جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : سوماتیسم ساده لوح ارسطو تفسیری دوباره از روانشناسی شناختی ارسطو در پرتو پیش فرض های خاصی است که او درباره بدن حیوان زنده دارد. فرض بر این است که بدن حیوان زنده حساس است، و ارسطو گزارش خود از شناخت را در یک آگاهی اولیه حس عمقی که فرد از بدن خود دارد، استوار می کند. با آن متافیزیک پیش‌فرض زیر کمربند، ما در موقعیتی هستیم که می‌بینیم ارسطو در دو آنیما (حداقل فصل‌های شناخت) هدف توضیحی متفاوتی نسبت به آنچه ادبیات عموماً به او نسبت می‌دهد، دارد. او چیزی را توضیح نمی‌دهد که ما آن را «ذهنی» می‌نامیم - قلمرو خصوصی و درونی که برخی آن را از نوع فیزیکی متفاوت می‌دانند - همانطور که بیشتر او را چنین می‌دانند. توضیح او کسب محتوا است. توضیحات نشان می دهد که چگونه بدن مانند جنبه های مختلف اشیا می شود. اگرچه او به طور معروف ذهن (نوس) را غیرقابل آمیخته با بدن توصیف می کند، اما با محدودیت های عملکردی هدایت می شود - اگر بخواهد به طور بالقوه به همه چیز فکر کند، نمی توان آن را محدود یا واجد شرایط دانست. بنابراین، تحقیق او در شناخت از منظر معاصر از نظر فلسفی محدود است. ارسطو در حال انجام فلسفه ذهن نیست، زیرا به نظر نمی رسد که «ذهنی» از نظر فلسفی گیج کننده باشد.