بهشت و غيرمسلمانان | کتابخانه مجازی الفبا

آيا بهشت مخصوص مسلمانان است؟

بهشت جاي چه كساني است؟ قرآن كريم به ده مورد اشاره مي‌فرمايند:
1) «قد افلح المؤمنون الذين في صلاتهم خاشعون و الذين عن اللغو معرضون....»
ترجمه: «مؤمنان رستگارند، آنانكه در نمازشان خشوع دارند.
2) و آنها كه از لغو و بيهودگي روبرگردانند.
3) و آنانكه زكات را انجام مي‌دهند.
4) و آنانكه دامن خود را از آلودگي به بي عفتي حفظ مي‌كنند.
5) تنها آميزش با همسران و كنيزان‌شان دارند كه در بهره‌گيري از آنان ملامت نمي‌شوند.
6) و هر كس غير از اين طريق را طلب كند، متجاوزگر است.
7) و آنانكه امانتها و عهد خود را مراعات مي‌كنند.
8) و آنها كه از نمازشان مواظبت مي‌كنند.
9) آري آنها وارثان هستند.
10) كه بهشت برين را ارث مي‌برند و جاودانه در آن خواهند ماند. اين آيات ويژگي‌هاي مؤمنين را در عباراتي كوتاه و زنده و پر محتوا تشريح مي‌كند و جالب اينكه نخست به سرنوشت لذت بخش و پر افتخار مؤمنان بيش از صفات آنها، اشاره مي‌كند تا شعله‌هاي شوق و عشق را در دلها براي رسيدن به اين هدف و افتخار بزرگ زنده كند و مي‌فرمايد: مؤمنان رستگار شدند و به هدف نهايي خود در تمام ابعاد رسيده و فردوسي را وارث شدند. پس معلوم شد كه بهشت‌هاي انسان‌هاي مؤمن و معتقد به معاد و نبوت نبي اكرم(صل الله عليه و آله و سلم) و امامت ائمة اطهار(عليهم السلام) كه جزء اعتقادات قبلي است، و سپس با انجام اعمالي چون نماز، روزه، زكات، حج، امر به معروف و نهي از منكر و آنچه در آية مذكور بيان شد، آنان رستگاران در دنيا و آخرتند. و با اين مطلب بايد توجه كرد، هر كجاي قرآن كه از ايمان صحبت كرده با عمل صالح توأم بوده است؛ به عبارت ديگر ايمان با عمل صالح و عمل صالح با ايمان لازم و ملزومند و تفكيك‌ناپذيرند؛ زيرا عمل صالح بدون اعتقاد به خدا و پيامبر و روز جزا فقط ارزش دنيايي و تشويقات مردم را دارد و چون كار براي خدا نبوده است بي پاداش است و پاداش كار او در همين دنياست كه صنعت به نام او ثبت مي‌شود تا در كتاب و روزنامه و رسانه‌هاي گروهي از او تعريف و تمجيد مي‌گردد. و فقط كاري با ارزش است كه مخلصاً لوجه الله باشد.
همچنين ايمان بدون عمل صالح مانند دوست داشتن مسابقة ورزشي دو است ،اما حركت نكرده و ندود، مسلم برنده نشده و جايزه‌اي نخواهد گرفت!!
قرآن كريم در جاي ديگر صريحاً مي‌فرمايد: «و قال الذين لا يرجون لقائنا ... و قدمنا الي ماعملوا فجعلناه هباءً منثورا»(2) معني «و كساني كه اميدي به لقاي ما ندارند و رستاخيز و معاد را منكرند، مي‌گويند چرا فرشتگان بر ما نازل نمي‌شوند؟.......اين افراد؛ ما به سراغ اعمالي كه آنها انجام دادند مي‌رويم و همه اعمالشان را چون ذرات غبار پراكنده در هوا مي‌كنيم!!
اما بهشتيان و معتقدين به معاد، در آن روز قرارگاهشان از همه بهتر است و استراحت‌گاهشان نيكوتر است». به اين آيه خوب بايد توجه كرد و جواب خود را دريافت، به واژه عمل دقت كنيم. مفسرين معظم اين گونه معنا كرده‌اند: هر كاري كه به قصد انجام گيرد اما(فعل) اعم از آن است يعني به كارهايي كه با قصد يا بي قصد انجام مي‌گيرد، هر دو اطلاق مي‌شود.(3)، بعد به جمله (قدمنا) از ماده قدوم به معني وارد شدن يا به سراغ چيزي رفتن است و خداي تبارك و تعالي در اين آيه تأكيد و جدي بودن مطلب را با اين جملات مذكور تصريح مي‌كند كه به طور قطع تمام اعمال انسان‌هاي منكر خدا و معاد و ... را كه با توجه و از روي اراده انجام داده‌اند، هرچند ظاهراً كارهاي خير باشد، به خاطر شرك و كفرشان هم چون ذرات غبار در هوا محو و نابود مي‌كنيم.
اين يعني خدا در آيه كريمه گوشزد مي‌كند كه اعمال انسان‌هاي مشرك و منكر به قدري بي‌ارزش و بي اثر خواهد بود كه اصلاً گويي عملي وجود ندارد هر چند ساليان درازي تلاش و كوشش كرده باشند.
نظير اين آيه، در سوره ابراهيم مي‌فرمايد: «مثل الذين كفروا بربهم اعمالهم كرماد اشتدت به الريح في يوم عاصف» يعني «اعمال كساني كه به پروردگارشان كافر شدند، هم چون خاكستري است در برابر تندباد در روز طوفاني». دليل منطقي آن هم روشن است زيرا چيزي كه به اعمال انسان شكل و محتوا مي‌دهد، نيت و انگيزه و هدف نهايي عمل است، افراد با ايمان با انگيزه الهي و توحيدي هدف‌هاي مقدس و پاك و برنامه صحيح و سالم به سراغ انجام كارها مي‌روند، در حالي كه مردم بي ايمان، غالباً گرفتار تظاهر و رياكاري و تقلب و غرور و خودبيني هستند و همين باعث بي ارزش شدن اعمال آنها مي‌شود.
اما تكليف فردي كه در اجتماع غير مسلمان بزرگ شده است و داراي كرامت نفس و صفات اخلاقي است چگونه وضعي دارد؟ جواب اين كه انسانها در جامعه دو گونه‌اند يا جاهل قاصر، يا جاهل مقصر: جاهل مقصر يعني خودش كوتاهي كرده و دنبال تحقيق دين و خدا و معاد و نبوت نرفته است، او عذرش پذيرفته نيست و آية قبل شامل حالش مي‌گردد. اما جاهل قاصر به كسي گفته مي‌شود كه دسترسي به كتاب، عالم، روحاني، رساله و استاد ديني نداشته و در محيطي دور از تمدن و جامعه بي خبر از همه چيز رشد و نمو كرده است، اين انسان لطف و مرحمت الهي و رحمانيت پروردگار شامل حالش خواهد شد و چون مقصر نيست اميد است آمرزيده گردد.

پرسمان دانشجویی