جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این اثر توضیح می‌دهد که چگونه انسان‌ها می‌توانند با درک شرایط امکان گفتگو، با آرامش بیشتری با یکدیگر زندگی کنند. از نظر فلسفی، این چالش به عنوان این مسئله بیان می‌شود: چگونه گفت‌وگو به‌عنوان دیالگوس ممکن است، زمانی که آرم‌های مشترک دقیقاً همان چیزی است که مورد سؤال است. امانوئل لویناس، با نشان دادن اینکه لوگوهای مشترک تابعی از روابط بین انسانی است، به ما کمک می کند تا در درک احتمالات گفتگو در این موقعیت، کمی پیشرفت کنیم. اگر عبارات استدلال به این نقطه عمدتاً از مجموع و بی‌نهایت لویناس در سال 1961 گرفته شده باشد، دودیاک همچنین پیشنهاد می‌کند که لویناس 1974 غیر از هستی را می‌توان به‌عنوان تعمیق این تحلیل‌های پیشین خواند که هم شرایط امکان و هم عدم امکان گفتمان را مشخص می‌کند. خود در طول این تحلیل‌ها، دودیاک درمی‌یابد که از نظر لویناس، گفت‌وگو در نهایت ممکن است، فقط برای یک سوبژکتیویته مهربان که قبلاً توسط خدا از طریق دیگری مورد لطف قرار گرفته است، اما در جایی که کلمه خدا از ذهنیت من به عنوان بخشندگی نسبت به دیگری جدایی ناپذیر است. در نهایت، از نظر لویناس، تسهیل گفتگو، تسهیل صلح، به ظرفیت و تمایل سوژه برای بودن آن چیزی که هست، برای پذیرفتن خطر زیبای یک ژست صلح آمیز ارائه شده به دیگری، و این صلح، مربوط می شود. خود این ژست همانطور که خود لویناس می گوید: پس صلح تحت مسئولیت من است. من یک گروگان هستم، زیرا من تنها هستم که آن را انجام می دهم و به طور خطرناکی در معرض خطر جدی قرار می گیرم. گفتار فلسفی لویناس دقیقاً خود به عنوان چنین ژستی خوانده می شود.