ابديت و ازليت خدا | کتابخانه مجازی الفبا

چگونه مي توان ازلي و ابدي بودن خدا را اثبات كرد؟

با توجه به معناي دو اصطلاح واجب الوجود و ممكن الوجود و درك تفاوت ميان آن دو مساله روشن مي گردد. خداوند موجودي است واجب الوجود ؛ بدين معنا كه وجود برايش ضرورت دارد و در واقع عين وجود است و وجود امري ذاتي و غير قابل انفكاك از او است. هيچ جهت و امر عدمي در او راه ندارد ؛ همانطور كه مثلا مي گوييم نمك ذاتا شور است و شوري برايش ضرورت دارد و شور بودن از او غير قابل انفكاك است و هرجا نمك هست حتما شور هم هست. رابطه وجود با خداوند نيز به همين نحو است.اما در مورد مخلوقات قضيه به گونه اي ديگر است. آنها همگي ممكن الوجود اند ؛ بدين معنا كه چون به ذاتشان نظر مي افكنيم در آنها اصلا ضرورتي از وجود نمي بينيم و وجود را ذاتي شان نمي يابيم ، بلكه آنها اگر وجود دارند بدين خاطر است كه ديگري وجود را به آنها داده است ، مثلا اگر غذا شور يا شيرين است بدين خاطر نيست كه آنها ذاتا شور يا شيرين اند بلكه بدين سبب است كه شكر يا نمكي باعث شيريني يا شوري آنها شده است. در اصطلاح فلسفي به مخلوقات ممكن الوجود مي گويند ؛ يعني موجوداتي كه مي توانند موجود باشند و مي توانند موجود نباشند و وجود امري ذاتي براي آنها نيست و آنها داراي وچود نبوده اند بلكه ديگري به آنها وجود داده است. چرا كه اگر آنها داراي وجود بودند و وجود ذاتي شان بود بايد پيش از اين نيز مي بودند و مي توانستند مانع معدوم گشتن خود گردند.موجودي كه وجود ذاتي اوست و در واقع عين وجود است و عدمي در او راه ندارد ، موجودي است ابدي و ازلي. زيرا تا وجود كه ذاتي اوست در كار است او هم موجود است . بنابراين خداوند موجودي است ابدي و ازلي ؛ يعني هميشه بوده و همواره نيز خواهد بود.

پرسمان دانشجویی