جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: چه تعداد از شهروندان در تصمیم گیری های اخلاقی و سیاسی مربوط به نتایج حاصل از علوم زیستی معاصر شرکت می کنند؟ آیا باید کورکورانه از عوام فریبان ماهر پیروی کنند یا رهبران دروغین و فریبنده؟ آیا آنها باید به صدای اکثریت پایبند باشند یا باید مسیر تصمیم گیری دیگری را در پیش بگیرند؟ دموکراسی مشورتی به این سؤالات پاسخ می دهد، اما دموکراسی مشورتی چیست؟ آیا اگر کاملاً از موضوع مربوطه غافل باشیم واقعاً می توانیم عمدی داشته باشیم؟ در مورد تخصص اخلاقی یا سیاسی، آیا به شدت ضروری است؟ در نهایت، و مهم‌تر از همه، اگر تکنیک‌های حاکم بر آن را نادیده بگیریم، آیا می‌توان فرآیند مشورتی را انجام داد. یعنی تکنیک های مورد نیاز برای مهارت حداقلی در استدلال منطقی؟ جووانی بونیولو به مبانی تاریخی و نظری مشورت بازمی‌گردد و به طنز به ما نشان می‌دهد که مشورت یک موضوع صلاحیت است و نه فقط یک موضوع حق تصمیم‌گیری. نتیجه گیری او ممکن است همه را خوشحال نکند: «هرکسی که به اندازه کافی با موضوع آشنا نیست یا فاقد صلاحیت مشورتی کافی است، نباید در بحث های مشورتی پذیرفته شود. این محدودیت هم بحث خوب و هم یک دموکراسی مشورتی مناسب را ممکن می‌سازد، در غیر این صورت بحث به عوام فریبی و ریاکاری تبدیل می‌شود».