مسلمانی موروثی | کتابخانه مجازی الفبا

چرا ما بايد بدون اينکه انتخاب کنيم مسلمان به دنيا بيايم و ديگري از خانواده اي کافر؟ ما از ابتدا با اسلام آشنا مي شويم و در واقع کار را برايمان راحت کرده اند اما همان ديگري مي بايست خود به دنبال دين برود و اکثراً هم نمي روند و کافر از دنيا مي روند؟

واقعا بايد پرسيد آناني که در خانواده اي کافر و در ميان انسان هايي که اسلام دين آنان نيست متولد مي شوند و طبيعتا به ديني غير از اسلام معقتد مي گردند و با همان اعتقاد نيز دنيا را ترک مي گويند، چنين افرادي چه سرنوشتي خواهند داشت؟ و در مقابل آنان که در خانواده اي مسلمان و جامعه اي معتقد به اسلام پا به عرصه وجود مي نهند و بدون اين که مراحل سخت يافتن دين حقيقي و واقعي را بر خود هموار مي سازند، به راحتي از اين امتياز بهره مند مي گردند و مسلمان مي شوند جهان نيز جهان را بدرود مي گويند و بهشت را ماواي خود مي دانند و جهنم را براي کافران وا مي گذارند. آيا اين انصاف و رفتاري عادلانه است؟

در اين جا بايد به اين نکته توجه داشت که همه افرادي که با ديني غير از اسلام مي روند را کافر و دشمن خداوند نمي توان به حساب آورد؛ مثلا کساني که در خانواده اي مسيحي و يا يهودي متولد مي شوند و مسيحي يا يهودي اند اگر صادقانه به آموزه هاي ديني خود عمل کنند کافر شمرده مي شوند.

البته با توجه به اين نکته ضروري است که چنين افرادي نيز خود دو دسته اند: افرادي که گوش شنوا براي شنيدن حق و حقيقت دارند و به آموزه هاي ديني خود صادقانه پاي بنداند و آنجا که متن آسماني يشان خبر از پيامبر خاتم مي دهد انتظارش را مي کشند و چون خبري از حضورش بيابند در پي اش مي روند. اينان يقينا خدا باوراني راستين اند که لشکريان شيطان حقيقت را از آنها پنهان داشته اند، نه اين که خود در يافتن حقيقت کوتاهي کرده باشند بلکه در واقع يافتن حقيقت براي آنان ناممکن است.

و گروه ديگر آناني اند که گوش شنوا براي شنيدن حقيقت ندارند و در واقع اگر هم حقيقت و دين حقيقي بر آنان پوشيده است به سبب کوتاهي خودشان است. چرا که مثلا مي توانند با اندکي جستجو و کمي کاووش به راحتي از اسلام مطلع گردند. و خلاصه اين که دليل جهل شان کوتاهي و تنبلي خودشان است نه ناممکن بودن دست يابي به حقيقت. چنين افرادي اگر با چنين اعتقادي از دنيا بروند، عقل باز خواست و عتاب آنان را روا مي شمرد.

در پايان بايد گفت که ما قائل به پلوراليزم حقانيت نيستيم يعني اين اعتقاد که همه اديان برحق اند. چرا که تنها دين حقيقي، دين اسلام خاتم است. ندايي که خداوند از طريق آن با آخرين پيامبر خود سخن گفت و او را مامور کرد تا پيام هايش را به بندگانش برساند و بندگان نيز به حکم و قانون بندگي بايد سر تسليم فرود آورند و اگر چنين نکنند، چنين پيامي از سوي خداوند بي فايده و عبث خواهد بود، چيزي که دامن کبريايي او از آن بري و منزه است.

اما به پلوراليزم نجات با شرائطي معقتد هستيم؛ يعني اين که اگر کسي واقعا به ديني که بدان اعتقاد دارد صادقانه عمل کند آماده شنيدن حق و حقيقت باشد اما اکنون دست يابي به دين حقيقي براي او ناممکن است، به نجات و رستگاري دست خواهد يافت.

منابعي براي مطالعه:

1. عقل و اعتقاد ديني، ترجمه: احمد نراقي، ابراهيم سلطاني

2. اسلام و کثرت گراي ديني، محمد لگنهاوزن، ترجمه: نرجس جواندل

3. دين شناسي، آيت الله جوادي آملي

پرسمان دانشجویی