ناصبي و اهل بیت | کتابخانه مجازی الفبا

ناصبي ها چرا دشمن حضرت علي هستند اينها چطور آنهمه تعريفات عجيب و غريب و خارق العاده اي كه پيامبر در حق حضرت علي روا داشت را توجيه ميكنند ؟

نام گروهي از مسلمانان است كه با اميرالمؤمنين علي(ع) دشمني ورزيدند، (لغت‏نامه دهخدا، ج 14، ص 22782) . ناصبي نام فرقه خاصي نيست ولي بعضي از فرقه‏ هاي مسلمانان با علي(ع) دشمني مي ‏ورزيدند و حتي او را لعن مي‏كردند. بيشتر آنها از خوارج بودند، (ر.ك: فرهنگنامه فرقه‏ هاي اسلامي، شريف يحيي ‏الامين، ترجمه: محمدرضا موحدي، انتشارات باز).
مساله دوستي اهل بيت (ذوي القربي) و پرهيز از دشمني آنها، مورد اتفاق فريقين است، چون هم قرآن بر اين مساله تأكيد دارد، و هم روايات خود عامه.
اما قرآن: «قل لا اسئلكم عليه اجراً ايد المودة في القربي (1)» بگو: من هيچ پاداشي از شما بر رسالتم درخواست نمي كنم جز دوست داشتن نزديكانم(اهل بيتم) و هر كس كار نيكي انجام دهد بر نيكي اش مي افزايم. و بعضي آيات ديگر (2).
اما روايات:
در دو قسمت بعضي از رواياتي را كه از طريق عامه نقل شده است بيان مي كنيم.
الف: روايات محبت به اهل بيت (ع)
1- زمخشري از پيامبر (ص) نقل مي كند كه فرمود: «الا و من مات علي حب آل محمد مات شهيداً. .. (3)» بيدار باشيد هر كس بر محبت آل محمد (ص) بميرد شهيد از دنيا رفته. .. بخشيده شده، توبه كننده مؤمن، از دنيا رفته، و ملك الموت بشارت بهشت مي دهد، و همچون عروسان وارد بهشت مي شود، و در قبر دو تا در براي او او به سمت بهشت باز مي شود و قبرش مزار ملائكه رحمت مي شود (4).
2- پيامبر (ص) فرمود: «معرفة آل محمد (ص) برائة من النار، و حب آل محمد (ص) جواز علي الصراط و الولاية لآل محمد (ص) امانٌ عن العذاب (5)» شناخت آل محمد رهايي از آتش جهنم، دوستي آنها گذرنامه رد شدن از پل صراط، و ولايت آل محمد (ص) امان نامه اي است از عذاب.
ب: روايات بغض و دشمني با اهل بيت (ع)
1- پيامبر (ص) فرمود: «الا و من مات علي بغض آل محمد مات كافراً... » هر كسي بر بغض آل محمد (ص) بميرد كافر از دنيا رفته است، و بوي بهشت به مشامش نمي رسد (6).
2- پيامبر (ص) فرمود: «علي خير البشر من ابي فقد كفر» علي بهترين بشر است هر كس ابا نمايد و قبول نكند كافر است (7).
بعد از بيان اين مقدمه، جواب قسمت اول شبهه اين است كه ناصبي يعني:
1- معناي لغوي كه عبارت است از تعب و رنج، بزحمت انداختن، كوشش نمودن (اذا فرغت فانصب همٌّ ناصِبٌ) يعني غم بارنج، عيش ناصب و زندگي با مشقت است (8).
2- معناي اصطلاحي، به كساني ناصبي گفته مي شود كه دشمني با اهل بيت (ع) دارند، و يا به آنان دشنام دهد، و يا به يكي از ائمه (ع) دوازده گانه شيعه دشمني، و يا دشنام دهد (9)، اين اصطلاح دوم برگرفته از روايات خود اهل‎بيت(ع) (10) است كه به چند روايت به عنوان نمونه اشاره مي كنيم:
1- ابي بصير از امام صادق (ع) نقل مي كند كه حضرت فرمود: «مُدمِنُ الخمر كعابد و تن، و الناصب لآل محمد شرٌّ منه» شراب خوار مانند بت پرست است و دشمني با آل محمد (ص) بدتر از شراب خوار است (11).
2- از امام باقر (ع) سؤال شد كه آيا زن مؤمنه شيعه مي تواند با ناصبي ازدواج كند فرمود: «لا لانّ الناصب كافرٌ (12)» فرمود: نه، چون ناصبي كافر است.
3- در روايت ديگر مي خوانيم «ان الله تعالي لم يخلق خلقاً انجس من الكلب و ان الناصب اهل البيت لا نجس منه (13)» براستي كه خداوند نجس تر از سگ نيافريد، دشمن اهلبيت از سگ بدتر است. از اين سه روايت به خوبي استفاده مي شود كه مراد از ناصبي دشمن اهلبيت (ع) است، ضمناً استفاده مي شود كه آنها نجسند و كافر، و زن مسلمان نمي تواند با آنها ازدواج كند.
اما قسمت دوم شبهه كه شيعيان آيا اهل سنت را ناصبي مي دانند؟
بايد گفت: خير شيعيان اهل سنت را ناصبي نمي دانند چرا كه اولا اكثريت اهل سنت (غير از ناصبي ها) محبت اهلبيت را لازم مي دانند (طبق نص قرآن و روايات خود آنها كه قبلا اشاره شد، و شافعي يكي از سران چهار مذهب عامه افتخارش اين است «ان كان رفضاً حب آل محمد فليشهد الثقلان اني رافض (14)» اگر دوستي اهل بيت نشانه رافضي بودن است، جن و انس شهادت دهند كه من رافضي «و محب اهلبيت) هستم و ثانياً خود اهل سنت دشمن و مبغض اهلبيت را كافر مي دانند كه قبلا نقل شد، آنگاه چگونه مي توان گفت آنها ناصبي هستند و ثالثاً ناصبي ها چنانكه گفته شد، نجس، ذبيحه آنها حرام، و ازدواج با آنها جائز نيست، اما اهل سنت را هيچ عالم شيعي چنين فتواي درباره آنها نداده است، بلكه در رساله ها تصريح به حليت ذبيحه آنها، جواز ازدواج به آنها، و. .. شده است و حتي همه علماي شيعه نماز بر جنازه مسلمان را واجب، و دفن و كفن ميت مسلمان را لازم مي دانند (15).
نتيجه
ناصبي يك معناي لغوي دارد كه به معناي رنج و خستگي و كوشش و. .. است و يك معناي اصطلاحي دارد كه برگرفته از روايات اهلبيت (ع) بوده و آن اينكه كسي با اهل بيت دشمني داشته باشد يا به آنها دشنام و ناسزا بگويد.
به هيچ وجه عامه از نظر شيعيان ناصبي نيستند، چون آنها اولا اهلبيت را دوست دارند و ثانياً دشمنان آل محمد (ع) را كافر مي دانند، و ثالثاً تمام علماي ما فتوا بر جواز ازدواج با آنها، و وجوب دفن و نماز بر ميت آنها داده اند.
اهل سنت بسياري از مدح هايي كه براي اهل بيت وارد شده است را قبول دارند و آنها كه قبول نمي كنند و دشمني اهل بيت را ادامه مي دهند كه يا از روي عناد و دشمني است يا از روي جهل و ناداني و اين برخلاف تعقل و انديشه مي باشد.
منابع:
(1)- شوري/ 23.
(2)- سباء/ 47 و فرقان/ 57.
(3)- محمد بن عمر زمخشري، الكشاف (دار الكتاب العربي، 1407 ه- 1987 م) ج 4، ص 220.
(4)- همان مدرك، دنبال حديث، نقل به صورت تلخيص.
(5)- حافظ سليماني قندوزي، ينابيع المودة (مكتبة بصيرتي قم) ص 22.
(6)- كشاف (پيشين) ج 4، ص 221.
(7)- علاء الدين علي المتقي، الهندي، كنزل العمال في سنن الاقوال و الافعال (مؤسسة الرسالة، بيروت، 1405 ه- 1915 م) ج 11، ص 610.
(8)- محمد راغب اصفهاني، المفردات في غريب القرآن (دفتر نشر الكتاب چاپ دوم، 1404) ص 494. كلمه نصب و خليل بن احمد، ترتيب كتاب العين (مؤسسة نشر اسلامي جامعه مدرسين، چاپ اول، 1414) ص 807 كلمه نصب.
(9)- رساله توضيح المسائل مراجع عظام، بحث كفر و اقسام آن، و عروة الوثقي، سيد يزدي، ج 1، بحث كفر (از بحث نجاسات) در بعضي رساله ها مساله 117- بعضي 113- بعضي 111.
(10)- بعضي از لغويين نواصب را معني نموده، گروهي كه با امير المؤمنين دشمني دارد، ظاهراً بر گرفته از روايات باشد، احمد سياح- فرهنگ جامع عربي فارسي (كتابفروشي اسلام، چاپ هشتم، ج 4، ص 270، ماده نصب.
(11)- محمد بن الحسن الحر العاملي، وسائل الشيعه (دار احياء التراث، لبنان) ج 18، ص 559، ح 12.
(12)- همان، باب 10، من ابواب ما يحرم من النكاح، حديث 15.
(13)- همان، ج 1، ص 159، ح 5.
(14)- سلطان الواعظين، شبهاي پيشاور (دار الكتب الاسلامية، سي و هفتم، 1376) ص 64.
(15)- رساله علميه تمام مراجع، بحث نماز بر ميت.

پرسمان دانشجویی