دفاع از دين | کتابخانه مجازی الفبا

من در يکي از مطالب يکي از سايت هاي دانشجويي چنين متني را خواندم (که اسلام را به طور صد در صد غلط بيان مي کرد) مي خواستم اگر مي شود نظر شما و چگونگي تکذيب اين متن را از نظر شما بدانم؟ (لازم به ذکر است خودمن نيز هيچ گونه اعتقادي به اين متن ندارم)<BR>«من بهترين دين دنيا هستم، اما پايه هايم به قدري سست است که با يک شبهه به لرزه در مي آيم! هر گاه خواستيد از من دفاع کنيد، بداخلاق شده و سعي کنيد تا جايي که مي توانيد به طرف مقابل فحش و ناسزا بگوييد! هر گاه ديديد کسي در پيروي از من تخلف کرد، او را ملحد و کافر خطاب کرده و مطمئن باشيد که بارها از او برتر و بالاتريد، شما به راه راست هستيد، پس ديگران را به راه راست هدايت کنيد، اگر ديديد هدايت نشدند، با تلخ زباني و نهايتا با چوب و چماق هدايتشان کنيد!<BR>يکديگر را تحقير کنيد تا شأن شما افزايش بيابد! <BR>همواره عصباني و اخمو باشيد!»

روشن است که این متن نه یک انتقاد بلکه یک نوع عقده خالی کردن و نوعی فحش و ناسزا گفتن است ؛ لکن زیر نوعی چتر روانی که فحش دهنده در سایه آن ناسزا گویی خود را پنهان می کند و خود را آدم متشخّصی جلوه گر می سازد.
در مجلّات و روزنامه ها و سایتها و وبلاگها ، از این گونه سخنان ، در باب اسلام ، و هر مکتب و انسان راست و درستی بسیار گفته می شود. امّا جز انسانهایی از تیپ نویسنده همین متن ، گوش به چنین سخنان بی سند و خلاف واقعی نمی دهند. متن زیر را می توانید به عنوان جواب در بخش نظرات این وبلاگ قرار دهید.
« من بهترین و تنها دین منطقی دنیا هستنم که تمام پایه هایم بر شانه های استوار عقل برهانی قرار دارد و کسی حق ندارد اصول مرا بدون دلیل عقلی بپذیرد. نازل کننده من در آیه 125 سوره نحل ، در سخنی شیرنتر از عسل به پیامبر و پیروانش امر کرده است:« ادْعُ إِلى‏ سَبيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جادِلْهُمْ بِالَّتي‏ هِيَ أَحْسَن‏. ــــــ با حكمت و اندرز نيكو ، به راه پروردگارت دعوت کن! و با آنها به روشى كه نيكوتر است ، استدلال و مناظره نمای!» و پیروان من بندگان مهر و رحمتند. « وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاما. ـــــ بندگان خدای رحمان، كسانى هستند كه با آرامش و بى‏تكبّر بر زمين راه مى‏روند؛ و هنگامى كه جاهلان آنها را (به طعنه) مخاطب سازند ، به آنها سلام مى‏گويند.» من تنها دینی هستم که با ندای بلند تحدّی کرده و همه مدّعیان حق را به مبارزه طلبیده ام ، اگر راست می گویند که حقّند چرا جواب مرا نمی دهند. خدایی که مرا نازل کرده گفته است:« وَ إِنْ كُنْتُمْ في‏ رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنا عَلى‏ عَبْدِنا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَ ادْعُوا شُهَداءَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صادِقينَ .: و اگر در باره آنچه بر بنده خود نازل كرده‏ايم شك و ترديد داريد،( دست كم) يك سوره همانند آن بياوريد ؛ و گواهان خود را ــ غير از خدا ـــ براى اين كار ، فرا خوانيد اگر راست مى‏گوييد.»(البقرة:23) ای مدّعیان حقیقت ! حقّ یکی بیش نیست خدا را نسزد که دو حقّ متضادّ و متناقض بفرستد. پس یا شما حقّید یا من ؛ اگر شما حقّید به جای آنکه تهمت بزنید بیایید و با عالمان من در پای میز مناظره بنشینید. مدارا شعار من ، خوشرویی زینت پیروانم و صلابت زره روحشان است. برهان می آورم و برهان می پزیرم « قُلْ هاتُوا بُرْهانَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صادِقين : بگو برهانتان را بیاورید اگر راست می گویید. پیروانم را فرمان داده ام که بحث کنند و حقّ را از باطل آشکار کنند ولی کسی حقّ ندارد دیگری را با زور وادار به ایمان آوردن به من کند.« لا إِكْراهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ : در قبول دين، اكراهى نيست. (زيرا) راه درست از راه انحرافى، روشن شده است » از چهار کس متنفّرم : آنکه تعقّل نمی کند « إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللَّهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذينَ لا يَعْقِلُونَ . ـــ بدترين جنبندگان نزد خدا، افراد كر و لالى هستند كه انديشه نمى‏كنند»(الأنفال:22) ، آنکه خود را مسلمان و عالم می نامد ولی خلاف احکام من عمل می کند ، آنکه خود را مسلمان و عابد می نامد ولی اهل فهم و مدارا با مخالف نیست ، آنکه حق را درک نموده ولی با سخنان مغالطه آمیز می خواهد حق را باطل جلوه دهد.»

پرسمان دانشجویی