جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: در قرن نوزدهم، نیچه معروف اعلام کرد که خدا مرده است. در قرن بیستم، اتکای فزاینده به علم و فناوری منجر به رد گسترده باورها به دلیل غیرمنطقی بودن آن شد. با این حال دین نمرده است. در واقع برعکس این اتفاق افتاده است: تداوم یافته و تکثیر شده است. علیرغم پیگیری بی وقفه برای پیشرفت علمی، در قرن بیست و یکم اکنون در همه جا شاهد نفوذ مذهبی هستیم. در این گفت‌وگوی گسترده، دو مفسر برجسته دین - از سنت‌های متفاوت اما مکملشان در مسیحیت و بودیسم - به جذابیت مداوم معنویت برای افرادی که مشتاق کشف سؤالات اساسی معنا هستند، می‌پردازند. نویسندگان بیان می کنند که علم، با همه فوایدش، محدودیت هایی برای توضیح دارد. ممکن است بتواند نشان دهد که چگونه، اما نه لزوما چرا. با این حال، اعتقاد نیز نباید بدون چالش باقی بماند، زیرا، همانطور که ایکدا می‌گوید، «دین می‌تواند تبدیل به دارو یا سم شود.» پس نقش درست دین در جهانی که گرفتار نابردباری و افراط‌گرایی است چیست؟ نویسندگان به جایگاه آن در گفتگو، آموزش و ایجاد صلح اشاره می کنند. آنها بر محوریت عدم خشونت و نمونه های الهام بخش گاندی، مارتین لوتر کینگ و نلسون ماندلا تأکید می کنند. با انجام این کار، آنها تجربیات شکل‌دهنده مشارکت در جنبش حقوق مدنی و اعتراض به ویتنام (کاکس) و قرار گرفتن شخصی در معرض بدبختی و ویرانی جنگ (ایکدا) را بازگو می‌کنند. دیدگاه مشترک آنها از یک حساسیت مذهبی عادلانه و واقعی کمکی حیاتی به این حوزه می کند.