آيه ابلاغ واثبات امامت | کتابخانه مجازی الفبا

استدلال شيعه بر امامت به آيه شريفه «يا اَيُهاَ الرَسول بَلِّغ ما اُنزِلَ اِلَيك...» چگونه است؟

خداوند در اين آيه مي‎فرمايد ـ مائده/67 «يا آيُهَا الرَسولُ بَلِّغ ما ا‘نزِلَ اِلَيكَ مِن رَبِكَ وَاِن لَم تَفعَل فَما بَلًغتَ رِسالَتُه» (اينجا لحن خيلي شديد است) [اي پيامبر! آنچه را كه بر تول نازل شد، تبليغ كن و اگر تبليغ نكني رسالت الهي را تبليغ نكرده‎اي.] مفاد اين آيه آنچنان شديد است كه مفاد حديث «مَن ماتَ وَ لَم يَعْرِف اِمامَ زَمانِهِ ماتَ ميتَهً جاهِلِيَةً». اجمالاً خود آيه نشان مي دهد كه موضوع آنچنان مهم است كه اگر پيغمبر تبليغ نكند، اصلاً رسالتش را ابلاغ نكرده است. سوره مائده به اتفاق شيعه و سني آخرين سوره اي است كه بر پيغمبر نازل شده و اين آيات جزء آخرين آياتي است كه بر پيغمبر نازل شده؛ يعني در وقتي نازل شده كه پيغمبر (ص) تمام دستورات ديگر را در مدت سيزده سال مكه و ده سال مدينه گفته بوده و اين، جزء آخرين دستورات بوده است. شيعه سؤال مي كند اين دستوري كه جزء آخرين دستورهاست و آنقدر مهم است كه اگر پيغمبر آن را ابلاغ نكند همه گذشته ها كأن لم يكن است، چيست؟ يعني شما نمي توانيد موضوعي نشان بدهيد كه مربوط باشد به سالهاي آخر عمر پيغمبر و اهميتش در آن درجه باشد كه اگر ابلاغ نشود هيچ چيز ابلاغ نشده است. ولي ما مي گوييم آن موضوع، مسأله امامت است كه اگر نباشد، همه چيز كأن لم يكن است، يعني شيرازه اسلام از هم مي پاشد. بعلاوه، شيعه از كلمات و روايات خود اهل تسنن دليل مي آورد كه اين آيه در غدير خم نازل شده است.

مجموعه آثار شهيد مطهري ج4 - امامت.

پرسمان دانشجویی