جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

برخی آموزه­های مهم اخلاقی که در روایات اهل­بیت علیهم­السلام به شکل گسترده یاد شده­اند، در قرآن کریم به نام آن­ها تصریح نشده و به­ظاهر، در معارف و احکام قرآن کریم یافت نمی­شوند، در حالی که از یک سو اهمیت آن­ها ایجاب می­کند در قرآن کریم (به عنوان ثَقَل اکبر) از آن­ها یاد شده باشد و از سوی دیگر بازتاب گسترده آن­ها در روایات نشان حضور این آموزه­ها در قرآن کریم است، زیرا روایات اهل بیت علیهم­السلام برگرفته از قرآن کریم ­اند. این مقاله، عهده­دار بیان معیاری برای دستیابی به مصادیق قرآنی این­گونه مفاهیم اخلاقی است و برای­نمونه در پی معیار­شناسی دستیابی به مصادیق اصل معاشرتی «مدارا» است و به نتایج زیر دست یافته است: 1. هرچند در قرآن کریم واژه «مداراة» نیامده است، مصادیق مدارا در قرآن کریم یاد شده­اند (دست­کم، بیست مصداق). 2. برای شناسایی مصادیق قرآنی مدارا معیارهایی وجود دارد که به کمک آن­ها مصادیق یادشده قابل شناسایی­اند. 3. شناسایی مصادیق مدارا با کمک «گوهر معنایی مدارا» و «روایات تفسیری» امکان­پذیر است. 4. از راه تصریح مفسران و مترجمان قرآن نمی­توان به مصادیق مدارا راه یافت و تنها در حد «تأیید» می­توان از آن­ها بهره برد. روش تحقیق در این مقاله، نقلی- وحیانی و روش پردازش اطلاعات (داده­پردازی) آن تبیینی و تحلیلی، و روش گردآوری اطلاعات آن کتابخانه­ای است.