عدل الهي و افرینش زشتی | کتابخانه مجازی الفبا

با توجه به آيه «ان الله جميل و يحب الجمال» پس چرا خدا زشتي را آفريده است؟ برخي مي گويند كه تا زشتي نباشد زيبايي مشخص نمي شود ولي من كسي را مي شناسم كه بسيار زشت است و خودش مي گويد كه «اين زشتي من باعث شده است كه 70% مردم مايل به برقراري ارتباط با من نباشند» با توجه به سخن او آيا اگر خداوند كسي را آن قدر زشت بيافريند كه باعث تمسخر او توسط ديگران و دلشكستگي شخص شود، اين امر با عدل خدا منافات ندارد؟0

براي پاسخ به اين سؤال ژرف و مهم ابتدا بايد معناي آفرينش روشن شود، آفرينش و خلقت به معناي ايجاد، هستي بخشي و فيض رساني است و تمامي دين پژوهان و بلکه تمامي خردورزان بر اين باورند که ايجاد به حقيقتي تعلق مي گيرد که قابليت پذيرش هستي را دارد و قابليت هر شيء نيز از معدات گوناگوني شکل مي گيرد.

به عنوان مثال: خدا يک گل را هنگامي مي آفريند که مقدمات آفرينش آن آماده باشد مثلا خاک نرم، آب کافي و نور به اندازه فراهم باشد و خود دانه گل نيز فاسد نباشد و در کنار نکته ياد شده بايد توجه داشت که فيض وجود براي اين که به شيئي تعلق بگيرد بايد از وسائط و مراتب وجودي مختلفي عبور کند و اين وسائط آن فيض زلال را به وزان خود تغيير داده و متبدل مي سازد.

به عنوان مثال؛ آب باران هنگام بارش زلال زلال است و هنگامي که در حوض پاک فرود مي آيد به همان زلالي باقي مي ماند ولي هرگاه در جوي آلوده کنار خيابان فرود مي آيد به همان اندازه آلوده شده و از زلالي مي افتد.

با اين مقدمه کوتاه که بايد نازک بينانه به آن توجه کرد پاسخ اين سؤال روشن مي شود چرا که خداي زيبا فيض زيبا فرو مي فرستد و اراده خداوندي تنها خواستار آفرينش زيبا رويان است اما اين فيض اولا به نطفه اي تعلق مي گيرد که قابليت انسان شدن را داشته باشد و تا محيط پديداري آماده نباشد نطفه منعقد نمي شود و لذا از پدر و مادر عقيم فرزندي شکل نمي گيرد با اين که فيض ايجاد از آفريدگار کريم فرود مي آيد (نتيجه مقدمه اول) و ثانيا اگر نطفه اي قابليت انسان شدن را پيدا کرد دانال ها و جدول هاي فيض موجب تغيير فيض زيباي خداوندي مي شوند و لذا هم روايات پيشوايان معصوم(ع) در باب نکاح، کتاب هاي روايي و هم پزشکي امروزي اسباب زيبارويي، سلامتي و... را مشخص کرده اند. از اين رو هر اندازه پدر و مادر به ويژه مادر به اين دستورالعمل ها عمل کنند به همان مقدار فرزند زيباروي تر و تندرست تر خواهد بود و اگر پدر و مادر به ويژه مادر در اين زمينه کاهلي کردند و فيض زيبا را آلوده ساخته و از جمال آن کاستند، فرزند نيز به همان مقدار از زيبايي محروم گشته و به همان اندازه زشت مي شود و اين زشتي را نمي توان به آفريدگار جميل نسبت داد و لذا بحث از عدل خداوندي در اين جا معنا ندارد.

البته اين بحث را بزرگان فلسفه و کلام و عرفان به گونه هاي مختلفي طرح و بررسي کرده اند که شما مي توانيد به کتاب هاي شهيد مطهري مانند عدل الهي رجوع کنيد.

پرسمان دانشجویی