جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : محققانی که به دنبال درک دیدگاه ارسطو در مورد دوستی هستند، اغلب این رابطه را برحسب بهره مندی از فعالیت عامل فضیلت مند توصیف می کنند. من استدلال می کنم که این یک لنز تحریف کننده است که از طریق آن می توان ارسطو را تفسیر کرد. دغدغه اصلی و اساسی ارسطو، در اخلاق او، این است که بفهمد خیر چیست و چگونه آن را به وجود آورد، نه تعیین چگونگی توزیع کالاهای تولید شده توسط فعالیت فضیلت‌آمیز. یادآوری این موضوع به روشن شدن نقش کتاب‌های دوستی کمک می‌کند و تنش‌های ظاهری بین اودایمونیسم ارسطو و روایت او از دوستی را از بین می‌برد. فصل اول من نشان می‌دهد که ارسطو تا چه اندازه به وظیفه‌اش در اخلاق نیکوماخوس، یعنی درک خیر نهایی انسانی پایبند است. فصل دوم به بررسی کاربردهای مسئله‌دار مسئله ذینفع در تفسیر ارسطو می‌پردازد. این تمرکز اشتباه اغلب منجر به دیدگاهی می شود که نشان می دهد دوستی باعث به خطر افتادن eudaimonia عامل می شود. فصل سوم استدلال می‌کند که حتی الزام ارسطو مبنی بر اینکه دوستی را «به خاطر خودش» دوست داشته باشیم، نباید بر حسب ذینفع درک شود. از نظر ارسطو، برخی چیزها هم به عنوان غایت خود و هم به خاطر برخی خیرهای دیگر جستجو می شوند، و بنابراین می بینیم که چگونه می تواند اصرار داشته باشد که انسان ها یکدیگر را به عنوان غایت دوست دارند، اما فکر می کنند که دوستان باید از یکدیگر ارزش طلب کنند. در نهایت، من نگرانی در مورد تضاد منافع بین دوستان را در نظر می‌گیرم. دیدگاه ارسطو مبنی بر اینکه منافع را فقط می‌توان برحسب نیازهای eudaimonia درک کرد، مستلزم این است که حداقل بین افراد با فضیلت تضاد منافع وجود نداشته باشد.