آزادي دين در ايران | کتابخانه مجازی الفبا

چرا در ايران حق انتخاب دين وجود ندارد و چرا گزينه اي مانند بي دين وجود ندارد؟

1. به طور خلاصه بايد گفت امروز در كشور ما و در جمهوري اسلامي اديان آسماني به رسميت پذيرفته شده است .
2. اصولا تفتیش عقیده د ردین اسلام جایی ندارد و اساسا همان طور که محبت به دیگران با زور ایجاد نمی شود ، عقیده را ( از انجا که به قلب و دل مربوط می شود )هم نمیتوان به کسی تحمیل کرد و اعتقاد , اجبار بردار نیست . ( معنای لا اکراه فی الدین همین است )
پس حق انتخاب دين وجود دارد اما بايد بين پذيرش و انتخاب يك دين با ترويج و نشر آن (كه در نتيجه با سست كردن مباني اديان ديگر از جمله اسلام در بين مردم ملازمه دارد) فرق گذاشت.
3. ترويج عمومي و نشر عقايد ضد دینی و ضد اسلامي ممنوع است .اسلام آن قدر به منطق و مباني فكري و استدلالي خود مطمئن است كه به ديگران اطمينان مي دهد هر كس اگر با انصاف و وجدان سالم و بيدار به سراغ اين دين الهي برود حتماً آن را به عنوان يك مكتب نجات بخش و قانع كننده خواهد پذيرفت و به اطمینان و قرار خواهد رسید و لذا در قدم اول از پيروان خود مي خواهد كه اصول این دين را با فكري آزاد و منطقي استوار (نه از راه تقليد) پايه گذاري كنند و آن گاه نام مومن به خود بنهند. به عبارتي از دیدگاه اسلام، دین صرفاً مجموع اطلاعاتي كه گوشه اي از ذهن را پر كرده باشد نيست بلكه يك راه است و طريقي به سوي واقع. یعنی حقیقتی به نام خداوند وجود دارد که دین باید انسان را به انجا برساند . نتيجه اين كه با وجود چنين ديني، حتی اديان ديگر ( تا چه برسد به بی دینی )حق عرض اندام در مقابل اين دين كامل و جامع را ندارند (هر چند اديان ديگر در زمان خود الهي بوده اند و مردم آن زمان موظف بودند بخاطر كمي ظرفيت مردم و اجتماع در آن زمان پيرو همان دين باشند.)
بنابراين تمام اديان ديگر مقدمه اي بودند براي نزول آخرين دين الهي كه كاملترين آنها هم هست.
از طرف دیگر پذيرش عقايد خرافي كه مبناي صحيح و قابل قبولي ندارند نه فقط ضرورتي ندارد كه بايد با آنها مقابله نمود چرا كه اگر كسي حقيقتاً دوستدار انسان باشد بايد به انسان راه حق و حقيقت و كمال را بنماياند نه آنكه به نام آزادي عقيده تلاش كند عقيده باطل انسان را به رسميت بشناسد. (خوب است بخشي با عنوان آزادي عقيده از كتاب پيرامون جمهوري اسلامي استاد مطهري را دقيقاً مطالعه فرماييد تا فرق آزادي عقيده با آزادي فكر كاملاً روشن شود.)
معلوم می شود قانون اساسي جمهوري اسلامي و ديگر قوانين عادي _كه بر مبناي دين اسلام نوشته شده است_ به دلايل بالا , مكاتب خرافي و اديان غير الهي را از آنجا كه از خاصيت دين بي بهره اند را به عنوان مسلک صحیح به رسميت نشناخته است البته پيروان بعضي از اديان الهي ( كه با اسلام درپاره اي از اصول توحیدی اشتراك نظر دارند) در حد دين خود و در چهارچوب قوانين جمهوري اسلامي, آزادند.

حقیقت ان است اگر امروزه به اديان و مكاتب انحرافي, ميدان داده شود و فعالیت انها به رسمیت شمرده شود, بيش از همه مخالفان اسلام ( نه به خاطر انکه به ادیان خرافی باور دارند بلکه برای ضربه زدن به دین اسلام ) در صدد تبليغ مكاتب انحرافي و غير واقعي برخواهند آمد و در نتيجه ممکن است تعدادي از افراد كم اطلاع, از موهبت دين مقدس اسلام محروم بمانند. چنانكه امروز بيش از 100 فرقه شيطان پرستي ( غير از ديگر فرقه ها و گروههای ضد دینی دیگر) همچون صادرات كالا به ايران وارد شده و پیگير ترويج عقايد باطل خود و برکندن اساس خدا پرستی در ایران هستند.

یاداوری این نکته لازم است که هيچ كس پيدا نمي شود كه قائل به يك نوع عقيده و مسلك نباشد. به عبارتي بي ديني، خودش به شکل نوعي دين جايگزين و بدلي جلوه گر مي شود. اما ديني كه مرام هاي اديان موجود را قبول ندارد كه علي القاعده بايد مسلكي جديد باشد كه جهان بيني مخصوص به خودش را داراست. به تعبير دقيق تر، منظور از دين فقط آن نيست كه خدا در آن پذيرفته شده بلكه كسي كه خداوند را نپذيرفته, در عمل نوعي عقيده و باور را پذیرفته است.

خلاصه اينكه همه انسان ها داراي يك نوع دين و مكتب و عقيده اند منتهي بايد كوشيد و مكتب آنها را تحليل كرد كه آيا داراي منطق و اساس و مبناي صحيح است يا آنكه عقيده اي است خرافي و باطل؟

پرسمان دانشجویی