الرجعة [ساير نسخ] | کتابخانه مجازی الفبا

نامشخص

عربی

متن

نسخ خطی

1. بغداد؛ محفوظ، حسين علي (دكتر)؛ شماره نسخه: 155
كاتب: بدون كاتب، تا: 1105ق؛ [معهد المخطوطات العربية: 6-33]
2. تهران؛ دانشگاه تهران؛ شماره نسخه: 7/1045
آغاز نسخه: بسمله. الحمد لولي الحمد و مستحقه ... و بعد فقد سالت ... عمل رسالة اذكر فيها ادلة الرجعة بعد الموت عند ظهور قائم آل محمد.؛ انجام نسخه: بل لا احمد من المسلمين الا و يجوز ان لايرجع و ذلك يكفي في باب الرجعة.
بگفته شيخ مفيد و سيد مرتضي بيشتر دانشمندان امامي برجعت و برگشتن گروهي از مردم در روزگار امام زمان گفته اند و اندكي از آنها آنرا ببازگشت دولت شيعي تأويل كردند نه زنده شدن مردگان. خود مفيدهم از كسانيست كه برجعت مردگان ميگويد (اوائل المقالات چاپ دوم ص 13 و 50) او در اجوبه مسائل سرويه (رسائل ص 42) ميگويد رجعت آئين خاندان پيامبر است و عامه مخالف آن ميباشد. در اين رساله نيز از روي كتاب و سنت روشن گرديد كه رجعت هست. در آن از قطب راوندي و ابوالفضل طبرسي در كتاب كبير و ابوالقاسم بلخي ياد گرديد.؛ خط: نسخ، كاتب: حسيني، محمد بن عبدالحسين، تا: روز سه شنبه 23 محرم1056ق، جا: اصفهان؛ ؛ اين نسخه شماره 7 دفتر است با عنوانهاي شنگرف گ 66ب-74ب كه ش 6 (خبر مولد علي). در پايان دارد: «الي هنا وجدت من هذه الرسالة الشريفة يسرالله سبحانه و تعالي شانه علي بقيتها با يسر حال و انا الفقير الي الله الغني ابن عبدالحسين محمد آل الحسيني النجفي عفي عنهما بالنبي و الوصي» . چنين ميرساند كه نسخه ما بانجام نرسيد و او همه را نيافته است. حاشيه هائي در اين نسخه هست بشكسته تعليق كه به «م ح» و «م ح ع ل» پايان ميباشد.؛ [دانشگاه تهران: ف: 3-576]

کتاب , آثار مخطوط(خطی) و طبع قدیم

Mods Doblin core Marc xml MarcIran xml