اعجاز بودن کندن در خيبر | کتابخانه مجازی الفبا

سؤالم درباره‌ بلند کردن در خيبر توسط حضرت علي(ع) است: (لطفا دقيق و علمي جواب دهيد) در صورت معجزه بودن آن، مگر معجزه فقط مخصوص پيامبران نيست، آن هم فقط براي اثبات نبوتشان؟ (برفرض که قبول کنيم معجزه براي امام هم هست، و در غير اثبات حقانيتشان) چه دليلي وجود داشت که چنين اعجازي رخ دهد؟

خوب است به اين نکته توجه نماييد که کرامت و معجزه با هم فرق دارند و آنچه از حضرات معصومين(ع) مانند امام علي(ع) صادر مي شده اصطلاحا, کرامت خوانده مي شود ، مساله روشن می گردد.

قبل از بيان فرق اين دو,تـوضـيـح مشابهت اين دو نيز خالى از فايده نيست مشابهت اعجاز و كرامت درحقيقت اين دو اسـت بـه طـورى كـه از نظر حقيقت هيچ گونه فرقى بين اين دو نيست هردو فعال نمودن علل آشكار و پنهان به صورت غير عادى توسط نيروي ولايت تکويني نفوس پاك و زكيه و انجام کار خالق العاده مى باشند.

البته راه تكامل براى همگان باز و بـه صورت يكسان هموار است همه مى توانند دراثر پيمودن راه حق به مراحلى از كمال برسند كه مـظـهر اسما حسناى الهى شوند چنين انسانى مظهر صفات و افعال الهى مى شود آنگاه كه مظهر اسما الهى شد با اراده خويش باذن اللّه كرامت مى آفريند, بيمار شفا مى دهد و مرده زنده مى كند, و اختصاص به پيامبران هم ندارد بنابراين اعجاز با كرامت از اين جهت هيچ گونه تفاوتى ندارند, كه هردو فعال نمودن علل به صورت غير عادى بوده و هر دو سبب غالبند. تنها فرق اعجاز باكرامت در انـگيزه تحقق اين دو است اعجاز در اصطلاح کلامي براى اثبات ادعاى نبوت تحقق مى يابد وپيامبر براى اين كه مردم نبوت او را بـپـذيرند معجزه مى آورد اما صاحب كرامت چنين ادعايى ندارد, او به جهات ديگر ار اقتدار ولايي خويش استفاده مي کند و در صورت صلاح ديد به اذن خدا بيمار را شفا مى دهد و مانند آن.توضيح بيشتر:

افعال خارق عادت را به چهار قسم تقسيم كرده‏اند: معجزه، كرامت، اعانت و اهانت. آنچه انبيا دارند معجزه است و آنچه را ائمه و اولياي الهي دارند كرامت و آنچه مؤمنان متوسط واجدند اعانت و آنچه سايرين، نظير مسيلمه كذاب، از آن برخوردارند اهانت است، چنانكه گفته‏اند: وي براي افزايش آب، به درون چاه، آب دهان انداخت و آب چاه خشك شد! اين توهيني است نسبت به او و تثبيتي است نسبت به اصل رسالت رسول اكرم(ص).

خرق عادت اگر با دعوي نبوت و تحدّي (مبارز طلبي) همراه بود معجزه است و اگر با دعوي نبوت همراه نبود كرامت است.

خرق عادت به اذن خداي سبحان جزو شئون ولايت است و اختصاص به رسالت ندارد. فرق آنچه پيامبر مي‏آورد با آنچه غير او مي‏آورد آن است كه پيامبر مستقيماً به خداوند اتكاء تكويني و تشريعي دارد و ديگران به وسيله پيامبر، فيض را از خداوند دريافت مي‏كنند، همان طور كه پيامبر در مسئله خرق عادت به پيش مي‏رود.

محور تأسي و اقتدا به پيامبر، خصوص عمل به ظواهر ديني نيست، بلكه هم عمل به ظواهر- كه آغاز سير است_ و هم عمل به باطن_ كه دسترسي به تصرف در نظام آفرينش و نيز نيل به مراحل فراتر و بهره‏مندي از علوم و اكتشافات غيبي، در گرو آن است_ را شامل مي‏شود. همان گونه كه روح بر بدن مسلط است و اگر قوي شد نه تنها بر بدنهاي ديگران، بلكه به ميزان قوتش بر عالم آفرينش مسلط است. البته همه اين تصرفها به اذن خداست و ذكر جامع «لا حول و لا قوة الا بالله» هرگونه تحول و اعمال قدرت را به عنايت الهي مي‏داند.

بنابر اين سالكان الي الله مي‏توانند اين راه را پيموده، به اعانت و كرامت و بالاتر از آن نايل شده، خرق عادت كنند و به اين وسيله دين مردم را تقويت كرده، مردم را به دينداري علاقمند كنند.

كرامت امري واقعي و محققي است و لذا شما نيازي به اثبات آن نداريد. زيرا مي دانيد كه هم قرآن و هم روايات به صدق وجود آن گواهند و بزرگان و اوليائي همانند آصف بن برخيا را كه از انبياء نيستند صاحب كرامت (انتقال تخت بلقيس به طرفه العين) معرفي كرده اند. اما براي تبيين جواب نخست لازم است كه هويت معجزه را باز شناسيم.

معجزه امر خارق العاده اي است كه به دست خدا (مانند قرآن) يا به دست نبي (مانند مرده زنده كردن عيسي عليه السلام) صورت مي گيرد تا گواه صدق ادعاي پيامبري باشد و شاهدي بر ارتباط او با خدا به شمار آيد و هيچ گاه مغلوب عامل ديگر قرار نمي گيرد و همواره نداي تحدي (هل من مبارز) بر زبان خويش جاري مي کند بنابراين معجزه چند ويژگي مهم دارد: خرق عادت، از سوي پيامبران، گواه بر صدق رسالت و نبوت، مغلوب نشدن و فرياد تحدي. که هر يک از اينها در کتابهاي اصول عقايد به بحث کشيده شده است.

اما کرامت اولياء هم چنان که از نامش پيداست، از اولياء يعني پيروان ژرف رفتار انبياء صورت مي گيرد و اين خود نشان مي هد که گرچه کرامت داراي خصيصه خرق عادت است و به اذن الهي از سوي اولياء صورت مي گيرد ولي هيچ يک از اولياء کرام ادعاي نبوت و رسالت نداشته و به هيچ وجه فرياد تحدي بر زبان مبارک خويش جاري نمي کنند و همين سر تمايز کرامت از معجزه است. ولذا کرامت ميوه اي است که از شاخه خرق عادت معجزه ثمر مي دهد.

پرسمان دانشجویی