جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : اولین تفسیر سیستماتیک از رابطه هایدگر با اکهارت را ارائه می دهد، با تمرکز بر این ایده که ما باید خود را رها کنیم تا حقیقت را بشناسیم. در اواخر قرون وسطی، فیلسوف و عارف مایستر اکهارت موعظه کرد که برای شناخت حقیقت باید حقیقت باشد. اما چگونه باید حقیقت داشت؟ پاسخ اکهارت به شکل یک امر ضروری است: خود را رها کن، رها کن. تنها در این صورت است که می‌توانید درک کنید که عمیق‌ترین معنای وجود رهایی است و همان چیزی شوید که واقعا هستید. این کتاب نوشته‌های لاتین و آلمانی میانه اکهارت را تحت لوای الزام آزادی تفسیر می‌کند و سپس نشان می‌دهد که چگونه مارتین هایدگر متفکر قرن بیستمی خلاقانه این ایده را در چندین مرحله از زندگی حرفه‌ای خود به کار می‌گیرد. هایدگر مادام‌العمر شیفته اکهارت بود و از او به عنوان «استاد قدیمی نامه‌ها و زندگی» یاد می‌کرد. مور با استناد به مطالب آرشیوی و حاشیه‌های هایدگر در نسخه‌های شخصی خود از نوشته‌های اکهارت، استدلال می‌کند که اکهارت یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های فلسفه هایدگر بود. این کتاب همچنین حاوی اسناد منتشر نشده قبلی از هایدگر در مورد اکهارت و همچنین اولین ترجمه انگلیسی مقاله نیشیتانی کیجی با عنوان زرتشت نیچه و مایستر اکهارت است که در ابتدا در یکی از کلاس های هایدگر در سال 1938 ارائه شد. ایان الکساندر مور یکی از اعضای هیئت علمی کالج سنت جان در سانتافه، نیومکزیکو است. او ویراستار (به همراه آلن دی. شریفت) Transcendence and the Concrete: Selected Writings نوشته ژان وال است.

ترجمه ماشینی : ژان وال (1888-1974) که زمانی توسط افرادی مانند باتای، دلوز، لویناس و مارسل به عنوان یکی از بزرگترین فیلسوفان فرانسه شناخته می شد، امروزه تقریباً در خارج از فرانسه فراموش شده است. با این حال به سختی می توان تأثیر او را بر تفکر فلسفی فرانسه دست بالا گرفت. امانوئل لویناس درباره او نوشت که «در طول بیش از نیم قرن تدریس و تحقیق، [ژان وال] نیروی حیاتی فلسفه آکادمیک، فرا دانشگاهی و حتی تا حدی فلسفه ضد آکادمیک لازم برای یک فرهنگ بزرگ بود. " و ژیل دلوز، به نوبه خود، اظهار داشت که "به جز سارتر، که به هر حال در دام فعل to be گرفتار شد، مهمترین فیلسوف فرانسه ژان وال بود." به عنوان استاد دانشگاه سوربن برای بیش از سه دهه، رئیس انجمن فرانسوی فلسفه (1960-1974)، سردبیر مجله Revue de metaphysique et de morale (1950-1974)، و بنیانگذار و مدیر کالج فلسفه، وال در گفتگو با برخی از برجسته ترین و شناخته شده ترین فیلسوفان و روشنفکران فرانسوی قرن بیستم، از جمله ژرژ باتای، هانری برگسون، سیمون دوبووار، میشل بوتور، ژیل دلوز، ژاک دریدا، میشل فوکو، کلود لوی مارسل گابریل، ، ژاک لاکان، امانوئل لویناس، ژاک ماریتن، ژان پل سارتر، و سیمون ویل، تاثیر زیادی بر روی تعدادی از آنها گذاشت. وال همچنین در برخی موارد تقریباً به تنهایی نقش مهمی در معرفی فلسفه فرانسه به جنبش هایی مانند پدیدارشناسی، اگزیستانسیالیسم، پراگماتیسم و ادبیات آمریکایی و تجربه گرایی بریتانیا ایفا کرد. و وهل فیلسوف و شاعری اصیل بود. هدف از این حجم از گزیده‌های نوشته‌های فلسفی ژان وال، معرفی مجدد وال به جامعه فلسفی انگلیسی‌زبان و نشان دادن تأثیر عظیمی است که او از طریق معرفی آثار هگل، کی‌یرکگور، نیچه، هایدگر و یاسپرس به چندین نسل داشته است.