جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : کارل بارت، متکلم سوئیسی (1886-1968) از آغاز کار خود اغلب با روح زمانه خود در تضاد بود. در حالی که در طول جنگ جهانی اول، شاعران و فیلسوفان آلمانی از تجربه اجتماع و تعالی مست شدند، بارت با همه تلاش‌ها برای قرار دادن امر الهی در فرهنگ یا احساسات فردی مبارزه کرد. این او را برای یک تعامل عمیق دنیوی آزاد کرد: او به عنوان "کشیش سرخ" شناخته می شد، نویسنده اصلی سند تأسیس کلیسای اعتراف کننده، اعلامیه الهیات بارمن بود، و پس از سال 1945 به تسلیح مجدد جمهوری فدرال آلمان اعتراض کرد. کریستین تیتز تعاملات بین زندگی نامه شخصی و سیاسی بارت و الهیات او را به طور قانع کننده ای بررسی می کند. اسناد متعددی که به تازگی در دسترس قرار گرفته اند، بینشی در مورد جنبه های کمتر شناخته شده بارت مانند رابطه سه جانبه طولانی مدت او با همسرش نلی و همکارش شارلوت فون کیرشبام ارائه می دهند. این تصویری خاطره انگیز از یک متکلم است که خود را به عنوان "حزب شاد خدا" توصیف می کند، که به عنوان یک پیامبر و یک روح نجیب شناخته می شود، به عنوان یک منتقد از او می ترسیدند، و الهیات یک قرن را شکل می دهد که هیچ متفکر دیگری وجود ندارد.