پاسخ به سؤالات بنيادين | کتابخانه مجازی الفبا

پاسخ نادرست به نيازهاي بنيادين چه نتايجي دارد؟

پرسش هاي بنيادين اساس جهان بيني انسان و فلسفه حيات اوست . سوالاتي چون راز آفرينش و هدف زندگى از مهمترين پرسشهاي بنيادين است . اين پرسشها ريشه در اعماق فطرت و جان آدمى دارد؛ از اين رو از بنيادى‏ترين، ديرين‏ترين و پاياترين پرسش‏هاى آدمى است. هر يك از ما از خود مى‏پرسيم: از كجا آمده‏ايم؟ آمدنمان بهر چه بود؟ به كجا مى‏رويم؟ چه سرنوشتى فراروى ما قرار دارد؟ خوشبختى ما در چيست و چگونه مى‏توان به آن رسيد؟مولاى رومى به خوبى اين سؤال برخاسته از درون همگان را به نظم درآورده است:روزها فكر من اين است و به شب‏ها سخنمكه چرا غافل از احوال دل خويشتنممانده‏ام سخت عجب كز چه سبب ساخت مرايا چه بوده است مراد وى از اين ساختنماز كجا آمده‏ام، آمدنم بهر چه بودبه كجا مى‏روم آخر ننمايى وطنممرغ باغ ملكوتم نيم از عالم خاكچند روزى قفسى ساخته‏اند از بدنماى خوش آن روز كه پرواز كنم تا بر دوستبه هواى سر كويش پر و بالى بزنممحمد تقى جعفرى، شرح و نقد و تفسير مثنوى، ج 1، ص 184.يافتن پاسخ درست اين پرسش‏ها، زندگى‏ساز است و انسان را به فلسفه اساسي هستي و حيات مسلح مي کند. در مقابل ناكامى و اشتباه در آن زندگى‏سوز. دانستن راز آفرينش از طرفى تأمين‏گر حس جست و جوگرى و حقيقت‏طلبى انسان است و از طرف ديگر جهت نماى زندگى و پيوند دهنده بين اكنون و فرداهاى دور و نزديك است.
آگاهى از هدف زندگى و حيات بشرى، آرمان‏ساز، مسئوليت آفرين، شوق‏انگيز، حركت‏زا، آرامش آفرين است و گم كردن آن رنج آور، اضطراب زا، تخديركننده، مسئوليت‏گريز و...جهت آگاهى بيشتر نك: حميدرضا شاكرين دين‏شناسى (قم، معارف، 1386)..بارتلمى سنت هيلر، دانشمند فرانسوى‏ در مقدمه علم الاخلاق از ارسطو نقل مى‏كند: «آن كس با خود به مبارزه برخاسته است كه نمى‏خواهد بداند از كجا آمده است و چيست آن ايده‏آل مقدسى كه بايستى نفس خود را براى رسيدن به آن ايده‏آل تربيت نمايد»جعفرى، محمدتقى، تفسير و نقد و تحليل مثنوى، ج 1، ص 588 .به قول استاد همايى:گيتى است «سنا» گلشنى آراسته ليكنما جز علف هرزه از اين باغ نچيديمكارل يوستاويونگ، در رابطه با اهميتِ يافتنِ هدف زندگى و نقش دين در اين عرصه مى‏گويد: «در ميان همه بيمارانى كه در نيمه دوم حياتم با آنها مواجه بوده‏ام، يكى هم نبوده كه مشكلش در آخرين وهله، چيزى جز مشكل يافتن يك نگرش به حيات نباشد.
با اطمينان مى‏توان گفت كه همه آنان از آن رو احساس بيمارى مى‏كرده‏اند كه چيزى را كه اديان زنده هر عصر، به پيروان خود عرضه مى‏دارند، از دست داده‏اند و هيچ يك از آنان قبل از يافتن بينش دينى خود، شفاى واقعى نيافته است»پيتر آلستون، ملتون بيكر، محمد لگنهاوزن، دين و چشم اندازهاى نو، ترجمه غلامحسين توكلى، (ص 163، قم: انتشارات دفتر تبليغات اسلامى، 1376)..

پرسمان دانشجویی