آیا کسی که گناه مرتکب شده و توبه کند، جایگاهش در آخرت با کسی که گناهی مرتکب نشده، متفاوت است؟ | کتابخانه مجازی الفبا

آیا کسی که گناه مرتکب شده و توبه کند، جایگاهش در آخرت با کسی که گناهی مرتکب نشده، متفاوت است؟

پاسخ :
خداوند در مقام مقایسه تبه‌کاران و آنان که مسلمان و تسلیم فرمان خدایند، وجدان انسان را به قضاوت می‌ طلبد و می ‌فرماید: "آیا مؤمنان را همچون مجرمان قرار دهیم؟ شما را چه می‌ شود؟ (عقل شما چه می ‌گوید؟ چگونه داوری می‌ کنید؟".(1)
اگر تیرگی و ظلمت گناه از یک سو، و وسوسه خناسان پیدا و پنهان از سویی دیگر، بگذارند که انسان موفق به توبه شود و بر فرض توفیق، بتواند به همه شرایط قبولی توبه کامل، و کمال توبه عمل نماید، با تفضل حق گناهان بخشیده می‌ شود و اجازه ورود به "جنت سعادتمندان" و دخول در بهشت داده می‌ شود. اما بهشت اعمال جسمانی کجا و بهشت اعمال روحانی و نورانی کجا! بهشت "اصحاب المیمنة"(2) کجا و رضوان الله "والسابقون السابقون"(3) کجا! آنان که در خلوص و خضوع و خشوع، و اطاعت فرمان حق تعالی پیشگام بوده ‌اند، قرآن آنان را به "اولئک المقربون" (4) توصیف نموده است. یعنی پیشگامان در ایمان و اعمال خیر و صفات و اخلاق انسانی، مقربان درگاه خداوندند. پس چگونه می ‌توان "اصحاب المیمنه" یعنی سعادتمندان خوشبختی را که با تفضل الهی نامه اعمالشان در دست راست آنان قرار می‌ گیرد) با مقربان بارگاه ربوبی که به "رضوان الله الاکبر" راه یافته‌اند مقایسه کنند؟
امام خمینی رحمت الله علیه می‌فرمایند: "به یک نکته مهمه باید توجه داشت و آن این است که شخص تائب پس از توبه نیز، آن صفای باطنی روحانی و نور خالص فطری برایش باقی نمی‌ ماند چنانچه صفحه کاغذی را اگر سیاه کنند و باز بخواهند جلا دهند، البته به حالت جلای اولی برنمی‌ گردد، یا ظرف شکسته را اگر اصلاح کنند، باز به حالت اولی مشکل است عود کند". سپس می‌فرمایند: "خیلی فرق است میان دوستی که در تمام مدت عمر با صفا و خلوص با انسان رفتار کند، با دوستی که خیانت کند و پس از آن عذر تقصیر طلب نماید".(5) خداوندا، توبه نصوح و انابه خلّصین را نصیب ما بفرما!
eporsesh.com

سایت راسخون