رهیافت روایی به اصول تعامل قرآن با فرهنگ زمانه در کشاکش عرف‌پذیری و جهل‌ستیزی | کتابخانه مجازی الفبا

رهیافت روایی به اصول تعامل قرآن با فرهنگ زمانه در کشاکش عرف‌پذیری و جهل‌ستیزی | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
...جستجوی هوشمند
رهیافت روایی به اصول تعامل قرآن با فرهنگ زمانه در کشاکش عرف‌پذیری و جهل‌ستیزی
کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
فارسی
کتاب الکترونیکی
میانگین امتیازات:
امتیاز شما :
تعداد امتیازات :
0
رهیافت روایی به اصول تعامل قرآن با فرهنگ زمانه در کشاکش عرف‌پذیری و جهل‌ستیزی
ویرایش اثر
عنوان دیگر : Narrative Approach to the Principles of Interaction of the Quran with the Culture of Its Time in the Struggle between Following the Custom and Fighting Ignorance
چکیده :
قرآن با هدف هدایت بشر از ظلمت به سمت نور در جامعه‌ای نازل شد که آمیخته به باورها و سنت‌های جاهلی بود. از این‌رو به اقتضای هدفش می‌بایست به اصلاح فرهنگ جامعه و مبارزه با عناصر جاهلی می‌پرداخت. از سوی دیگر، چون برای تأثیرگذاری و تحول‌آفرینی نیازمند پذیرش و مقبولیت اجتماعی بود، ناگزیر باید اقتضائات فرهنگ زمانه را نیز رعایت می‌کرد. پرسشی که در اینجا مطرح می‌شود این است که: قرآن، در میانه دو ضرورت عرف‌پذیری و جهل‌ستیزی، مبتنی بر چه اصولی با فرهنگ زمانه تعامل کرده است؟ نظر به آنکه روایات معصومان (ع) شناخت‌نامه قرآن است، پژوهش حاضر این مسئله را در رهیافتی روایی و با روش توصیفی‌تحلیلی بررسی کرده و به این نتیجه دست یافته است که اصولی همچون هم‌زبانی با زبان قوم، محصورنشدن در نظام فکری‌فرهنگی زمانه، رعایت اصل تدرّج در اصلاح اجتماعی، همراهی مقطعی با رسومات، پرداختن به مسائل روز، مراقبت از جامعه در مقابل انحرافات نوپدید و در نظر گرفتن ظرفیت افراد، مبنای تعامل قرآن با فرهنگ زمانه بوده ‌است. the quran was revealed with the aim of guiding mankind from darkness to light in a society tainted with superstitious beliefs and traditions. therefore, according to its purpose, it had to reform the culture of the society and fight against its ignorant elements. on the other hand, because it required social acceptance and approval in order to be effective and transformative, it inevitably had to comply with the requirements of the culture of the time. the question that arises here is: on what principles did the quran interact with the culture of its time, in the midst of the two necessities of "following the custom" and "fighting ignorance"? considering that the narrations of the infallibles (as) are the commentary of the quran, the present study has investigated this issue in a narrative approach with a descriptive-analytical method. the results show that principles such as speaking the language of the people, not being confined to the cultural intellectual system of the time, observing the principle of gradual social reform, temporary association with customs, addressing current issues, caring for society against emerging deviations and considering the capacity of individuals have been the basis of the quran's interaction with the culture of the time.
منابع دیجیتالی مرتبط :
نسخه PDF مراجع
نویسنده :
امید قربانخانی
زبان :
فارسی
منبع اصلی :
https://imamiya.urd.ac.ir/article_144002_fe9946d2908002954b0bad5ee6693b36.pdf
جنس منبع:
متن
پایگاه :
پایگاه مجلات 5 (پژوهشنامه امامیه - سال 1400- دوره 7- شماره 14- از صفحه 255 تا 280)
یادداشت :
کلیدواژه‌ها
قرآن فرهنگ زمانه جاهلیت مقبولیت اجتماعی عرف‌پذیری جهل‌ستیزی روایات تفسیری
نوع منبع :
مقاله
مخاطب :
بزرگسال , تخصصی
مشخصات کامل اثر
منابع مرتبط :
ثبت نظر
ارسال