شفاعت و اراده خدا | کتابخانه مجازی الفبا

با توجه به اينکه خداوند از مخلوقات تأثير نمي پذيرد روز قيامت مسأله شفاعت چگونه قابل توجيه است؟

يك پيش فرض نادرست در اين پرسش وجود دارد و آن اينكه گمان شده شفاعت يك نوع تاثير گذاري در خداست در حالي كه شفاعت تجلي وتبلور مغفرت ورحمت الهي است.
چنان‏كه كيفر و عذاب، تحت شرايط خاصى متوجه مجرمان مى‏شود و اين يك سنّت الهى است؛ آمرزش و بخشش برخاسته از رحمت گسترده الهى نيز، تحت ضابطه و شرايط خاصى، متوجه گنه‏كاران مى‏شود؛ يعنى، «كيفر» و «بخشش» دو قانون و سنت الهى هستند كه هر كدام با ضوابط و شرايط مخصوصى، در گستره خاص خود جارى مى‏شوند. از طرف ديگر رحمت خدا بر غضب او غلبه دارد؛ بنابراين سنت «رحمت» حاكم بر سنت و قانون «غضب» است.
از اين رو با توجه به نوع جرم‏ها، دو نوع قانون وضع شده است و مجرمان دو دسته‏اند:
1. كسانى كه عقيده و عمل آنان در دنيا به گونه‏اى است كه استحقاق بخشش و مغفرت الهى را دارند. اين گروه بر اساس سنت الهى و قانون شفاعت، مورد رحمت و مغفرت الهى قرار مى‏گيرند.
2. كسانى كه به واسطه شدت زشتى عقايد و اعمالشان، استحقاق مغفرت الهى را ندارند. اين گروه بر اساس سنت و قانون كيفر الهى، با غضب الهى و كيفر اخروى مواجه خواهند شد.

پرسمان دانشجویی