نگاه آزاد غربي ها به زنان | کتابخانه مجازی الفبا

چرا خارجيها اينطور نگاهها رو ندارن يا خيلي كم هست. شما تو فيلمها مي بينيد برخوردشون با يكديگر خيلي عادي و نگاهٍ دزدي نمكنند. ريشه اين چيه؟

يك ايراد ديگر كه بر حجاب گرفته‏ اند اينست كه ايجاد حريم ميان زن و مرد بر اشتياقها و التهابها مي‏افزايد و طبق اصل الانسان حريص علي ما منع منه، حرص و ولع نسبت به اعمال جنسي را در زن و مرد بيشتر مي‏كند . به علاوه ، سركوب كردن غرائز موجب انواع اختلالهاي رواني و بيماريهاي‏ روحي مي‏گردد
در روانشناسي جديد و مخصوصا در مكتب روانكاوي فرويد روي محروميتها و ناكاميها بسيار تكيه شده است . فرويد مي‏گويد : ناكاميها معلول قيود اجتماعي است و پيشنهاد مي‏كند كه تا ممكن است بايد غريزه را آزاد گذاشت‏ تا ناكامي و عوارض ناشي از آن پيش نيايد
برتراند راسل در صفحه 69 و 70 ( ترجمه فارسي ) كتاب جهاني كه من‏ مي‏شناسم مي‏گويد : اثر معمولي تحريم ، عبارت از تحريك حس كنجكاوي عمومي است . و اين تأثير ، هم در مورد ادبيات مستهجن و هم در موارد ديگر مصداق‏ پيدا مي‏كند . . . اكنون براي اثر تحريم مثالي مي‏زنم : فيلسوف يوناني امپد كل جويدن برگهاي شجره الغار را خيلي شرم‏آور و زشت مي‏پنداشت
او هميشه جزع و فزع مي‏كرد از اينكه بايد ده هزار سال به علت جويدن برگ‏ درخت غار در ظلمات خارجي ( دوزخ ) به سر برد . هيچوقت مرا از جويدن‏ برگ غار نهي نكرده‏اند و من هم تاكنون برگ چنين درختي را نجويده‏ام ولي‏ به امپد كل تلقين شده بود كه نبايد اين كار را بكند و او هم برگ‏ درخت غار را جويد
سپس در جواب اين سؤال كه : آيا شما عقيده داريد انتشار موضوعهاي‏ منافي عفت علاقه مردم را به آنها زياد نمي‏كند ؟ جواب مي‏دهد : علاقه مردم نسبت بدانها نقصان مي‏يابد . فرض كنيد چاپ و انتشار كارت پستال‏هاي منافي عفت مجاز و آزاد گردد . اگر چنين چيزي بشود اين‏ اوراق براي مدت يك سال يا دو سال مورد استقبال واقع شده سپس مردم از آن خسته مي‏شوند و ديگر كسي حتي به آنها نگاه هم نخواهد كرد
پاسخ اين ايراد اينست كه درست است كه ناكامي ، بالخصوص ناكامي جنسي‏ ، عوارض وخيم و ناگواري دارد و مبارزه با اقتضاء غرائز در حدودي كه مورد نياز طبيعت است غلط است ، ولي برداشتن قيود اجتماعي مشكل را حل نمي‏كند بلكه بر آن مي‏افزايد
در مورد غريزه جنسي و برخي غرائز ديگر ، برداشتن قيود ، عشق به مفهوم‏ واقعي را مي‏ميراند ولي طبيعت را هرزه و بي‏بند و بار مي‏كند . در اين مورد هر چه عرضه بيشتر گردد هوس و ميل به تنوع افزايش مي‏يابد
اينكه راسل مي‏گويد : اگر پخش عكسهاي منافي عفت مجاز بشود پس از مدتي مردم خسته خواهند شد و نگاه نخواهند كرد ، درباره يك عكس‏ بالخصوص و يك نوع بي عفتي بالخصوص صادق است ، ولي در مورد مطلق بي‏ عفتي‏ها صادق نيست يعني از يك نوع خاص بي عفتي خستگي پيدا مي‏شود ولي نه‏ بدين معني كه تمايل به عفاف جانشين آن شود بلكه بدين معني كه آتش و عطش روحي زبانه مي‏كشد و نوعي ديگر را تقاضا مي‏كند . و اين تقاضاها هرگز تمام شدني نيست
خود راسل در كتاب زناشوئي و اخلاق اعتراف مي‏كند كه عطش روحي در مسائل‏ جنسي غير از حرارت جسمي است . آنچه با ارضاء تسكين مي‏يابد حرارت جسمي‏ است نه عطش روحي
بدين نكته بايد توجه كرد كه آزادي در مسائل جنسي سبب شعله‏ور شدن‏ شهوات به صورت حرص و آز مي‏گردد ، از نوع حرص و آزهائي كه در صاحبان‏ حرمسراهاي رومي و ايراني و عرب سراغ داريم . ولي ممنوعيت و حريم ، نيروي عشق و تغزل و تخيل را به صورت يك احساس عالي و رقيق و لطيف و انساني تحريك مي‏كند و رشد مي‏دهد و تنها در اين هنگام است كه مبدأ و منشأ خلق هنرها و ابداعها و فلسفه‏ها مي‏گردد
ميان آنچه عشق ناميده مي‏شود و به قول ابن سينا عشق عفيف ، و آنچه به صورت هوس و حرص و آز و حس تملك در مي‏آيد - با اينكه هر دو روحي و پايان ناپذير است - تفاوت بسيار است . عشق ، عميق و متمركز كننده نيروها و يگانه پرست است و اما هوس ، سطحي و پخش كننده نيرو و متمايل به تنوع و هرزه صفت است
حاجتهاي طبيعي بر دو قسم است : يك نوع حاجتهاي محدود و سطحي است ، مثل خوردن ، خوابيدن . در اين نوع از حاجتها همينكه ظرفيت غريزه اشباع و حاجت جسماني مرتفع گردد ، رغبت انسان هم از بين مي‏رود و حتي ممكن است‏ به تنفر و انزجار مبدل گردد . ولي يك نوع ديگر از نيازهاي طبيعي ، عميق‏ و دريا صفت و هيجان پذير است مانند پول پرستي و جاه‏طلبي
غريزه جنسي داراي دو جنبه است . از نظر حرارت جسمي از نوع اول است‏ ولي از نظر تمايل روحي دو جنس به يكديگر چنين نيست . براي روشن شدن ، مقايسه‏اي به عمل مي‏آوريم : هر جامعه‏اي از لحاظ خوراك يك مقدار معين تقاضا دارد . يعني اگر كشوري‏ مثلا بيست ميليون جمعيت داشته باشد مصرف خوراكي آنها معين است كه كمتر از آن نبايد باشد و زيادتر هم اگر باشد نمي‏توانند مصرف كنند ، فرضا اگر گندم زياد داشته باشند به دريا مي‏ريزند . درباره اين جامعه اگر بپرسيم‏ مصرف خوراك آن در سال چقدر است ؟ جواب ، مقدار مشخصي خواهد بود . ولي‏ اگر درباره يك جامعه بپرسيم كه از نظر علاقه افراد به پول چقدر احتياج به‏ ثروت هست ؟ يعني چقدر پول لازم دارد تا حس پول پرستي همه افراد آن را اشباع كند به طوري كه اگر باز هم بخواهيم به آنها پول بدهيم بگويند ديگر سير شده‏ايم ، ميل نداريم و نمي‏توانيم بگيريم ؟ جواب اينست كه اين‏ خواست حدي نخواهد داشت
علم دوستي هم همين حالت را دارد . در حديثي از پيغمبر اكرم صلي الله‏ عليه و آله آمده است : « منهومان لا يشبعان طالب علم و طالب مال »
يعني دو گرسنه هرگز سير نمي‏شوند : يكي جوينده علم و ديگر طالب ثروت ، هرچه بيشتر به آنها داده شود اشتهاشان تيزتر مي‏گردد
جاه‏طلبي بشر هم از همين قبيل است . ظرفيت بشر از نظر جاه‏طلبي پايان‏ ناپذير است . هر فردي هر مقام اجتماعي و هر پست عالي را كه به دست‏ آورد باز هم طالب مقام بالاتر است ، و اساسا هر جا كه پاي حس تملك به‏ ميان بيايد از پايان پذيري خبري نيست
غريزه جنسي دو جنبه دارد : جنبه جسماني و جنبه روحي . از جنبه جسمي‏ محدود است . از اين نظر يك زن يا دو زن براي اشباع مرد كافي است ، ولي‏ از نظر تنوع طلبي و عطش روحي‏اي كه در اين ناحيه ممكن است به وجود آيد شكل ديگري دارد
قبلا اشاره كرديم كه حالت روحي مربوط به اين موضوع دو نوع است : يكي‏ آن است كه به اصطلاح عشق ناميده مي‏شود ، و همان چيزي است كه در ميان فلاسفه و مخصوصا فلاسفه الهي مطرح است كه آيا ريشه و هدف عشق واقعي‏ ، جسمي و جنسي است و يا ريشه و هدف ديگري دارد كه صددرصد روحي است و يا شق سومي در كار است و آن اينكه از لحاظ ريشه ، جنسي است ولي بعد حالت معنوي پيدا مي‏كند و متوجه هدفهاي غير جنسي مي‏گردد ؟
اين عطش روحي فعلا محل بحث ما نيست ، اين نوع از عطش هميشه جنبه‏ فردي و شخصي دارد يعني به موضوع خاص و شخص خاص تعلق مي‏گيرد و رابطه او را با غير او قطع مي‏كند . اين نوع از عطش در زمينه محدوديتها و محروميتها به وجود مي‏آيد
نوعي ديگر عطش روحي آن است كه به صورت حرص و آز در مي‏آيد كه از شؤون حس تملك است و يا آميخته‏اي است از دو غريزه پايان ناپذير : شهوت جنسي و حس تملك ، آن همان است كه در صاحبان حرمسراهاي قديم و در اغلب پولداران و غير پولداران عصر ما وجود دارد . اين نوع از عطش تمايل‏ به تنوع دارد . از يكي سير مي‏شود و متوجه ديگري مي‏گردد . در عين اينكه‏ دهها نفر در اختيار دارد در بند دهها نفر ديگر است و همين نوع از عطش‏ است كه در زمينه بي‏بند و باري‏ها و معاشرتهاي به اصطلاح آزاد به وجود مي‏آيد . اين نوع از عطش است كه هوس ناميده مي‏شود
همانطور كه در گذشته گفتيم : عشق ، عميق و متمركز كننده نيروها و تقويت كننده نيروي تخيل و يگانه‏پرست است ، و اما هوس ، سطحي و پخش‏ كننده نيروها و متمايل به تنوع و تفنن و هرزه صفت است
اين نوع از عطش كه هوس ناميده مي‏شود ارضاء شدني نيست . اگر مردي در اين مجرا بيفتد ، فرضا حرمسرائي نظير حرمسراي هارون الرشيد و خسرو پرويز داشته باشد پر از زيبا رويان كه سالي يك بار به هر يك نوبت نرسد ، باز اگر بشنود كه در اقصي نقاط جهان يك زيباروي ديگر هست ، طالب آن‏ خواهد شد . نمي‏گويد بس است ديگر سير شده‏ام . حالت جهنم را دارد كه هر چه به آن داده شود باز هم به دنبال زيادتر است . خدا در قرآن مي‏فرمايد : « يوم نقول لجهنم هل امتعت و تقول هل من مزيد »به جهنم مي‏گوئيم پر شدي‏ ؟ سير شدي ؟ مي‏گويد آيا بازهم هست ؟ چشم هرگز از ديدن زيبا رويان سير نمي‏شود و دل هم به دنبال چشم مي‏رود . به قول شاعر : دل برود ، چشم چو مايل بود
دست نظر رشته كش دل بود
در اينگونه حالات سير كردن و ارضاء از راه فراواني ، امكان ندارد و اگر كسي بخواهد از اين راه وارد شود درست مثل آن است كه بخواهد آتش را با هيزم سير كند
به طور كلي در طبيعت انساني از نظر خواسته‏هاي روحي ، محدوديت در كار نيست . انسان روحا طالب بي نهايت آفريده شده است . وقتي هم كه‏ خواسته‏هاي روحي در مسير ماديات قرار گرفت به هيچ حدي متوقف نمي‏شود ، رسيدن به هر مرحله‏اي ميل و طلب مرحله ديگر را در او به وجود مي‏آورد
اشتباه كرده‏اند كساني كه طغيان نفس اماره و احساسات شهواني را تنها معلول محروميتها و عقده‏هاي ناشي از محروميتها دانسته‏اند . همانطور كه‏ محروميتها سبب طغيان و شعله‏ور شدن شهوات مي‏گردد ، پيروي و اطاعت و تسليم مطلق نيز سبب طغيان و شعله‏ور شدن آتش شهوات مي‏گردد . امثال‏ فرويد آن طرف سكه را خوانده‏اند و از اين طرف سكه غافل مانده‏اند
ناصحان و عارفان ما كاملا بدين نكته پي برده بودند . در ادبيات فارسي و عربي زياد بدين نكته اشاره شده است
سعدي مي‏گويد : فرشته خوي شود آدمي زكم خوردن
و گر خورد چو بهائم بيفتد او چو جماد
مراد هر كه برآري مطيع امر تو گشت خلاف نفس كه فرمان دهد چو يافت‏ مراد بوصيري مصري در قصيده معروف برده كه از شاهكارهاي ادبيات اسلامي‏ است و در مدح رسول اكرم صلي الله عليه و آله است و ضمنا پند و اندرزهائي هم دارد مي‏گويد : النفس كالطفل ان تهمله شب علي
حب الرضاع و ان تفطمه ينفطم
يعني نفس همچون طفل است كه به پستان علاقه‏مند است . اگر او را به حال‏ خود بگذاري با همين ميل باقي مي‏ماند و روز به روز ريشه‏دارتر مي‏شود و اگر او را از شير بگيري به ترك پستان خود مي‏گيرد . ديگري مي‏گويد : النفس راغبة اذا رغبتها و اذا ترد الي قليل تقنع يعني هر چه موجبات رغبت نفس را فراهم كني بر رغبت مي‏افزايد ولي اگر او را به كم عادت دهي قناعت پيشه مي‏كند
اشتباه فرويد و امثال او در اينست كه پنداشته‏اند تنها راه آرام كردن‏ غرائز ، ارضاء و اشباع بي حد و حصر آنها است . اينها فقط متوجه‏ محدوديتها و ممنوعيتها و عواقب سوء آنها شده‏اند و مدعي هستند كه قيد و ممنوعيت ، غريزه را عاصي و منحرف و سركش و نا آرام مي‏سازد . طرحشان‏ اينست كه براي ايجاد آرامش اين غريزه ، بايد به آن آزادي مطلق داد آن‏ هم بدين معني كه به زن اجازه هر جلوه‏گري و به مرد اجازه هر تماسي داده شود
اينها چون يك طرف قضيه را خوانده‏اند توجه نكرده‏اند كه همانطور كه‏ محدوديت و ممنوعيت ، غريزه را سركوب و توليد عقده مي‏كند ، رها كردن و تسليم شدن و در معرض تحريكات و تهييجات در آوردن آنرا ديوانه مي‏سازد ، و چون اين امكان وجود ندارد كه هر خواسته‏اي براي هر فردي برآورده شود ، بلكه امكان ندارد همه خواسته‏هاي بي پايان يك فرد برآورده شود غريزه بدتر سركوب مي‏شود و عقده روحي به وجود مي‏آيد
به عقيده ما براي آرامش غريزه دو چيز لازم است : يكي ارضاء غريزه در حد حاجت طبيعي ، و ديگر جلوگيري از تهييج و تحريك آن
انسان از لحاظ حوائج طبيعي مانند چاه نفت است كه تراكم و تجمع گازهاي‏ داخلي آن ، خطر انفجار را به وجود مي‏آورد . در اين صورت بايد گاز آن را خارج كرد و به آتش داد ولي اين آتش را هرگز باز طعمه زياد نمي‏توان سير كرد
اينكه اجتماع به وسائل مختلف سمعي و بصري و لمسي موجبات هيجان غريزه‏ را فراهم كند و آنگاه بخواهد با ارضاء ، غريزه ديوانه شده را آرام كند ميسر نخواهد شد . هرگز بدين وسيله نمي‏توان آرامش و رضايت ايجاد كرد ، بلكه بر اضطراب و تلاطم و نارضائي غريزه با هزاران عوارض رواني و جنايات ناشي از آن ، افزوده مي‏شود
تحريك و تهييج بي حساب غريزه جنسي عوارض وخيم ديگري نظير بلوغهاي‏ زودرس و پيري و فرسودگي نيز دارد
از اينجا معلوم مي‏شود كه عارفان و نكته سنجان ما كه مي‏گويند : مراد هر كه برآري مطيع نفس تو گشت خلاف نفس كه فرمان دهد چو يافت‏ مراد با روشن بيني و روشن ضميري عارفانه خود به نكاتي برخورد كرده‏اند كه اين‏ آقايان روانشناس روانكاو كه در عصر علوم ، نامشان جهان را پر كرده متوجه‏ نشده‏اند
اما اينكه مي‏گويند : الانسان حريص علي ما منع منه مطلب صحيحي است ولي‏ نيازمند به توضيح است . انسان به چيزي حرص مي‏ورزد كه هم از آن ممنوع‏ شود و هم به سوي آن تحريك شود ، به اصطلاح تمناي چيزي را در وجود شخصي‏ بيدار كنند و آنگاه او را ممنوع سازند . اما اگر امري اصلا عرضه نشود يا كمتر عرضه شود ، حرص و ولع هم نسبت بدان كمتر خواهد بود
فرويد كه طرفدار سرسخت آزادي غريزه جنسي بود ، خود متوجه شد كه خطا رفته است ، لذا پيشنهاد كرد كه بايد آن را از راه خاص خودش به مسير ديگري منحرف كرد و به مسائل علمي و هنري نظير نقاشي و غيره منعطف ساخت‏ و به اصطلاح طرفدار تصعيد شد . زيرا تجربه و آمار نشان داده بود كه با برداشتن قيود اجتماعي ، بيماريها و عوارض رواني ناشي از غريزه جنسي‏ بيشتر شده است . من نمي‏دانم آقاي فرويد كه طرفدار تصعيد است از چه راه‏ آنرا پيشنهاد مي‏كند . آيا جز از طريق محدود كردن است ؟ در گذشته افراد بي‏خبر ، به دانشجويان بيخبرتر از خود مي‏گفتند انحراف‏ جنسي ، يعني هم جنس بازي ، فقط در ميان شرقيها رائج است و علتش هم دسترسي نداشتن به زن بر اثر قيود زياد و حجاب است . اما طولي نكشيد كه معلوم شد رواج اين عمل زشت در ميان‏ اروپائيها صد درجه بيشتر از شرقيها است انكار نمي‏كنيم كه دسترسي نداشتن به زن موجب انحراف مي‏شود و بايد شرائط ازدواج قانوني را سهل كرد ، ولي بدون شك آن مقدار كه تبرج و خودنمائي زن در اجتماع و معاشرتهاي آزاد سبب انحراف جنسي مي‏شود به‏ مراتب بيشتر از آن است كه محروميت و دست نارسي سبب مي‏گردد
اگر در مشرق زمين محروميتها باعث انحراف جنسي و همجنس بازي شده است‏ ، در اروپا شهوترانيهاي زياد باعث اين انحراف گشته است ، تا آنجا كه‏ در بعضي كشورها همانطور كه در روزنامه‏هاي خبري خوانديم همجنس بازي رسمي و قانوني شد ، و گفته شد چون ملت انگلستان عملا اين كار را پذيرفته است قوه مقننه‏ بايد از ملت پيروي كند . يعني نوعي رفراندوم قهري صورت گرفته است
بالاتر اينكه در مجله‏اي خواندم در بعضي كشورهاي اروپائي پسرها رسما با يكديگر ازدواج مي‏كنند
در شرق هم ، محرومين آن قدر سبب رواج انحراف جنسي نبودند كه صاحبان‏ حرمسراها بودند ، و به اصطلاح اعراب ، اين انحراف از بلاط ملوك و سلاطين آغاز شده است

پرسمان دانشجویی