گناه پدر و مادر بر فرزند | کتابخانه مجازی الفبا

می گویند لقمه حرام بر فرزند تأثیر منفی دارد و فرزند ممکن است ناخلف در بیاید مثل قاتلان امام حسین(ع) پس تقصیر فرزندان چیست که به خاطر پدر و مادر باید به جهنم بروند همچنین فرزند زنا زاده آیا این با عدل خدا جور در میاید و خداوند آیا راضی است برای بی توجهی های والدین فرزندان را عذاب کند؟

نخست بايد دانست در اعمال انسان سه عامل مهم نقش دارد: 1. عوامل وراثتى و ژنتيكى‏ 2. عوامل محيطى. 3. اختيار و انتخاب. سه امر ياد شده، از عوامل متغير هستند كه هيچ گاه شرايط مساوى را براى افراد انسان ها به وجود نمى آورند و اين تفاوت ها از زيبايى هاى آفرينش و بر اساس «حكمت» خداوند است. اما «عدالت» خدا بر اين اساس است كه از هر كس با توجه به شرايط محيط و عوامل ژنتيكى و امكاناتى كه در اختيار دارد، بازخواست كند؛ لذا شدت و يا تخفيف عذاب و يا پاداش او نيز با ملاحظه هر سه عامل است. به طور مثال در روايت آمده كه خداوند، هفتاد خطا را بر جاهل مى‏آمرزد كه يكى از آنها را بر عالم نمى آمرزد. بنابراين تأثير عوامل غير اختيارى در روحيات و اعمال و كنش‏هاى انسان‏ها، امرى مسلّم و ترديد ناپذير است؛ ليكن اين گونه امور هرگز سلب كننده اختيار و آزادى اراده انسانى نيستند و از طرف ديگر نمى‏توانند فطرت پاك الهى آدمى را - كه اورا به سوى خدا و فضايل و پاكى‏ها فرا مى‏خواند - از بين ببرند. نقش عوامل محيطى يا وراثتى ياد شده آنها، ايجاد زمينه گرايش به سوى بعضى از رذالت‏ها و منكرات است. بنابراين تفاوت يك انسان حرام‏زاده يا فردى كه در محيط تربيتى فاسدى تولد و رشد مى‏يابد، با فرد حلال‏زاده يا كسى كه در محيط سالم تولد و رشد يافته، آن است كه در وى زمينه گرايش به كژى‏ها و آلودگى‏ها بيشتر است؛ ولى اين زمينه هرگز توانايى و اراده اصلاح را از او سلب نمى‏كند و همين انسان بر حسب فطرت الهى ميل به سوى نيكى‏ها و ارزش‏هاى متعالى نيز دارد. بنابراين مى‏تواند مانند هر كس ديگر به سمت ارزش‏ها و فضايل حركت كند. در طول تاريخ نيز بسيارى از انسان‏هايى كه در محيط سالم رشد كرده‏اند، به سوى انحرافات گرويده و در مقابل افرادى در محيط هاى فاسد عليه تمايلات نفسانى پست خود قيام كرده و به اصلاح گراييده‏اند. از طرف ديگر عذاب و پاداش الهى، نسبت به همه انسان‏ها يكسان نيست؛ چنان كه گفته‏اند: در قيامت سه كتاب وجود دارد كه به حسب آنها پاداش و جزا صورت خواهد گرفت: 1. پرونده سيئات، 2. پرونده حسنات، 3. پرونده نعمات. مقصود از نعمت‏ها صرفاً آب و نان و ... نيست؛ بلكه مهم‏ترين آنها عوامل تربيتى - مانند پيامبران، علما، خانواده خوب، دوستان خوب، شرايط اجتماعى مناسب، قواى ادراكى، شرايط ژنتيك و... مى‏باشد. از اينجا روشن مى‏شود كه مسئوليت هر كس در پيشگاه خداوند، متناسب با نعمت‏هايى است كه پروردگار به وى ارزانى داشته و عدالت الهى ايجاب مى‏كند با ملاحظه تمام شرايط و عوامل ارادى و غير ارادى دخيل در افعال انسان، هر فردى را پاداش و جزا بخشد. آنچه در روايات درباره حرام‏زادگان و ... آمده، همه براى تذكر و يادآورى وجود همين زمينه‏ها است و از آنها مى‏توان در امور تربيتى نتايج درخشانى گرفت. بنابراين وجود اين عوامل و تأثير آنها، هيچ تضادى با عدل الهى و پاداش و عذاب اخروى ندارد.

پرسمان دانشجویی