چطور مي شود عاشق خدا شد | کتابخانه مجازی الفبا

چطور ميشه خوبيهاي خدارو ديد و عاشقش شد؟

براي عاشق خدا شدن راههاي زيادي وجود دارد ، سه راه از آنها را مي آوريم:
1- اگركسي نعمتهاي خدا را «ببيند» وبداند كه از جانب خدا، اين نعمت نصيب او شده ! عاشق خدا مي شود واين همان راهي است كه خداوند براي محبوب شدن خودش در نزد خلقش ، به حضرت موسي فرمود:
«تفسير الإمام العسكري: قال أبو محمدالعسكري عليه السلام: قال علي بن الحسين عليه الصلاة والسلام: أوحى الله تعالى إلى موسى: حببني إلى خلقي وحبب خلقي إلى، قال: يا رب كيف أفعل؟ قال: ذكرهم آلائي ونعمائي ليحبوني....
خداوند به حضرت موسي چنين وحي كرد كه اي موسي توواسطه محبت بين خدا وخلقش بشو ! حضرت موسي پرسيد چگونه؟ خداوند فر مود اگر نعمتهاي مرا براي ايشان شمارش كني مرا دوست خواهند داشت ....2- واگر بنده بداند كه ؛خدا بنده هايش را دوست دارد ؛ بنده نيز خدا را دوست خواهد داشت ، اما اينكه خدا بنده هايش را دوست دارد دلايل عقلي ونقلي نيزدارد! :
1- دليل عقلي دوستي خدا، به بندگانش :
«خدا بنده هايش را دوست دارد ؛ چون بند گان خدا جلوات ذات او هستند»
در خصوص محبت خدا به مخلوقاتش گفته مي شود كه اين محبت نشأت گرفته از محبت خداوند به ذات خودش است زيرا خداوند خلائق را خلق كرد تا شناخته شود و چون ذات اقدسش محبوب اصلي خودش است و ذاتا خودش را دوست دارد و همين محبت است كه محبت اصلي است لذا تمام آثار خودش را دوست دارد اين در خصوص ما انسان ها هم صدق مي كند انسان ها هم به آثار خود عشق مي ورزند،كسي اگر محب كسي شود هر چيزي كه با آن محبوب در ارتباط است را دوست مي دارد مثلا انسان چون خودش را دوست دارد لذا اثر خود را هم دوست دارد مثلا نقاشي خود را دوست دارد چون اثر خود اوست. يا گفته اند مجنون روي پاي سگي را بوسه مي زد. علت را پرسيدند: جواب داد كه اين سگ روزي از كوچۀ ليلي گذر كرده است.
پس خداوند چون ذات خودش را دوست دارد آثار خود را نيز دوست دارد. در آيۀ ۵۴ سوره مائده ذات اقدس اله مي فرمايد: يحبهم و يحبونه اين آيۀ شريف نيز اشاره به محبت خداوند به بنده هاي خاص خود مي كند كه در اين جا ابتدا محبت خود را به مخلوقات بيان مي كند و بعد محبت مخلوقات به خودش را كه اين محبت همان محبت الهي و عشق اكبر در نظر صدرا است كه طبق نظر ملاصدرا اين مقام يحبونه مخصوص بنده هاي داراي رتبه هاي عالي اند و فاني در ذات اقدس احديت مي باشند. پس خداوند بنده هايش را دوست دارد و اين دوست داشتن بنده هايش به خاطر آيات و اسماء بودن آنهاست
2- دلايل نقلي محبت خدا به بندگانش :
۱) بنده نوازي خدا: در ارشاد القلوب است كه خداوند به موسي(ع) مي فرمايد: عبدي أنا و حقي لك محب فبحقي عليك كن لي محبا خداوند مي فرمايد: بنده من به حقي كه تو بر گردن من داري من تو را دوست مي دارم پس به حقي كه من بر تو دارم تو نيز مرا دوست بدار. خداوند به بنده هايش ابراز محبت مي كند . اين حديث براي اهلش بسيار عظيم است.
مرحوم دولابي مي فرمايد: خدا بي نياز مطلق است. او بايد ناز كند و ما بايد نياز نشان بدهيم. او بايد ناز كند و ما بايد نازش را بخريم اما خدا برعكس عمل مي كند، ما ناز مي كنيم و خدا ناز ما را مي خرد، ما نيازمند نوازشيم، خدا نوازش مي كند. از اين حديث بوي نوازش مي آيد.
۲) حديث قدسي: در حديث قدسي ديگري آمده است كه خداوند مي فرمايد: اگر بنده هايي كه به من پشت مي كنند بدانند كه چقدر به آنان اشتياق دارم از شوق خواهند مرد؛ حتي فرعون: فرعون لحظات آخر هر چقدر به موسي استغاثه كرد موسي جواب نداد. خداوند به موسي فرمود : موسي تو به فرعون جواب ندادي چون او را خلق نكردي اگر او به من استغاثه مي كرد دستش را مي گرفتم و به فريادش مي رسيدم.
3) بيان رسول خدا : يك نفر به محضر پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله رسيد. بقچه ايي همراهش بود آن را باز كرد. ديدند يك پرنده و چند جوجه داخل آن است. گفت يا رسول الله، من از راه دور به ديدن شماآمدم. در بيابان به يك بوته رسيدم. ديدم كنارآن چند جوجه است. آنها راگرفتم و داخل بقچه كردم. روي سرم گذاشتم تا براي شما هديه بياورم. ديدم هرجا مي روم، مادرشان به دنبال من مي آيد. نمي تواند از جوجه هايش دل بكند. بقچه را پهن كردم تا بيايد اين جوجه ها را ببرد يا اينكه خودش را هم بگيرم. وقتي بقچه را بازكردم ديدم مادر جوجه ها به ميان آنها آمد. شخص گفت: يارسول الله مادر اين جوجه ها با اينكه مي دانست اسير مي شود، آمد نشست و فرار نكرد من هم او را گرفتم وخدمت شما آوردم. پيغمبر اكرم از اين صحنه خيلي منقلب شد و فرمودند: اين پرنده چقدر جوجه هايش را دوست دارد! حضرت فرمودند: مهر و محبت خداوند متعال به بندگان و مخلوقاتش هزار مرتبه از اين پرنده به جوجه هايش بيشتر است.
اين محبتي كه درعالم هست تنزلي از محبت عالم والاست لكل حق حقيقه هرحقي دراين عالم حقيقتي در عالم بالا دارد. محبت بقدري مهم است كه فرمودند: اگر بين مأمومين و امام جماعت محبت نباشد نمازشان از سقف بالاتر نمي رود.
5) درباب توبه : مهرباني و دلسوزي او چنان است كه حتي راضي نمي شود، بنده گنهكار و خطاكار نيز آبرويش ريخته شود و نزد فرشتگان بي آبرو شود. او خود در حديثي قدسي مي فرمايد: اگر كساني كه از من روي برمي گردانند، بدانند چقدر به آنها علاقه دارم، هر آينه از شوق ، جان مي سپردند. اين حديث به خوبي نشان مي دهد كه خدا چقدر نسبت به بندگان گناهكار خود رئوف است و چقدر به آنها علاقه دارد. خود فرموده: «لا يُظْلَمُونَ نَقيراً» در قيامت حتي به اندازه ذره اي در حق كسي ظلم نمي شود.( نساء، آيه 124)
جابر بن عبدالله انصاري نقل مي كند: زنى نزد پيامبر (ص) آمد و عرض كرد: يا رسول اللَّه زنى كه فرزند خود را كشته، آيا فرصت توبه دارد؟ پيامبر فرمود: قسم به خداوندى كه جان محمد به دست اوست، اگر او هفتاد پيغمبر را كشته باشد؛ بعد از آن، توبه كند و پشيمان شود و خدا بداند كه ديگر آن گناه را انجام نمي دهد، خدا حتما توبه او را قبول مي كند و از او در مي گذرد. به درستى كه درِ توبه به اندازه فاصله ميان مشرق و مغرب باز است و يقينا توبه كننده از گناه، مانند كسي است كه هيچ گناهي مرتكب نشده است.» (مستدرك‏الوسائل ج 12 ص 131 باب 87)
- سوره نساء آيه 116: « إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشاءُ وَ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً بَعيداً ترجمه: خداوند، شرك به او را نمى‏آمرزد (ولى) كمتر از آن را براى هر كس بخواهد (و شايسته بداند) مى‏آمرزد. و هر كس براى خدا همتايى قرار دهد، در گمراهى دورى افتاده است.
- سوره زمر، آيه 53: «قُلْ يا عِبادِيَ الَّذينَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ»
ترجمه: بگو: اى بندگان من كه بر خود اسراف و ستم كرده‏ايد! از رحمت خداوند نوميد نشويد كه خدا همه گناهان را مى‏آمرزد، زيرا او بسيار آمرزنده و مهربان است.
و في مناجاة موسي عليه السلام أ ي رب أ ي خلقك أ حب إ ليك قال من إ ذا أ خذت حبيبه سالمني ؛موسي عليه السلام در مناجات با خدا عرض كرد: خداي من ! كدام آفريده ات را بيشتر دوست مي داري ؟ فرمود: آن كس را كه چون محبوبش را از او بگيرم با من آشتي باشد.
قال امير المؤ منين علي عليه السلام :(القلب المحب لله يحب كثيرا النصب لله و القلب اللاهي عن الله يحب الراحة فلا تظن يا ابن آدم إ نك تدرك رفعة البر بغير مشقة فإ ن الحق ثقيل مر).
امام علي عليه السلام فرمود:دلِ خدادوست ، رنج و سختي در راه خدا را بسيار دوست مي دارد و دل بي خبر از خدا، راحت طلب است .پس ، اي پسر آدم ! گمان مبر كه بي رنج و سختي به مقام رفيع نيكوكاري دست يابي ؛ زيرا كه حق سنگين و تلخ است3- اما اينكه :چگونه ميتوان «خداوند دوستي »رابيشتر كرد؟با اطاعت وشكر خدا ! شكر خدا ،در اطاعت از خدا است وهرچه اطاعت بالاتر برود ،شكرزيباتر وبهتر انجام شده است .
خداوند متعال در قرآن كريم مي فرمايد: قل ان كنتم تحبون الله فاتبعوني يحببكم الله بگو اگر خدا را دوست داريد از من اطاعت كنيد تا خدا شما را دوست بدارد.
اطاعت از خدا ، موجب دوستي او مي شود ، اطاعت از خدا همان عبارتي است كه در بيان نوراني حضرت رسول صلي الله عليه وآله قرار دارد كه فرمود ازخدابترس (وواجباتت را به انجام برسان) واز گناه پرهيز كن ( وتقواي الهي) راپيشه كن .
(أ وحي اللّه إلي داود عليه السلام يا داود من أ حب حبيبا صدق قوله و من رضي بحبيب رضي فعله و من وثق بحبيب اعتمد عليه و من اشتاق إ لي حبيب جد في السير إ ليه ). خداي تعالي به داود عليه السلام وحي فرمود:
اي داود! هر كس محبوبي را دوست بدارد سخنش را باور كند و هر كه از محبوبي خوشش آيد كرده هاي او نيز در نظرش پسنديده آيد و هر كه به محبوبي اعتماد داشته باشد به او تكيه كند و هر كه شيفته محبوبي باشد براي ديدن او بكوشد.
اين حديث واحاديث ديگر، همه گوياي اين مطلبند كه براي اين كه خدا مارادوست داشته باشد، لازم است كه ما خدا را دوست داشته باشيم وبراي دوستي اوبايد يك موحد واقعي باشيم .
مرحوم دولابي مي فرمود: در باب محبت ، زبان هم تأثير دارد. به خودت تلقين كن كه خدا من را دوست دارد. و قرص و محكم واستوار بگو. اگر دوست نداشت خلق نمي كرد و به خودت تلقين كن آن وقت مي بيني در به روي تو باز مي شود. علت خلق مخلوقات پيدايش انسان عارف است و براساس اين آيه به قول استاد جوادي آملي: وظيفه ي انسان كامل ترسيم هندسه ي محبت است.
خداوند تعالي به داود عليه السلام وحي فرمود: اي داود! به بندگان زميني من بگو: من دوست كسي هستم كه دوستم بدارد و همنشين كسي هستم كه با من همنشيني كند و همدم كسي هستم كه با ياد و نام من انس گيرد و همراه كسي هستم كه با من همراه شود، كسي را بر مي گزينم كه مرا برگزيند و فرمانبردار كسي هستم كه فرمانبردار من باشد. هر كس مرا قلباً دوست بدارد و من بدان يقين حاصل كنم ، او را به خودم بپذيرم و چنان دوستش بدارم كه هيچ يك از بندگانم بر او پيشي نگيرد. هر كس براستي مرا بجويد بيابد و هر كس جز مرا بجويد مرا نيابد. پس - اي زمينيان ! - رها كنيد آن فريبها و اباطيل دنيا را و به كرامت و مصاحبت و همنشيني و همدمي با من بشتابيد و به من خوگيريد تا به شما خوگيرم و به دوست داشتن شما بشتابم .

پرسمان دانشجویی