فرهنگ شناسی و علم شناسی: زبان، زمان و جغرافیای فرهنگی و ضرورت نگاه پارادایمی به فرهنگ ایرانی (سخن سردبیر) | کتابخانه مجازی الفبا

فرهنگ شناسی و علم شناسی: زبان، زمان و جغرافیای فرهنگی و ضرورت نگاه پارادایمی به فرهنگ ایرانی (سخن سردبیر) | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
...جستجوی هوشمند
فرهنگ شناسی و علم شناسی: زبان، زمان و جغرافیای فرهنگی و ضرورت نگاه پارادایمی به فرهنگ ایرانی (سخن سردبیر)
کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
فارسی
کتاب الکترونیکی
میانگین امتیازات:
امتیاز شما :
تعداد امتیازات :
0
فرهنگ شناسی و علم شناسی: زبان، زمان و جغرافیای فرهنگی و ضرورت نگاه پارادایمی به فرهنگ ایرانی (سخن سردبیر)
ویرایش اثر
چکیده :
فرهنگ از سه عنصر، بنیادین ذیل برخوردار است که بدون هر یک از آنها، فرهنگ بی معنا می شود و به نوعی با پایان فرهنگ و یا غرق شدن یک فرهنگ در فرهنگ های دیگر مواجه می شویم:1) تاریخی بودن فرهنگ: در درجه اول فرهنگ از یک مجموعه عناصری برخوردار است که در مسیر و فرآیند تاریخی بالنده شده و شکل می گیرد و به نوعی می توان گفت استمرار یک امر، مهمترین شاهد فرهنگی بودن آن است و برخی گفته اند هنر والا، هنری است که ارزش هنری آن استمرار پیدا می کند (راودراد، ۴۷:۱۳۸۲). از این رو فرهنگ یک امر تاریخی است که بخشی از آن را می توان با عنوان "فرهنگ امروز" توصیف نمود ولی بخش مهمی از آن بر آمده از مسیر تاریخی یک جامعه است.2) عناصر متمایز کننده: در مرحله بعد، بعد متمایز کننده یک فرهنگ اهمیت پیدا می کند. در واقع فرهنگ از عناصر متمایز کننده برخوردار است که با اجزایی مانند زبان، جغرافیا، آداب و رسوم و ارزش های اجتماعی و تفاوت های مربوط به سبک زندگی از سایر فرهنگ ها متمایز می شود.3) برجستگی و والایی: در درجه بعدی فرهنگ محصول مفصل بندی و پیوند خوردن عناصر متعددی است که ابعاد والا، خاص و برجسته فرهنگ را می سازد و یک جامعه در پرتو آن، از عناصر گره خورده و از هویت و ماهیت برخوردار می شود. به طور حتم زبان و زمان دو عامل مهم رمزگذاری، رمزی کردن و رمزگشایی فرهنگ در ظرفیت متنوع و متکثر است. زبان کلید فهم و فهمیده شدن فرهنگ هاست. زبان مهمترین بنیان ایجاد عضویت در قلمرو فرهنگی مشخص می باشد. از طرفی زمان نیز عامل مهمی است که زمینه بودن ها و نبودن های فرهنگی و شکل گیری روندهای معناسازی در حوزه فرهنگ را تحقق می بخشد.
نویسنده :
عاملی سعیدرضا
منبع اصلی :
http://fa.journals.sid.ir/ViewPaper.aspx?id=84808
جنس منبع:
متن
پایگاه :
ذ:پایگاه مجلات (تحقيقات فرهنگی ايران - سال 1387- دوره 1- شماره 1- از صفحه 0 تا 0)
نوع منبع :
نمایه مقاله , کتابخانه عمومی
مشخصات کامل اثر
منابع مرتبط :
ثبت نظر
ارسال