فواید فرجام اندیشى چیست؟ | کتابخانه مجازی الفبا

فواید فرجام اندیشى چیست؟

پاسخ :
«فرجام اندیشى»، فایده هاى متعددى دارد که شمارش و شرح تفصیلى آن، در این نوشتار نمیگنجد، از این رو تنها به بعضى از فواید آن اشاره می شود:
1. ماندگارى و رهایى از بیهوده انگارى
نیستى بعد از وجود، خواه بعد از این دنیا، و خواه بعد از ورود به قیامت، در هر صورت، با احادیث و آیات، ناسازگار است.
اعتقاد ما چنین است که، بعد از آفرینش، انسان، نیست نمی شود و قول رسول خدا صلی الله علیه و آله آن را تأیید می کند: «ما خلقتم للفناء بل خلقتم للبقاء ...»1؛ «شما براى بودن و ماندن خلق شده اید، نه براى فنا و رفتن».
همچنین، از آیات نیز، چنین فهمیده می شود:
«الَّذینَ یَذْکُرُونَ اللَّهَ قِیاماً وَ قُعُوداً وَ عَلى جُنُوبِهِمْ وَ یَتَفَکَّرُونَ فى خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَکَ فَقِنا عَذابَ النَّارِ »2؛
«همان کسانى که خدا را در حال ایستاده و نشسته، و آن گاه که بر پهلو خوابیده اند، یاد می کنند و در اسرار آفرینش آسمان ها و زمین می اندیشند (و می گویند:) بار الها! اینها را بیهوده نیافریده اى! منزّهى تو! ما را از عذاب آتش، نگاه دار!»
در واقع اندیشه توحیدى بر این است، که خداوند کار عبث انجام نمی دهد، و در صورت نابودى انسان بعد از وجودش، اندیشه باطل و عبث بودن آفرینش، زنده می شود.
2 . دور اندیشى
کسى که به عاقبت و فرجام خود میاندیشد، میکوشد جانب احتیاط را رعایت کند تا دچار خسران و ضرر نگردد. این اندیشه و دغدغه فکرى، درباره آخر و پایان کار، انسان را وادار می کند تا در جوانب کار، بیشتر بیندیشد و این مطالعه و احتیاط، قهراً پیروزى و شیرین کامى را براى او، به ارمغان میآورد؛ چنان که حضرت على علیه السلام فرمود: «پیروزى به دور اندیشى است و دور اندیشى، در به کارگیرى رأى است»3.
3 . تلاش علمى و عملى
با نگرشى جدّى و جدید به نظام هستى، طبیعت، خود و رابطه خدا، انسان و طبیعت میاندیشد. به بیان دیگر، عاقبت اندیشى انسان را به خود آگاهى، جهان آگاهى و خدا آگاهى می کشاند و در پرتو خودشناسى، درد حقیقت جویى در انسان زنده می شود.
حضرت على علیه السلام در این باره فرموده است: «خدا رحمت کند کسى را که بداند از کجا آمده، در کجا است و به کجا می رود؟»4.
4 . بلند همّتى
وقتى انسان به عاقبت خود اندیشید و آن را با دوراندیشى و خود آگاهى همراه ساخت؛ به طور طبیعى به سوى شناخت هدف نهایى کشیده می شود.
شناخت هدف، نقش اساسى در جهت دادن به فعالیت ها و انتخاب و گزینش کارها ایفا می کند. کسى که هدفى، جز «لذّت دنیا» و کمالى را فراتر از «زندگى مادّى» نمیشناسد، کردار و رفتارهاى خود را به گونه اى تنظیم می کند که تنها نیازهاى مادّى و خواسته هاى این سوییاش تأمین گردد.
امّا کسى که هدف و مقصود نهایى خود را فوق این جهان مادّى جست و جو می کند، قهراً برنامه زندگیاش را به گونه اى طرّاحى و اجرا می کند که هر چه بهتر و بیشتر، براى مقصود نهایى و آن سوییاش سودمند باشد.
حضرت على علیه السلامفرمود: «بینا از دنیا توشه گیرد و نابینا براى دنیا توشه فراهم آورد»5 .
هر که پایان بین تر او مسعودتر
جدتر او کارد که افزون دید بر
زانکه داند کاین جهانِ کاشتن
هست بهر محشر و برداشتن6
منبع: www.porseman.org

سایت راسخون