جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پژوهش حاضر ضمن علت‌یابی بیماری کووید 19 و بررسی ریشه‎های بحران اقتصادی فاصله سال‎های 1929 تا 1932، تلاش دارد که رکود اقتصادی حاصل از همه‎گیری کووید 19 را طبق الگوی رکود اقتصادی 1929م امکان‌سنجی کند. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و بر این فرضیه استوار است که رکود اقتصادی حاصل از همه‎گیری کووید 19، طبق الگوی رکود اقتصادی 1929م، باعث به هم خوردن تعادل مالی عمومی، کاهش حجم تجارت، تورم، بیکاری و کاهش رشد اقتصادی شده است. نتایج نشان داد که با شیوع ویروس کرونا، فعالیت اقتصادی در سراسر جهان مختل شد و تولیدات کاهش پیدا کرد. شیوع ویروس کرونا به طور جدی بر فعالیت‌های اقتصادی مانند تراز مالی عمومی جهانی، نرخ بیکاری جهانی، نرخ تورم جهانی، حجم تجارت جهانی و نرخ رشد جهانی تأثیر منفی گذشته است. نرخ بیکاری درپی همه‎گیری کرونا در سال ۲۰۲۰م. در تمام کشورهای جهان افزایش یافته است. در سال ۲۰۱۹م.، به دلیل کاهش در سرمایه‌گذاری و تجارت جهانی، رشد اقتصادی جهان کند شده است. با افزایش عدم اطمینان در تجارت، همزمان با اقدامات انزوایی، انقباض قابل توجهی در تجارت بین‌الملل تجربه شد و انتظار می‌رود که حجم واردات جهانی در سال ۲۰۲۰م حدود ۱۰ درصد کاهش یابد. در مقایسه با رکود بزرگ ۱۹۲۹م و بحران جهانی ۲۰۰۸م، بحران ویروس کرونا باعث ایجاد زنگ خطر در اقتصاد جهان و به عنوان بحران بزرگی تعریف شد که تا به امروز جهان تجربه نکرده بود. دولت‌ها مجبور شده‌اند به منظور کاهش تعداد ورشکستگی، جلوگیری از بیکاری، جلوگیری از دست‌ دادن درآمد و جلوگیری از سایر تخریب‌ها در اقتصاد، جریان فوری نقدینگی را به بازار وارد کنند.