تناقض ستاريت خدا با ایه «يوم تبلي السرائر» | کتابخانه مجازی الفبا

مسأله مكتوم بودن اعمال انسان در روز قيامت با آيه «يوم تبلى السرائر» تناقض ندارد؟

به نظر نمى‏رسد كه روايت خاصى باشد كه به مكتوم بودن اعمال در قيامت اشاره كند؛ بلكه روايات اشاره دارند كه خداوند با لطف خود، اعمال زشت ما را در دنيا مى‏پوشاند. در قيامت، اعمال و رفتار زشت مؤمنان را - كه آنها را با آب توبه و مغفرت شسته و پاك شده‏اند - مى‏پوشاند. مى‏فرمايد: (فسيرى الله عملكم و رسوله و المومنون)؛توبه (9)، آيه 11. «به زودى در قيامت خداوند و رسولش و مؤمنان عمل شما را خواهند ديد». همچنين مى‏فرمايد: (يوم نبعث فى كل امه شهيداً عليهم من انفسهم)؛حاقه (69)، آيه، 18. و نيز مى‏فرمايد: (يومئذ تعرضون لاتخفى منكم خافيه)؛ «در آن روز همگى به پيشگاه خدا عرضه مى‏شويد و چيزى از كارهاى شما مخفى نمى‏ماند». اين آيات تصريح دارند كه تنها اعمال مخفيانه انسان‏ها، بلكه صفات، روحيات، خلقيات و نيت‏ها همه بر ملا مى‏گردد و اين حادثه عظيم است. آرى قيامت ظرف ظهور حقيقت است و آن روز، روز رسوايى بزرگ بدكاران و سربلندى بى‏نظير مؤمنان است و مؤمنان در آن روز با غفران الهى - كه همان پوشيدان رفتار ناشايست ايشان است - روبه رو مى‏شوند. اما اين امر ممكن نيست، مگر اينكه مؤمنان با كردار شايسته و توبه زمينه را مهيا كرده باشند. آرى آنجا عرضه ظهور و بروز تمام اسرار مكتوم بندگان است؛ بلكه در قيامت موقف‏ها و مقاماتى است كه نه نياز به سوال دارد و نه جدال و گفت و گو، تنها وضع حال حكايت از همه چيز مى‏كند.تفسير نمونه، ج 24، ص 455. آن كسى كه حقيقت و باطنش رو به سوى حق دارد، در پناه حق است و حق او را مى‏پوشاند و از هر گزندى آسوده است و آن كسى كه حقيقت و باطنش رو به سوى باطل دارد، همه زشتى هايش آشكار مى‏شود و اين معناى آشكار شدن صفات نهانى - باطن - هر فرد است.

پرسمان دانشجویی