسم را در معرفت شناسی مبنا قرار داده، وباور دارد که وجود واقعی خارج از ذهن است که آن وجود واقعی از جزئیات وموجودات معیّن ومشخّص تشکیل شده است، وکلّیات در خارج هرگز وجود ندارند. ودر حقیقت ابن تیمیه فکر نومینالیسم را به بالا ترین مقام رسانده حتی در زمینه شریعت نیز آن را قرار داده است. وموجودات ملکوتی در نظرش موجودات معین ومشخص هستند که در میان آنها ذات الهی وجود دارد. واز اینجا فهمیده می شود که او قائل به موضوع جسمانیت شده است.وتاکید می کند بر این مطلب که مقدم بودن شرع بر عقل همیشه در تعارض واجب است، چون عقل تصدیق می کند خبری را که شرع می دهد، وشرع در هر خبری که عقل می دهد تصدیق نمی کند.وابن تیمیه علم حضوری را از اساس انکار می کند. بنابر این از خودِ علم نفس که علم حضوری است انکار می کند. بلکه تفاوت می گذارد بین علم نفس ووجود نفس. ویقین دارد که خودِ وجود نفس خالی از علم است.

ترجمه ماشینی : از سال 1968، جوامع اساسی مسیحی (BCCs) توسط سلسله مراتب کاتولیک شیلی به عنوان یک واکنش نهادی دفاعی به افزایش نارضایتی مذهبی و افزایش افراط‌گرایی سیاسی در میان کاتولیک‌های به حاشیه رانده شده، در چارچوب وسیع‌تری که هم اصلاحات نهادی کلیسای کاتولیک و هم اصلاح‌طلبی را نشان می‌دهد، ترویج شده است. تغییرات اجتماعی در شیلی این جو اصلاحات در کلیسای کاتولیک به طور کلی باعث افزایش انعطاف پذیری در زمینه های نهادی و آموزشی شده است، و به طور خاص باعث قدردانی مثبت از گفتمان و عمل مذهبی رایج شده است، همانطور که در ظهور الهیات رهایی بخش و BCC دیده می شود. در برابر این پیشینه تاریخی، هدف این پایان نامه توصیف و درک ابزارهای غیررسمی انتقال فرهنگ دینی است که توسط طیف وسیعی از شیوه های آموزشی در یک نمونه بسیار منتخب از BCC ها تحقق یافته است. در بخش آغازین، موضوع این تحقیق معرفی شده و دیدگاه های اصلی تحقیق مورد بحث قرار گرفته است. مفاهیم اصلی یک زبان برای تحلیل جامعه‌شناختی تولید، بازمتن‌سازی و انتقال غیررسمی مردمی فرهنگ دینی تعریف می‌شود. مسائل نظری مهمی در پرتو ادبیات تحقیق مربوطه مورد بحث قرار می گیرد. یک گزارش تاریخی مختصر از کار میدانی و بحث گسترده‌تر در مورد روش‌شناسی، بخش اول را پایان می‌دهد. بخش دوم سه حوزه اساسی را در نظر می‌گیرد: حوزه تولید گفتمان الهیات، حوزه بازمتن‌سازی و حوزه تمرین آموزشی BCC. تحلیلی از قوانین سطح عمیق (کدهای الهیاتی) در زمینه های نهادی و آموزشی در هر زمینه، همراه با بحث در مورد نقش انیماتور ساخته شده است. بحث در مورد مرتبط بودن زمینه ها قسمت دوم را به پایان خواهد رساند. بخش سوم بر تجزیه و تحلیل هشت Bcc متمرکز است که به عنوان نمونه هایی از انواع انتخاب شده اند که بر اساس موقعیت طبقه اجتماعی اعضا و جامعه پذیری مذهبی قبلی متفاوت است. این تحلیل به شکل شرح مفصلی از بیست و دو (22) نشست BCC است که جهت گیری الهیاتی اشکال مشارکت، بازنمایی روابط اجتماعی و راهبردهای تغییر را بررسی می کند. فصل پایانی شباهت‌ها و تفاوت‌های میان کدهای الهیاتی، و ارتباط آن‌ها با گفتمان دینی و عملکرد رایج در شیلی معاصر را مورد بحث قرار می‌دهد.

بسیاری از موانع و رهنمون های رشد و هدایت انسان در ابعاد مختلف حیات فردی و اجتماعی در قرآن انعکاس یافته است، ازین رو، واکاوی آموزه‌های هدایتی و تربیتی آیات قرآن، مهمترین راهبر استخراج رهنمودها و راهبردهای هدایتی قرآن در مسایل اعتقادی، اجتماعی، اخلاقی و تربیتی حیات بشر است. تفسیر گرانسنگ «المیزان فی تفسیر القرآن»، با محوریت تفسیر قرآن به قرآن و تلاوت و تدبر در آیات وحی، توجه به سیاق آیات و روح کلی حاکم بر قرآن کریم در این جهت می‌باشد. از آن جایی که، یکی از شیوه‌های قرآن، هدایت از طریق بیان سرگذشت اقوام و انبیاء گذشته است، در این تحقیق، آموزه‌های هدایتی و تربیتی سوره آل عمران در ابعاد مختلف اعتقادی ، اخلاقی، تربیتی و اجتماعی مد نظر است که با روش کتابخانه‌ای و رویکردی توصیفی از منظر علامه طباطبایی مورد بررسی قرار گرفت. محور اصلی سوره بر شریک قائل نشدن برای خداوند، وحدانیت خداوند و توحید است، بلکه توجه و تفکر در اسما و صفات الهی خصوصاً «حی، قیوم، عادل و مالک بودن الله» توحید را نتیجه می‌دهد. همچنین، معجزه بودن قرآن، اثبات حقانیت پیامبر اسلام خصوصاً مباهله، همسنگ بودن اطاعت پیامبر و ولی با اطاعت الله و الگو قراردادن آل‌عمران از فاکتورهای دخیل در نبوت است. تمسک به خدا و رسول، وفای به عهد و تقوا داشتن، توبه و داتن بصیرت موجب هدایت انسان و رشد اخلاقی وی می‌شود. توجه به عاقبت عهد شکنان، عذاب الهی که همان نگاه نکردن و صحبت نکردن خدا با انسان است، در پیش نگرفتن شیوه ظالمان که همان دروغ بستن به خدا است، را می‌توان از جمله عومل بازدانده از اخلاق ناشایست که در سوره آمده است، بیان کرد. در سبک زندگی فردی و عرصه اجتماعی توجه ویژه سوره آل عمران به بصیرت و دشمن-شناسی، عدم پذیرش ولایت و دوستی با کفار اعم از مشرکین و یهود و نصاری است که عمل به آنها دوستی خدا و بهشت محبت خدا و اولیای الهی را در معاد، پی خواهد داشت.

این پایان نامه جستجوی ارتباط شبکه‌ای آیات را در سوره احقاف عهده‌دار شده است تا فارغ از بررسی‌های نظری، عملاً کیفیت ارتباط آیات این سوره به تصویر کشیده شود. به این منظور، از رهگذر استخراج موضوعات آیات و سازماندهی آنها در سوره، هفت خط اصلی- ارتباطی که عبارتند از: توحید، انذار، حقایق و قوانین تکوینی، معاد، نبوت و رسالت، مخالفان حق، مؤمنان، شناسایی شده است. آنگاه ضمن دقت در نحوه جا‌‌ به‌ جایی بین خطوط یاد شده و یافتن نقاط ظاهراً منقطع و نحوه اتصال آنها از طریق استخراج ساختار سوره بر اساس هدف سوره و آیه کلیدی و در نهایت با کشف و شناسایی نکات تازه گامی برای پدیدار ساختن شبکه ارتباطی آیات در این سوره برداشته شده است.

جوامع در طول تاریخ، پیوسته با گونه‌های مختلف تباهی همانند محرومیت‌ها و بحران هویت وپایمال شدن کرامت انسانی و فجایع بشری و فروپاشی خانواده و سلطه وبهره‌کشی زورمداران رو به رو بوده‌اند. در میان دیدگاه‌های گوناگونی که درتوضیح علل پیدایش این وقایع ارائه شده، متون اسلامی می‌گویندمصائب اجتماعی، به‌ویژه تباهی جامعه، بازتاب گناه در سطح جامعه می‌ باشد. گناه همانند همه‌ی پدیده‌‌ها آثاری دارد و آن آثار می‌تواند فردی و اجتماعی باشد. این رساله در پاسخ دادن به این سئوال است که گناهان مردم طی چه فرایندی، جامعه را تباه می‌کند. برای یافتن پاسخ، اطلاعات لازم با روش مروری کتابخانه‌ای از قرآن و سنت ومنابع علوم اجتماعی جمع‌آوری‌و در قالب سه فصل ارائه می‌شود. در فصل اول مفاهیم گناه، جامعه، تباهی، فرایند تأثیرگذاری ومفاهیم مرتبط، در فصل دوم با استناد به آیات و روایات، مفهومی به نام حیات خبیثه و معیشت ضنک به عنوان معیارهای تباهی جامعه معرفی می‌شوند و درنتیجه اگر گناه به صورت مستمر توسط اکثریت جامعه صورت گیرد، شاخص‌های تباهی محقق می‌شوند. در فصل سوم پس از معرفی قواعد و سنن اجتماعی، مراحل أثر گذاری گناهان مردم بر تباهی جامعه تبیین می‌گردد و روشن می‌شود که مطابق قانون علیت و دیگر قواعد اجتماعی و سنن الهی، وقتی از سوی توده‌ی مردم، خواص و نهاد حکومت و تحت تأثیر عوامل بسترساز (ترک امربه معروف و نهی ازمنکر، ضعف کارکرد دین، تهاجم فرهنگی، رفاه‌زدگی،...) گناهانی به صورت همگانی وپیوسته در جامعه واقع می‌شوند، درپوشش‌عوامل تشدیدکننده (روی‌گردانی از خدا، بی‌حیایی اجتماعی، فقدان بصیرت، قباحت‌زدایی،...)، مرحله به مرحله وبه صورت شبکه‌ای در همه‌ی سطوح جامعه از شهری و روستایی، زن و مرد، خرد و کلان و نیز در همه‌ی حوزه های اجتماعی از فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و امنیتی نفوذ می‌کنند. آنگاه هر یک از گناهان در هر مرحله، مضرات وعوارض تخریبی و آثار وضعی ویرانگرگوناگون و مضرات خاص خود را بر جای می‌گذارند. با فزونی یافتن وجمع شدن وتثبیت این آثار، جامعه دچار عقب ماندگی و زندگی سخت (معیشت ضنک) گشته و ناکارآمد و تباه می‌شود.

تشبیه یکی ازعناصر بلاغی است که اساس بلاغت بشمار می‌آید چرا که بلاغی ترین مولفه بلاغت را بسیاری از بلاغیون استعاره شمرده اند چراکه اساس استعاره تشبیه است.با توجه به اینکه تشبیه امر مشترکی بین زبانها وفرهنگهای ملل مختلف است وهمچنین بسیاری از ساختارهای تشبیه نیز مشترک است اما نباید از نظر دور داشت که نوع تشبیه وانتخاب مشبه به‌ها امری مشترک بحساب نمی‌آید براین اساس در بسیاری از موارد با توجه به اختلاف فرهنگها، محیط و...اختلافات ریشه‌ای بچشم میخورد.وبا توجه به قرابت دوزبان عربی وفارسی،جستجوی نقاط مشترک وموارد اختلافی بین دو زبان مطمح نظر پژوهشگران قرار گرفته است. در این راستا وبا توجه به جایگاه بی مانند قران بین مسلمانان، تمایل به ترجمه قران بعد از انقلاب اسلامی افزایش یافت ومترجمان بسیاری قران را ترجمه نمودند که خالی از نقد نیست. نگارنده براساس علاقه به موضوع ترجمه وبلاغت،دو ترجمه از ترجمه‌های معاصر را انتخاب نموده وترجمه تشبیه از منظرادبیات تطبیقی را مورد بررسی قرار دادم.شایان ذکر است که نقد وبررسی مذکور براساس شیوه توصیفی- تحلیلی صورت گرفته است.در نتیجه مطالعه ترجمه‌ها به نتایج جالب دست یافتم که اجمالا می‌توان گفت: بر ترجمه قرآن آقای ملکی با وجود امتیازات فراوانی که دارد، از آسیب در امان نمانده است. این کاستی‌ها در بخش مفردات، نحو، صرف، بلاغت، تعابیر و اصطلاحات و ایهام به چشم می‌خورد. بررسی چند مورد از اشکالات ترجمه آقای ملکی: اشکال در برداشت‌های لغوی مترجم در برداشت معانی لغوی قرآن به زبان فارسی دارای اشکالاتی است که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌شود؛ 1. تفاوت ایمان و اسلام در ترجمه آیه (وَ بَشِّرِ الَّذِینَ آمَنُوا أنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ قالَ الْکافِرُونَ إِنَّ هذا لَساحِرٌ مُبِینٌ) (یونس،2) آمده است: «... در عبارت «یَتُوبَ عَلَیْهِمْ»، فاعل یتوب، «خداوند» است و معنای آن چنین می‌شود که «مگر این که خدا بخواهد آنها را ببخشد یا به خاطر ستمی که کرده‌اند مجازاتشان کند»؛ اما مترجم به فاعل بودن خداوند توجهی نداشته و کافران را «فاعل» دانسته است؛ باید توجه داشت که عبارت «تابَ عَلَی» اشاره به پذیرش توبه یا رجوع خداوند به مردم است، یعنی خداوند به او توفیق توبه داد (منتصر،1380، ذیل واژه تاب) یا توبه او را پذیرفت (راغب اصفهانی، 1416، ص169) زمانی که توبه منتسب به خدا می‌شود، با حرف «علی» می‌آید و ملازم رحمت و عطوفت است (مصطفوی،1430، ج1، ص431) و «تابَ الی» اشاره به توبه مردم و رجوع آن‌ها به خداوند است، یعنی برگشت از معصیت با تصمیم عدم ارتکاب به آن‌ (قرشی، ج‌1، ص285). (نبوی و شاهمرادی، 1395، ص17) در بسیاری از آیات قرآن جملاتی شبیه به هم وجود دارد که مترجم باید به آن‌ها توجه داشته باشد و آن‌ها را یکسان ترجمه کند، نمونه‌هایی از این اشکال ارائه می‌گردد: عبارت (ما قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِه( که در سه آیه (الحج،74 و الزّمر،67 و الانعام،91) آمده است و مترجم آن‌ها را به صورت‌های مختلف ترجمه کرده است ونقدهای دیگر...ترجمه علی کرمی نیز با وجود مزایای بسیاری از جمله روشمند بودن وروانی نگارش در واژه گزینی دچار لغزش هایی شده است. شایان ذکر است که نقد وبررسی مذکور براساس شیوه توصیفی- تحلیلی صورت گرفته است.