جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

" پاد - زیبایی‌شناسی گونه‌ای از رابطهٔ فلسفه با هنر است که بر پایهٔ آن، هنر خود تولیدکنندهٔ حقیقت‌هاست. پاد - زیبایی‌شناسی مدعی آن نیست که هنر را به‌صورت شیء یا موضوع فلسفه در می‌آورد و به‌جای پرداختن به تأملات زیبایی‌شناختی دقیقاً به توصیف تأثیرهای درون فلسفه‌ای می‌پردازد که هستی مستقل اثرهای معین هنری از خود به جا می‌گذارد. " این کتاب اثر قابل قبولی برای کسانی محسوب می‌شود که در تلاش‌اند تا دیدگاه‌های او را در زمینه ارتباطات فلسفه با هنر یا دستورالعمل‌های حقیقی هنرآفرینی بدانند. بدیو مثال‌های متعددی مطرح می‌کند تا نشان دهد چه چیزی در هنر وجود دارد که آن را در معرض فلسفه قرار می‌دهد. در میان این متغیرهای پادزیبایی شناسی، خواننده با بحث‌هایی در باب بهره‌برداری فلسفی معاصر از شعر، بیانات جسورانه‌ای از اختصاصیت و چشم‌اندازهای تئاتر، سینما و رقص در کنار مطالب ظریف و تحریک‌آمیزی از استفان مالارمه، فرناندو پسوآ و ساموئل بکت مواجه می‌شود.