جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این پایان‌نامه به بررسی منشأ، رشد فکری و استفاده از گونه‌ای معنایی از ایده فضای منطقی می‌پردازد که به طور ضمنی در کانت و صریحاً در ویتگنشتاین اولیه و ون فراسن یافت می‌شود. این ایده فضای منطقی را به عنوان ایده تصاویر یا تصاویری که نماینده واقعیت هستند، در یک ساختار منطقی-ریاضی سازماندهی شده که شکلی از همه جهان های ممکن را محدود می کند، روشن می کند. ادعای اصلی آن این است که کاربرد این تصاویر یا تصاویر در واقعیت از طریق تصور خاصی از خود است. فصل اول تفسیری بدیع از نظریه معنایی طرحواره‌های کانت در نقد عقل محض ارائه می‌کند و نشان می‌دهد که ساختار تخیل القا شده توسط خود متعالی، ایده‌ای ضمنی از فضای منطقی را ارائه می‌دهد. فصل دوم تاریخچه فکری این ایده را از طریق تحولات در سازماندهی تصاویر ارائه شده توسط هلمهولتز و هرتز ارائه می دهد. فصل سوم ایده اولیه ویتگنشتاین را از فضای منطقی به عنوان مفهوم خود از خود آشکار می کند، و نشان می دهد که چگونه این امر در خدمت یکسان سازی گزاره های Tractatus Logico-Philosophicus در مورد solipsism، واقع گرایی، اخلاق، زیبایی شناسی و عرفان با موارد مربوط به نظریه تصویر معناست. . فصل چهارم مروری تاریخی بر توسعه تجربه‌گرایی ون فراسن در رابطه با انطباق وی با فضای منطقی ارائه می‌کند و پیشنهاد اخیر او را در کتاب بازنمایی علمی: پارادوکس‌های دیدگاه که مشکل هماهنگی در دیدگاه معنایی نظریه‌ها از طریق خود حل می‌شود، ارزیابی می‌کند. موقعیت مکانی در فضای منطقی پس از شناسایی تعدادی از مشکلاتی که این پیشنهاد برای تجربه گرایی او ایجاد می کند، پیشنهاد مختصری در مورد اینکه چگونه ون فراسن ممکن است بر مفهوم خود از فضای منطقی بهبود یابد و چگونه دیدگاه تجربه گرایانه از بازنمایی علمی در نتیجه درک شود، ارائه می شود.